Ο Νικ Κύργιος είναι ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους σταρ του σύγχρονου τένις. Δεν υπήρξε ποτέ «καλό παιδί», ούτε φημίζεται για τους ευγενικούς του τρόπους. Αν και δεν ανήκε στους πιο καλοντυμένους και δημοφιλείς αθλητές, κατάφερε να φτάσει στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης (#13).
Αυτή την περίοδο, ο Κύργιος έχει πάρει ένα προσωρινό διάλειμμα από το τένις και ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, όπως το podcasting. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του με τον Βρετανό δημοσιογράφο Λούι Θερού στο Louis Theroux Podcast, μοιράστηκε σκέψεις και αναμνήσεις από την καριέρα του.
«Το τένις θα έπρεπε να έχει καλύτερο μάρκετινγκ. Πόσοι γνωρίζουν πέντε τουρνουά εκτός από τα Grand Slam; Όποτε έπαιξα στο Αυστραλιανό Όπεν, ο κόσμος ήταν ενθουσιασμένος. Το τένις είναι ένα σπουδαίο άθλημα. Οι Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς θα έπρεπε να λατρεύονται όπως οι σταρ του NBA», δήλωσε ο Κύργιος.
«Πολλοί λένε ότι είμαι ένα αυτοδημιούργητο ταλέντο και ότι είχα το ταλέντο από μικρός, αλλά δεν έχω φτάσει στο αποκορύφωμά μου. Αυτό είναι τρελό. Έχω παίξει μπροστά σε βασιλιάδες και έχω επιστρέψει από σοβαρούς τραυματισμούς. Αν σκεφτείς ότι η μητέρα μου ζούσε σε ξύλινη καλύβα και ο πατέρας μου ήρθε στην Αυστραλία με καράβι για μια καλύτερη ζωή, πώς μπορώ να είμαι underachiever; Η καριέρα μου έχει φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που μπορώ να συμβουλεύω νέους αθλητές. Αυτό είναι κάτι που εκτιμώ».
«Είναι μεγάλη επιτυχία για μένα να μπορώ να μιλάω στον κόσμο για την εμπειρία μου στο τένις, ακόμα και για τις δύσκολες στιγμές, όπως τα πρόστιμα και τα επεισόδια (αναφέρει το περιστατικό με τον Στας Βαβρίνκα, για το οποίο τιμωρήθηκε με πρόστιμο 10.000 δολαρίων). Ναι, είναι άσχημα όλα αυτά, αλλά όταν κερδίζεις το ματς, αυτό θυμούνται όλοι».
«Ο Βαβρίνκα προσπάθησε να με χτυπήσει με την μπάλα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Γι’ αυτό τον έβρισα. Μετά ξαναπαίξαμε και έχω μεγάλο σεβασμό για εκείνον. Όσο για τον Μπεν Στίλερ, δεν ήθελα να του μιλήσω άσχημα, αλλά καθόταν δίπλα σε άτομα που με έβριζαν, και το κατάλαβε αργότερα».
«Το τένις είναι ένα πολύ μοναχικό σπορ, τόσο στην προετοιμασία όσο και στο παιχνίδι. Είσαι σε περιοδεία 8-9 μήνες το χρόνο και δεν ξέρεις πότε θα παίξεις. Μαθαίνεις να προσαρμόζεσαι σε διαφορετικές χώρες και διαιτητικά προγράμματα. Κάθε μέρα σε άλλη χώρα και σε άλλη ζωή. Ποτέ δεν ξέρεις πόσες ώρες θα διαρκέσει ένα παιχνίδι — μπορεί να είναι πέντε ώρες ή 45 λεπτά. Θυμάμαι ένα παιχνίδι που κράτησε τρεις μέρες».
«Όταν είσαι από την Αυστραλία, η κατάσταση είναι λίγο πιο δύσκολη. Εγώ, όσο έπαιζα, έκανα χρόνια να δω τους γονείς μου και τους φίλους μου. Για έναν Ευρωπαίο είναι πιο εύκολο να φέρει τους γονείς του σε ένα τουρνουά, ενώ εγώ έφερνα μόνο τον φυσιοθεραπευτή και τον μάνατζέρ μου. Ήμασταν μόνο τρεις, αλλά είχαμε μια πολύ κοντινή σχέση».
«Ο Αντρέ Αγκάσι έχει δηλώσει ότι μισεί το τένις. Δεν το πιστεύω αυτό. Παντρεύτηκε τενίστρια και η ζωή του είναι γεμάτη από το τένις. Εγώ ούτε αγαπώ ούτε μισώ το τένις. Οι πράξεις μου δείχνουν ότι δεν έχω την ίδια πάθος με άλλους αθλητές».
«Όταν έχεις δομήσει τη ζωή σου γύρω από το τένις, είναι διαφορετικά. Δεν έχω ποτέ παίξει μια ολόκληρη σεζόν ως αθλητής. Έχω θυσιάσει τη θέση μου στην κατάταξη και τα χρήματά μου για να μην παίξω, γιατί απλά δεν το ήθελα. Ήθελα λίγο χρόνο με τον εαυτό μου».
«Η αρχή μου στο τένις έγινε επειδή είχα δύο μεγαλύτερα ξαδέλφια που έπαιζαν. Η πρώτη μου αγάπη ήταν το μπάσκετ. Μια μέρα, ο πατέρας μου μου πρότεινε να πάμε να παίξουμε τένις μαζί».
«Λίγο αργότερα, ένας προπονητής είπε στους γονείς μου ότι «το παιδί έχει ταλέντο». Ήμουν 9-10 ετών και τότε αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε τουρνουά σε όλη τη χώρα. Οδηγούσαν 6-8 ώρες, η μητέρα μου ετοίμαζε το αγαπημένο μου φαγητό, mac and cheese, με προϋπολογισμό 20 δολαρίων για το φαγητό μας. Μείναμε σε τροχόσπιτα, αλλά για μένα ήταν η καλύτερη ανάμνηση».
«Ο πατέρας μου ήρθε με καράβι από την Ελλάδα το 1965 και νιώθω συνδεδεμένος με την Ελλάδα, παρόλο που δεν μιλάω ελληνικά. Έχω ζήσει στη Μελβούρνη για δύο χρόνια, που είναι η μεγαλύτερη ελληνική πόλη στον κόσμο μετά την Αθήνα. Κάθε φορά που έπαιξα στο Αυστραλιανό Όπεν, ένιωσα απίστευτη αγάπη από τους Έλληνες ομογενείς».
«Η μητέρα μου κατάγεται από την Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία. Έχω επισκεφθεί την πατρίδα της και έχω γνωρίσει τους συγγενείς της».
«Δεν απέκτησα το ταλέντο μου στο τένις ως μαγικό κόλπο. Δούλεψα δέκα φορές πιο σκληρά από τους άλλους».
«Το 2014 μπήκα στο επαγγελματικό τένις σε ηλικία 19 ετών. Θυμάμαι ότι οι θαυμαστές και οι δημοσιογράφοι κατασκήνωναν έξω από το σπίτι μου. Δεν ήμουν έτοιμος γι’ αυτό, ούτε οι γονείς μου. Είμαι ευαίσθητος σε κάθε γνώμη και δεν είναι εύκολο να διαχειρίζομαι τις κριτικές».
«Οι κριτικές ήταν κυρίως από Αυστραλούς που ήθελαν έναν νέο παγκόσμιο πρωταθλητή. Παρ’ όλα αυτά, τα τελευταία 2-3 χρόνια νιώθω ότι έχω κερδίσει την υποστήριξη του κόσμου. Κατάλαβαν πως είμαι σκληρός, αλλά και αυθεντικός».
«Έχω παίξει σε μεγάλες διοργανώσεις όπως η Νέα Υόρκη και το Γουίμπλεντον, όπου ένιωσα την αγάπη του κόσμου. Θυμάμαι το 2022, όταν είχα ρεκόρ 61-10 και ήμουν τρίτος παγκοσμίως, ενώ στην Αυστραλία το βραβείο του καλύτερου τενίστα δόθηκε σε άλλη αθλήτρια. Η σχέση μου με την Αυστραλία δεν ήταν πάντα ιδανική».
Ακολουθήστε το στα για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
