Ο γνωστός ισραηλινός δημοσιογράφος, Γκιντεόν Λεβί, ο οποίος προκαλεί αντιδράσεις στη χώρα του, επανέρχεται με ένα άρθρο γνώμης στην Haaretz. Σε αυτό, καταγγέλλει τις φρικαλεότητες του ισραηλινού στρατού στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Στον τίτλο του άρθρου του, τονίζει ότι «η ισραηλινή κοινωνία έχει βυθιστεί στη σκληρότητα, τη βία και την απάθεια» και κάνει μια δραματική έκκληση στους συμπατριώτες του: «Απλώς κοιτάξτε μας».
Ως σφοδρός κριτής του Ισραήλ και κυρίως του Νετανιάχου, ο Λεβί είναι από τις ελάχιστες φωνές που αναφέρονται σε ζητήματα απαρτχάιντ και κατοχής, ωστόσο έχει μεγάλη αναγνώριση στο εξωτερικό.
«Στην παραφροσύνη της κατοχής, ο επιτιθέμενος είναι το θύμα και το θύμα είναι ο επιτιθέμενος»
Από την αρχή της σύγκρουσης, ο Λεβί έχει προειδοποιήσει ότι ο πόλεμος στη Γάζα δεν θα επιφέρει ασφάλεια στο Ισραήλ όσο οι Παλαιστίνιοι στερούνται αυτοδιάθεση. Στο νέο του άρθρο, ξεδιπλώνει τις φρικαλεότητες των τελευταίων ημερών στη Δυτική Όχθη και την απανθρωποποίηση των Παλαιστινίων, ενώ κατακρίνει τη στάση των ΗΠΑ, οι οποίες ανησυχούν «για λίγο» πριν επιστρέψουν στην αδιαφορία τους.
«Η παραφροσύνη της κατοχής»
Η δήλωση του Λεβί αναδεικνύει τη μακάβρια πραγματικότητα: «Στην παραφροσύνη της κατοχής, ο επιτιθέμενος είναι το θύμα και το θύμα είναι ο επιτιθέμενος», υποδεικνύοντας πώς η ισραηλινή κοινωνία παρακολουθεί, στην καλύτερη περίπτωση «απαθής», αυτά τα εγκλήματα.
Ο Λεβί έχει επισημάνει σε συνεντεύξεις του ότι οι μαζικές διαδηλώσεις στο Ισραήλ επικεντρώνονται στην επιστροφή ομήρων, χωρίς να υπάρχει ενδιαφέρον για ό,τι συμβαίνει στους Παλαιστίνιους.
Ακολουθεί το άρθρο του Γκιντεόν Λεβί στη Haaretz, που απευθύνεται όχι στους ηγέτες και το κατεστημένο της χώρας του, αλλά στον ίδιο το λαό της.
Το άρθρο του Λεβί
Την Παρασκευή, στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν έγιναν 11 κηδείες. Οκτώ από τους νεκρούς ήταν κάτοικοι του καταυλισμού που σκοτώθηκαν από τον ισραηλινό στρατό, ενώ τρεις πέθαναν από φυσικά αίτια. Κανένας από αυτούς δεν μπορούσε να ταφεί τους προηγούμενους 10 ημέρες λόγω των επιθέσεων του στρατού. Σοροί άλλων πέντε ανθρώπων κατασχέθηκαν από τον στρατό.
Αφού ολοκλήρωσαν την «Επιχείρηση Καλοκαιρινός Καταυλισμός», οι ισραηλινές δυνάμεις αποχώρησαν από τον καταυλισμό και οι κάτοικοι επέστρεψαν σε ό,τι είχε απομείνει από τα σπίτια τους, σοκαρισμένοι.
Ένας άνδρας δήλωσε ότι η κατάσταση ήταν πιο φριχτή από τις εικόνες καταστροφής που είχαν παρακολουθήσει το 2002 κατά την «Επιχείρηση Αμυντική Ασπίδα», με τις χειρότερες συμπεριφορές από τους στρατιώτες που είχε δει ποτέ.
Κτηνωδία στην Τζενίν
Ο Jamal Zubeidi, Παλαιστίνιος που έχει ήδη χάσει εννέα μέλη της οικογένειάς του, επιστρέφει για άλλη μια φορά σε ένα κατεστραμμένο σπίτι. Κατά τη διάρκεια των 10 ημερών επιθέσεων, είχε κρυφτεί στο σπίτι της κόρης του. Περίπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού του καταυλισμού απομακρύνθηκαν, περνώντας από πορείες προσφύγων με την επιτήρηση του στρατού, όπως στη Γάζα.
Καθώς οι κάτοικοι της Τζενίν έθαβαν τους νεκρούς τους, οι στρατιώτες πυροβόλησαν και σκότωσαν ένα 13χρονο κορίτσι. Η Bana Laboum σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να αμυνθεί μαζί με τους συγχωριανούς της όταν έποικοι έβαλαν φωτιά στα χωράφια τους.
Το θύμα του βιασμού αντιμετωπίζει τον βιαστή του
Οι έποικοι εξεγείρονται, ο στρατός επεμβαίνει και σκοτώνει – «Παλαιστίνιοι», ισχυρίζονται τα μέσα. Δε συμβαδίζει η πραγματικότητα με τους όρους που χρησιμοποιούνται. Ο Λεβί διαπιστώνει ότι «στην παραφροσύνη της κατοχής, ο επιτιθέμενος είναι το θύμα και το θύμα είναι ο επιτιθέμενος».
Στην ίδια περίπου χρονική στιγμή, στο χωριό Beita, στρατιώτες σκότωσαν μια Αμερικανίδα ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα που βρισκόταν και αυτή στην περιοχή για να διαμαρτυρηθεί κατά των επιθέσεων των εποίκων. Η Aysenur Ezgi Eygi πυροβολήθηκε στο κεφάλι κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας διαδήλωσης.
Ο Λευκός Οίκος εξέφρασε τη «βαθιά του ανησυχία» για τον θάνατο της Eygi, αλλά αυτό που συνέβη δεν ήταν απλώς ένα «τραγικό» γεγονός. Ο δημοσιογράφος Jonathan Pollak ανέφερε ότι είδε στρατιώτες να πυροβολούν χωρίς λόγο, όταν δεν υπήρχαν ενεργές συγκρούσεις.
«Άσκηση ρουτίνας»
Το Σάββατο, υπήρξε αναφορά για μια μαρτυρία σχετικά με τις συνθήκες στις φυλακές, όπου κρατούμενοι ήταν δεμένοι και παρατηρούνταν από φρουρούς, με εικόνες που προσδιόριζαν τη σκληρή και αποτρόπαιη κατάσταση τους.
Η ισραηλινή σημαία κυματίζει πάνω από αυτή την επαίσχυντη επίδειξη δύναμης και η Υπηρεσία Φυλακών δήλωσε ότι αυτά είναι «ρουτίνες». Μια συνηθισμένη διαδικασία, δηλαδή, τακτικές καταπίεσης από τους φρουρούς.
Όλα αυτά συνέβησαν την Παρασκευή, μια ημέρα που οι ισραηλινοί δεν φαίνεται να αναστατώθηκαν ή να ανησύχησαν γι’ αυτά, αλλά αντίθετα, ήταν περισσότερο απασχολημένοι με άλλα θέματα.
Και ενώ στους δρόμους του προσφυγικού καταυλισμού της Τζενίν, ο Τζαμάλ Ζουμπεϊντί προσπαθούσε να απαλύνει τον πόνο του από τη ζημιά που υπέστη το σπίτι του, υπογραμμίζει την απελπισία του: «Θα επιστρέψουν και θα επιστρέψουμε. Μια νέα γενιά θα έρθει. Δεν θα τελειώσει εδώ».
«Κοιτάξτε τι συνέβη την Παρασκευή στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν, στο Qaryout, στη Beita και στη φυλακή Megiddo – και ίσως να μας δείτε, τελικά».
«Η ισραηλινή κοινωνία έχει πραγματικά υποβιβαστεί σε σκληρότητα, βία και απάθεια».