Η Μαρινέλλα και το Famagusta
Ο Γιάννης Μπέζος τοποθετήθηκε σε διάφορα θέματα κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην εκπομπή «Πάμε Δανάη». Ανάμεσα σε αυτά, αναφέρθηκε στην παράσταση στην οποία πρωταγωνιστεί, τη Μαρινέλλα και τη σάτιρα.
Σχετικά με το ατυχές συμβάν που αφορά τη Μαρινέλλα, ο Γιάννης Μπέζος εξέφρασε την άποψή του, λέγοντας: «Κακώς έγινε, δεν παρατήρησα τι συνέβη. Είναι μια ζοφερή και πολύ προσωπική στιγμή, που δεν θα έπρεπε να γίνεται δημόσιο θέαμα, τελεία και παύλα».
Αναφερόμενος στην ανθρώπινη φύση, ο ηθοποιός τόνισε ότι «όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν το κάτι παραπάνω και να έχουν τον έλεγχο». Μία φράση που ακούγεται στην παράσταση είναι: «ο άνθρωπος ψάχνει πιο πολλά από όσα θέλει να βρει».
Ο Γιάννης Μπέζος, με ειλικρίνεια, μίλησε και για τη σάτιρα, δηλώνοντας: «Δεν τρελαίνομαι για τη σάτιρα, προτιμώ την καλή κωμωδία. Νομίζω ότι δεν μπορεί να γίνει σάτιρα σε όλα. Καταρχάς, η σάτιρα είναι κυρίως πολιτική. Αν δεν σατιρίζεις την πολιτική, δεν έχει νόημα, αλλά και αυτό χρειάζεται μέτρο και τρόπο».
Αναφορικά με την κριτική που δέχεται, ο ηθοποιός ανέφερε ότι δεν την παρακολουθεί, επισημαίνοντας: «Είναι μία γνώμη, δεν είναι δόγμα».
Σχολιάζοντας τα αυξανόμενα φαινόμενα βίας στην κοινωνία μας, είπε: «Αυτά είναι ανησυχητικά φαινόμενα και πρέπει να τα δουν οι γονείς. Το πρώτο κύτταρο είναι η οικογένεια».
Για την επιστροφή του «Famagusta» στο MEGA, ο Γιάννης Μπέζος ανέφερε: «Πέρασα πολύ ωραία. Το “Famagusta” πραγματεύεται ένα πολύ σοβαρό εθνικό θέμα, το οποίο πρέπει όλοι να γνωρίζουμε και να μην ξεχνάμε».
Κλείνοντας, δήλωσε: «Μόνο ρομαντισμός μπορεί να υπάρξει το 2024, αν και είναι σε ύφεση. Ο ρομαντισμός μας “αιμοδοτεί” τη φαντασία και το όνειρο. Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να ζήσουμε. Είμαι ρομαντικός και πιστεύω στα όνειρα και τη φαντασία των ανθρώπων».
Ο αγαπημένος ηθοποιός, με το χαρακτηριστικό του ύφος, αναφέρθηκε και στην παράσταση που πρωταγωνιστεί, εξηγώντας ότι «τα έργα του Μολιέρου αφορούν τις ανθρώπινες συμπεριφορές και όχι συγκεκριμένα πρόσωπα. Δεν είναι απλώς ένας συγγραφέας που σατιρίζει, αλλά κάποιος που αποκαλύπτει συμπεριφορές και γελάμε με τις δικές μας αδυναμίες, όχι με τους ήρωες».
