Ο Εμανουέλ Μακρόν προσπαθεί να διατηρήσει μια ψύχραιμη στάση παρά την ανησυχία που επικρατεί στην Ευρώπη για την οικονομική κρίση στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Ωστόσο, η αισιοδοξία του Γάλλου προεδρεύοντος φαίνεται να είναι αμφισβητήσιμη.
Σημειώνεται ότι ο πρώην πρωθυπουργός Μισέλ Μπαρνιέ είχε προσπαθήσει να περάσει τον προϋπολογισμό του για το 2025, όμως απέτυχε να εξασφαλίσει πλειοψηφία και κατέληξε να έχει τη μικρότερη θητεία στη διάρκεια της Πέμπτης Δημοκρατίας.
Αν και ο Μακρόν προειδοποίησε για τις προκλήσεις της οικονομικής αστάθειας, υιοθέτησε έναν αισθητά διαφορετικό τόνο, λέγοντας: «Δεν πρέπει να τρομάζουμε τον κόσμο με αυτά τα πράγματα. Η Γαλλία είναι μια πλούσια και σταθερή χώρα που έχει κάνει πολλές μεταρρυθμίσεις και τις τηρεί, με σταθερούς θεσμούς και ένα ισχυρό σύνταγμα».
Ωστόσο, το συντηρητικό περιοδικό Economist υποστηρίζει ότι η κατάσταση της Γαλλίας δεν δικαιολογεί τέτοια αισιοδοξία και αντίθετα, θα πρέπει να λειτουργήσει ως προειδοποίηση για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η Γαλλία και η Κρίση των Γουρουνιών
Ενώ οι “Βόρειοι Ευρωπαίοι” κορόιδευαν τις χώρες που χαρακτηρίζονταν ως ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ (P.I.G.S.) – Πορτογαλία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία – για τις οικονομικές τους δυσκολίες, η Γαλλία έχει πλέον βρεθεί στην ίδια θέση, καθώς οι χώρες αυτές έχουν προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις, γράφει ο Economist.
Το κύριο πρόβλημα, σύμφωνα με το περιοδικό, είναι ότι οι Γάλλοι ψηφοφόροι δεν είναι διατεθειμένοι να αντιμετωπίσουν την οικονομική πραγματικότητα, κατηγορώντας τους άλλους για την αντίστασή τους στη λιτότητα. «Όπως και άλλες ώριμες ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό από την Αμερική και την Ασία, η Γαλλία κάνει μη βιώσιμες δαπάνες, με το δημοσιονομικό της έλλειμμα να προβλέπεται ότι θα ξεπεράσει το 6% του ΑΕΠ φέτος».
«Η χώρα δεν έχει κυβέρνηση και προϋπολογισμό, και βρίσκεται σε πολιτικό αδιέξοδο»
Ο Μπαρνιέ, κατόπιν εντολής του Μακρόν, προσπάθησε να διορθώσει την κατάσταση, προτείνοντας πακέτο περικοπών 40 δισ. ευρώ και αυξήσεων φόρων 20 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα να μειωθεί το έλλειμμα μόνο κατά μία ποσοστιαία μονάδα. «Ακόμη και αυτό ήταν υπερβολικό για την ανεύθυνη δεξιά και αριστερά, που προτιμούσαν να κυνηγήσουν την εξουσία προκαλώντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια», αναφέρει το περιοδικό, επισημαίνοντας τη δυσκολία εύρεσης λύσεων.
Η αρχική σελίδα του Economist με το δημοσίευμα για τη Γαλλία.
«Μέχρι οι ψηφοφόροι να αναγνωρίσουν τα πλεονεκτήματα της λιτότητας, θα συνεχίσουν να επιλέγουν τις φαντασιώσεις που προωθούν τα άκρα. Λογικοί, αλλά επώδυνοι προϋπολογισμοί δεν θα εγκριθούν. Η οικονομική ανάπτυξη θα μπορούσε να διευκολύνει την κατάσταση, αλλά η Γαλλία αναπτύσσεται μόλις κατά 1% ετησίως, κάτι που είναι σχετικά καλό για την Ευρωζώνη, αλλά όχι αρκετό για να λύσει το δημοσιονομικό πρόβλημα. Το δημόσιο χρέος της Γαλλίας ανέρχεται σε ένα ανησυχητικό 110% του ΑΕΠ».
Αν και ο Μάριο Ντράγκι είχε δηλώσει το 2012 ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι έτοιμη να κάνει «ό,τι χρειαστεί» για να υπερασπιστεί το ευρώ, ο Economist τονίζει ότι αυτή η δήλωση προσφέρει μόνο προσωρινή ανακούφιση στα διαρκή προβλήματα της Γαλλίας και της Ευρώπης, και δεν αποτελεί λύση.
«Οι οικονομίες της Ευρώπης δεν αναπτύσσονται αρκετά γρήγορα για να καλύψουν τις απαιτήσεις τους. Η Ευρωζώνη αναμένεται να αναπτυχθεί μόλις κατά 0,8% το 2024. Ο Τραμπ απειλεί με δασμούς σε όλες τις εισαγωγές στην Αμερική, που μπορεί να φτάσουν το 10% ή και 20%, με πολύ περισσότερους για χώρες που δεν του αρέσουν, όπως η Κίνα, γεγονός που θα μπορούσε να προκαλέσει κύμα ντάμπινγκ στην Ευρώπη», προειδοποιεί το περιοδικό.
Η Γαλλία του Μακρόν και οι Ευρωπαϊκές Προκλήσεις
Παράλληλα, ο Economist επισημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι έχουν δεσμευτεί να επενδύσουν περισσότερα χρήματα στην Άμυνα, ειδικά με την επικείμενη προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.
Το δημοσίευμα υπογραμμίζει ότι η δεινή θέση της Γαλλίας προσφέρει σημαντικά διδάγματα. Τα παραδοσιακά κόμματα της κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς έχουν αποδυναμωθεί, με τους μισούς ψηφοφόρους να επιλέγουν εξτρεμιστές στις πρόσφατες εκλογές. Οι προηγούμενοι πρόεδροι απέτυχαν να ελέγξουν τον προϋπολογισμό, ενώ η γήρανση του πληθυσμού και οι αυξανόμενες απειλές για την εθνική ασφάλεια θα επιβαρύνουν περαιτέρω το δημοσιονομικό βάρος. Ο πολιτικός λόγος της χώρας, που χαρακτηρίζεται από σφοδρές αντιπαραθέσεις, δυσχεραίνει την εύρεση λύσεων και επιταχύνει τη στροφή προς τα άκρα, με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος της Ευρώπης να βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση.
«Το αποτέλεσμα, τουλάχιστον στη Γαλλία, είναι πολιτικό αδιέξοδο», καταλήγει ο Economist. «Χωρίς κόμμα ή συμμαχία που να πλησιάζει την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση, η χώρα αντιμετωπίζει την προοπτική μιας σειράς βραχύβιων κυβερνήσεων μειοψηφίας που θα δυσκολεύονται να πετύχουν οτιδήποτε».
Επιπλέον, δεδομένου ότι ο Μακρόν είχε διεξάγει πρόωρες εκλογές το περασμένο καλοκαίρι, δεν μπορεί να προκηρύξει νέες εκλογές μέχρι τον Ιούλιο του 2025, και ακόμη και τότε δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι κάποιο κόμμα ή συνασπισμός θα κερδίσει την πλειοψηφία.
Η Ευρώπη σε Κίνδυνο
Αν και η πτώση της κυβέρνησης θα πρέπει να αποφευχθεί, καθώς ο προϋπολογισμός του τρέχοντος έτους μπορεί πιθανώς να μεταφερθεί στο επόμενο έτος, η κατάσταση αποκλείει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, σε αντίθεση με όσα ισχυρίζεται ο Γάλλος πρόεδρος.
Δυστυχώς, οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης δεν είναι σε θέση να επιτύχουν συναίνεση σχετικά με το πώς θα καλύψουν τις υπάρχουσες και μελλοντικές απαιτήσεις. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο πολιτικός κατακερματισμός οδηγεί σε ασταθείς κυβερνήσεις, είτε μέσω ετερογενών συνασπισμών, όπως στη Γερμανία και την Ολλανδία, είτε μέσω κυβερνήσεων μειοψηφίας, όπως στη Γαλλία και την Ισπανία. Αυτή η αδυναμία επηρεάζει συνολικά την ΕΕ, καθώς χωρίς ηγεσία από τη Γαλλία και τη Γερμανία, τίποτα φιλόδοξο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες», καταλήγει το βρετανικό οικονομικό περιοδικό.
