Η απαίσια ταινία που έπαιξαν μαζί.

Η ταινία ξεκίνησε ως ένα δράμα με στοιχεία μυστηρίου, με τον έμπειρο Μάρτιν Μπρεστ να αναλαμβάνει το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Είναι γνωστός για τις ταινίες “Meet Joe Black” και παλαιότερα για το “Beverly Hills Cop” με τον Έντι Μέρφι.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους συναντάμε τον Μπεν Άφλεκ, την Τζένιφερ Λόπεζ (αρχικά είχε επιλεγεί η Χέιλι Μπέρι, αλλά αποσύρθηκε λόγω πιεσμένου προγράμματος), τον Κρίστοφερ Γουόκεν και τον Αλ Πατσίνο.

Στο χαρτί, η ιδέα φάνταζε υποσχόμενη. Ας δούμε περισσότερα για την ταινία.

Η Πλοκή

• Ο Λάρι Ζίλι είναι ένας αδέξιος μικροκακοποιός που ζει στο Λος Άντζελες. Αναλαμβάνει μια αποστολή από τον αφεντικό του, Λούις, για να απαγάγει τον Μπράιαν, τον διανοητικά καθυστερημένο αδελφό ενός ισχυρού εισαγγελέα, με σκοπό να ασκήσουν πίεση στον εισαγγελέα να αποσύρει τις κατηγορίες εναντίον ενός μαφιόζου.
• Όταν ο Λούις ανησυχεί για την ικανότητα του Ζίλι να διαχειριστεί την κατάσταση, στέλνει την Ρίκι (Τζένιφερ Λόπεζ) για να επιβλέψει την αποστολή. Παρά την αρχική τους σύγκρουση και τον ανταγωνισμό, καθώς ο Ζίλι προσπαθεί να εντυπωσιάσει τη Ρίκι και να πάρει τον έλεγχο, αναπτύσσεται τελικά μια αμοιβαία έλξη μεταξύ τους.
• Η ταινία εξελίσσεται σε μια δραματική ιστορία με στοιχεία μυστηρίου και δράσης, αλλά περιλαμβάνει και κάποιες εντελώς απροσδόκητες στιγμές, όπως όταν ο Ζίλι προσπαθεί να προσεγγίσει τη Ρίκι, η οποία του έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι είναι λεσβία.

Το Φιάσκο

• Αρνητικές Κριτικές: Η ταινία κατάφερε να συγκεντρώσει μόλις 6% στο Rotten Tomatoes και θεωρείται μία από τις χειρότερες ταινίες όλων των εποχών. Πολλοί κριτικοί αναφέρουν ότι το σενάριο ήταν αδύναμο, με κακή δομή και αφύσικους διαλόγους, ενώ παρατηρήθηκε και έλλειψη χημείας μεταξύ των πρωταγωνιστών. Ορισμένες σκηνές χαρακτηρίστηκαν ως άβολες, όπως αυτή που αναφέρεται σε στοματικό έρωτα, με ατάκες όπως “goble goble” που παραπέμπουν σε γαλοπούλα, ενώ άλλοι την περιέγραψαν ως αδέξια και κακοφτιαγμένη.
• Κακή Επίδοση στα Ταμεία: Με προϋπολογισμό περίπου 75 εκατομμυρίων δολαρίων, η ταινία απέφερε μόλις 7,2 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, αποτελώντας εμπορική αποτυχία. Φημολογείται ότι τα νούμερα ήταν στην πραγματικότητα ακόμη πιο χαμηλά.

Ποιο ήταν το Πρόβλημα;

Κατά την έναρξη των γυρισμάτων, στα τέλη του 2001, ο Μπεν και η Τζένιφερ είχαν ήδη συναντηθεί σε πολλές εκδηλώσεις. Καθώς συνεργάζονταν και περνούσαν χρόνο μαζί καθημερινά, ήρθαν αναπόφευκτα πιο κοντά.

Το καλοκαίρι του 2002, το ζευγάρι ήταν πλέον μαζί, παρά το γεγονός ότι η Τζένιφερ Λόπεζ ήταν παντρεμένη με τον χορευτή Κρις Τζαντ. Αυτό το εμπόδιο παρακάμφθηκε, και τον Νοέμβριο του 2002, οι «Μπένιφερ» ανακοίνωσαν τον αρραβώνα τους.

Την ίδια στιγμή, η Sony Pictures και το στούντιο παραγωγής Revolution ανέλαβαν τον δημιουργικό έλεγχο της ταινίας από τον Μάρτιν Μπρεστ, με σκοπό να ξαναγράψουν την ιστορία, αφαιρώντας το δραματικό ύφος και προσθέτοντας μια πιο ρομαντική διάσταση που θα ταίριαζε με τη σχέση των «Μπένιφερ».

Η ταινία υπήρξε ουσιαστικά μια διαδικασία “rebranding”, που διήρκεσε ενάμιση χρόνο με επαναληπτικά γυρίσματα, ώστε οι παραγωγοί να εκμεταλλευτούν τη δημοσιότητα του ζευγαριού. Η πρεμιέρα της ταινίας πραγματοποιήθηκε το 2003, αλλά απέτυχε παταγωδώς.

Ορισμένες από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές της ταινίας περιλάμβαναν τη διαδικασία «μεταστροφής» της λεσβίας Ρίκι από τον Λάρι Ζίλι, καθώς και την απεικόνιση του χαρακτήρα με νοητική υστέρηση ως «καθυστερημένου».

Η ταινία είναι τόσο μπερδεμένη και αμήχανη, που δικαιώνει όσους την περιέγραψαν ως κινηματογραφική «τερατογένεση».

Αξιοσημείωτη είναι η σατιρική αναφορά του The Onion, που ειρωνικά προέβλεπε ότι στο νέο φινάλε της ταινίας, οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές θα έβρισκαν μαρτυρικό θάνατο, ικανοποιώντας έτσι την επιθυμία του κοινού.

Η Δύσκολη Συνέχεια

Για την Τζένιφερ Λόπεζ και τον Μπεν Άφλεκ, η διαχείριση της αποτυχίας φάνηκε να είναι πιο εύκολη. Ο Μάρτιν Μπρεστ, ωστόσο, δεν τα κατάφερε τόσο καλά.

Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι έχει γράψει δύο ακόμα σενάρια από τότε, αλλά δεν κατάφερε να τα μεταφέρει στην οθόνη και παραμένει ανενεργός.

Το ζευγάρι των «Μπένιφερ» χώρισε το 2004, επικαλούμενοι «υπερβολική πίεση από τα μέσα ενημέρωσης». Είκοσι χρόνια αργότερα, η ιστορία αυτή παραμένει, αν και το Gigli έχει ευτυχώς κλειστεί στο χρονοντούλαπο των κακών κινηματογραφικών αναμνήσεων.