Ο Βασίλης Σαμπράκος αναλύει την εντυπωσιακή εμφάνιση του Άρη απέναντι στον Ολυμπιακό, αναδεικνύοντας την ποιότητα και την τακτική που εφάρμοσε η ομάδα.
Ο Άρης, υπό την καθοδήγηση του Άκη Μάντζιου, παρουσίασε ένα σχέδιο που δεν είναι ξένο στους φιλάθλους, καθώς έχει εφαρμοστεί πολλές φορές στο παρελθόν. Η φιλοσοφία του προπονητή βασίζεται σε μια ομάδα που ξέρει να οργανώνει την άμυνά της στο μεσαίο τρίτο του γηπέδου, παραμένοντας συμπαγής και έτοιμη να πιέσει τον αντίπαλο για να κλέψει την μπάλα και να επιτεθεί γρήγορα. Η ικανότητα της ομάδας να εκμεταλλεύεται τους κενούς χώρους και να πραγματοποιεί γρήγορες αντεπιθέσεις είναι καθοριστική για την επιτυχία της.
Για να λειτουργήσει αυτό το σχέδιο, είναι απαραίτητη η υπομονή και η συγκέντρωση, καθώς η ομάδα περνάει περισσότερο χρόνο χωρίς την μπάλα. Ιδιαίτερα όταν αγωνίζεται στην έδρα της, είναι σημαντικό να νιώθει η ομάδα την υποστήριξη του κόσμου. Στο 3ο λεπτό, όταν ο Άρης προηγήθηκε στο σκορ, οι φίλαθλοι ένιωσαν ότι η ομάδα ήταν σε καλή κατάσταση και έδειξαν υπομονή. Αν και ο Άρης είχε λιγότερη κατοχή μπάλας (34%) και λιγότερες οργανωμένες επιθέσεις (8 έναντι 21 του Ολυμπιακού), κατάφερε να έχει τον ίδιο αριθμό εκτελέσεων (5), με την ουσιαστική διαφορά ότι σκόραρε δύο γκολ, ενώ ο αντίπαλος δεν κατάφερε να βρει δίχτυα.
Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς γιατί το σχέδιο του Μάντζιου δεν είχε πάντα την ίδια αποτελεσματικότητα. Αυτή τη φορά, η απάντηση βρίσκεται στην ποιότητα των ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν. Η συνεισφορά παικτών όπως ο Μανού Γκαρθία, ο Σίστο, ο Μόντσος και ο Ντιαντί ήταν καθοριστική για την επιτυχία της επιθετικής ανάπτυξης της ομάδας. Αυτοί οι τέσσερις ποδοσφαιριστές όχι μόνο αμύνθηκαν αποτελεσματικά, αλλά ήταν και έτοιμοι να ξεκινήσουν επιθέσεις και να ολοκληρώσουν φάσεις.
Στο διάστημα 46’-75’, ο Άρης βρέθηκε υπό πίεση από τον Ολυμπιακό, ο οποίος είχε την κατοχή της μπάλας (71,5%) και δημιούργησε 19 οργανωμένες επιθέσεις. Σε αυτό το κρίσιμο σημείο, ο Μάντζιος πραγματοποίησε μια σημαντική αλλαγή, φέρνοντας τον Νταρίντα στο παιχνίδι. Από εκείνη τη στιγμή, ο Άρης αύξησε την κατοχή του στο 56,2% και κατάφερε να επαναφέρει τον έλεγχο του παιχνιδιού. Αν και έκανε λιγότερες επιθέσεις (5) σε σύγκριση με τον Ολυμπιακό (8), είχε περισσότερες εκτελέσεις (2-1), αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα του παιχνιδιού του.
Αυτή η εμφάνιση του Άρη απέναντι στον Ολυμπιακό δείχνει ότι η ομάδα μπορεί να επιτύχει καλύτερα αποτελέσματα, ακολουθώντας την ίδια τακτική, αλλά με περισσότερη ποιότητα στο ρόστερ της. Αν και ένα μόνο παιχνίδι δεν μπορεί να καθορίσει κανόνες, η αίσθηση που έχει δημιουργηθεί είναι θετική. Ο Άρης φαίνεται να έχει μάθει να παίζει καλά, ακόμα και όταν αφήνει την κατοχή της μπάλας στον αντίπαλο. Στο επόμενο παιχνίδι απέναντι στον ΠΑΟΚ, το σχέδιο μπορεί να είναι παρόμοιο και να αποδειχθεί αρκετό. Ωστόσο, για να επιτύχει στα επόμενα παιχνίδια, θα πρέπει να επαναλάβει τις καλές εμφανίσεις, όπως αυτή απέναντι στον Πανσερραϊκό, με μεγάλες κατοχές μπάλας και ικανότητα να διασπάσει συμπαγείς άμυνες. Έχει πλέον την ποιότητα για να το πετύχει αυτό.
