Η Οκσάνα Μάστερς, ένα κορίτσι που επηρεάστηκε από την τραγωδία του Τσερνόμπιλ και βίωσε κακοποίηση στην παιδική της ηλικία, βρήκε το δρόμο της στην επιτυχία μετά την υιοθεσία της από μια οικογένεια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σήμερα, στα 35 της χρόνια, έχει καταφέρει να κερδίσει δύο χρυσά μετάλλια στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2025.
Η Οκσάνα γεννήθηκε με σημαντικές αναπηρίες: χωρίς αντίχειρες, χωρίς κνήμες στα πόδια και με έξι δάχτυλα στις πατούσες. Τα πρώτα χρόνια της ζωής της τα πέρασε σε ορφανοτροφεία, όπου υπέστη κακοποίηση.
Αργότερα, αφού υιοθετήθηκε, έθεσε στόχους και εργάστηκε σκληρά για να πραγματοποιήσει τα όνειρά της, πραγματοποιώντας επιτυχίες στην κωπηλασία, το σκι και την ποδηλασία.
Η Οκσάνα Μάστερς κατέχει 19 παραολυμπιακά μετάλλια
Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024, η Μάστερς κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια στην παρα-ποδηλασία, φέρνοντας συνολικά τα 19 παραολυμπιακά της μετάλλια σε τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες.
Η Οκσάνα Αλεξάντροβα Μπόνταρτσουκ γεννήθηκε στην πόλη Χμελνίτσι της Ουκρανίας, σε απόσταση περίπου 400 χιλιομέτρων από το Τσερνόμπιλ. Γεννημένη το 1989, τρία χρόνια μετά την πυρηνική καταστροφή, ήρθε στον κόσμο με ανωμαλίες που πιθανά σχετίζονται με τη ραδιενέργεια, όπως αναφέρει η γαλλική Le Monde.
Αφήνοντας τους γονείς της μπροστά από ένα ορφανοτροφείο, η Οκσάνα πέρασε από διάφορα ιδρύματα, και στο τελευταίο, όπου έμεινε μεταξύ 1994 και 1996, υπέστη σοβαρή κακοποίηση στα 5 της χρόνια.
Σε ηλικία 8 ετών, υιοθετήθηκε από μια Αμερικανίδα δασκάλα, τη Γκέι Μάστερς, και μετακόμισε στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης. Λίγο μετά την υιοθεσία, οι γιατροί αποφάσισαν ότι θα έπρεπε να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό των ποδιών της, καθώς είχαν γίνει επώδυνα και δεν μπορούσαν να στηρίξουν το βάρος της καθώς μεγάλωνε.
Όταν ήταν 9 ετών, το αριστερό της πόδι ακρωτηριάστηκε στον μηρό και ακολουθήθηκε ο ακρωτηριασμός του δεξιού της ποδιού τέσσερα χρόνια αργότερα. Η Οκσάνα θυμάται ότι αισθανόταν συναισθήματα οργής και θλίψης εκείνη την περίοδο.
Ωστόσο, ο αθλητισμός αποδείχθηκε η σωτηρία της, με την κωπηλασία να προσφέρει μια αίσθηση ελευθερίας που της είχε λείψει ως παιδί. Όπως δήλωσε η Οκσάνα: «Στο νερό ένιωσα την αίσθηση της ελευθερίας που είχα στερηθεί. Όσο περισσότερο προσπαθούσα, τόσο πιο δυνατή και γρήγορη γινόμουν. Ο αθλητισμός σου επιτρέπει να ελέγχεις τον πόνο που προκαλείς στον εαυτό σου».
Το 2011, μετά από πολλές εγχειρίσεις στα χέρια της, γνώρισε τον κωπηλάτη Rob Jones, με τον οποίο διαγωνίστηκε στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στη μεικτή διπλή κωπηλασία.
Στην πορεία της στον κόσμο του σκι, η Οκσάνα είπε ότι «ήταν εύκολο, γιατί και τα δύο αθλήματα επισημαίνουν τις ίδιες μυϊκές ομάδες». Μετά από δεκατέσσερις μήνες εκμάθησης, συμμετείχε στους Αγώνες του Σότσι, όπου κέρδισε δύο μετάλλια στα αγωνίσματα του σκι ανωμάλου δρόμου και του δίαθλου.
Ανάλογα με την εποχή του χρόνου, συμμετείχε σε μια ποικιλία χειμερινών και καλοκαιρινών σπορ, κερδίζοντας πολλές διακρίσεις τα προηγούμενα χρόνια.
Η Οκσάνα στέφθηκε πρωταθλήτρια στο σκι ανωμάλου δρόμου στους Αγώνες του Πιόνγκτσανγκ το 2018, στην ποδηλασία στους Αγώνες του Τόκιο το 2021 και στον δίαθλο στους Αγώνες του Πεκίνου το 2022.
Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την νίκη της στην Κίνα, η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, και η Οκσάνα δήλωσε: «Μου ράγισε την καρδιά. Έχω οικογένεια εκεί. Είμαι περήφανη που είμαι Ουκρανή. Όλα όσα έχω μάθει μέσω του αθλητισμού, την ανθεκτικότητα και τη σκληρή δουλειά, προέρχονται από την Ουκρανία».
Ουκρανοί αθλητές την ενθαρρύνουν συνεχώς και η Παραολυμπιακή Επιτροπή της Ουκρανίας της στέλνει μηνύματα συγχαρητηρίων.
Η Οκσάνα αφιέρωσε τους τίτλους που κατέκτησε στους Ουκρανούς στρατιώτες και σκοπεύει να δωρίσει μέρος των χρημάτων των βραβείων της σε μια οργάνωση που βοηθά ορφανά παιδιά που επηρεάζονται από τη σύγκρουση.
Ελπίζει μια μέρα να επιστρέψει στην Ουκρανία για να μάθει περισσότερα για τις ρίζες της και τη ζωή της πριν από την υιοθεσία, εκφράζοντας την ελπίδα να υπάρχει μια Ουκρανία για να επιστρέψει. Όπως είπε: «Στην εφηβεία μου, είχα γεμίσει τον νου μου με θυμό και μίσος προς τους βιολογικούς μου γονείς, αναρωτώμενη τι έκανα για να αξίζω αυτό.»
Για την κακοποίηση που υπέστη στο ορφανοτροφείο της Ουκρανίας, η Οκσάνα δήλωσε στον Guardian: «Θέλω εκδίκηση για αυτούς τους ανθρώπους. Ελπίζω να λογοδοτήσουν, αλλά πιθανότατα δεν θα συμβεί ποτέ». Όταν ήταν μικρή, επιθυμούσε πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο μια μητέρα, προσθέτοντας: «Αυτό ήταν το μόνο που ήθελα και το πήρα», αναφερόμενη στη θετή της μητέρα. «Κανένα χρυσό μετάλλιο δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό. Κάποιες φορές, αυτό που βίωσα φαίνεται σαν παραμύθι».
Παραολυμπιακοί Αγώνες: Ασημένιο μετάλλιο για τον Θανάση Προδρόμου στο μήκος
Ο Θανάσης Προδρόμου πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση στον τελικό του άλματος εις μήκος Τ20 στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, κερδίζοντας το ασημένιο μετάλλιο και φέρνοντας το ενδέκατο μετάλλιο της Ελλάδας στο Τόκιο.
Με καλύτερο άλμα στα 7.17 μέτρα, ο Θανάσης ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, σημειώνοντας νέο πανελλήνιο ρεκόρ.
Ο Έλληνας αθλητής ταξίδεψε στο Τόκιο έχοντας φετινό ατομικό ρεκόρ 7.05 μέτρα και στον τελικό του μήκους, ξεπέρασε τον εαυτό του. Ο Προδρόμου εκτέλεσε άλματα των 7.03μ., 7.02μ., 6.85μ., Χ, 7.17μ. και 7.04μ., τερματίζοντας πίσω μόνο από τον εξαιρετικό Μαλαισιανό Λατίφ Ρόμλι, κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ με άλμα 7.46 μέτρων. Στην τρίτη θέση βρέθηκε ο Αυστραλός Νίκολας Χαμ με 7.12 μέτρα.
Με αυτή τη νίκη, η χώρα μας έχει συνολικά έντεκα μετάλλια.
Στον τελικό των 200 μέτρων Τ64, ο Μιχάλης Σεΐτης τερμάτισε στην έκτη θέση, επιτυγχάνοντας χρόνο 22.87, που αποτελεί φετινό ρεκόρ.
