Ο καθηγητής Ζεράρ Φρανσουά Ντιουμό από τη Σορβόννη χαρακτήρισε την ανακοίνωση της Γερμανίας για την επέκταση του ελέγχου των συνόρων της, κυρίως με τη Γαλλία, ως μέτρο που παραβιάζει τις ευρωπαϊκές συνθήκες. Οι δηλώσεις του έγιναν στην εφημερίδα Le Figaro.
«Ο ιδανικός στόχος θα ήταν να έχουμε μια κοινή μεταναστευτική πολιτική, παρά τις δημογραφικές, οικονομικές και γεωγραφικές διαφορές, αλλά αυτό φαίνεται ανέφικτο»
Ο καθηγητής εξήγησε ότι η απόφαση της Γερμανίας δεν παραβιάζει τους κανόνες της ελεύθερης κυκλοφορίας στην περιοχή Σένγκεν, καθώς αυτοί επιτρέπουν σε μια χώρα να κλείσει προσωρινά τα σύνορά της. Ωστόσο, αυτή η απόφαση έρχεται σε αντίθεση με τη Σύμβαση της Γενεύης (1951) που αφορά το δικαίωμα στο άσυλο και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (1950), κυρίως σε ζητήματα οικογενειακής επανένωσης.
Αναφορικά με την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία μελετά την ουσία των μέτρων αυτών, τονίζει ότι πρέπει να είναι «αναλογικά» και να παραμένουν «εξαιρετικά». Σημειώνει επίσης τη σημασία της Frontex, της ευρωπαϊκής υπηρεσίας φύλαξης συνόρων, και αναφέρει δύο σημαντικά στοιχεία.
Διαφορετικές καταστάσεις για Ελλάδα και Γερμανία
«Καταρχάς, η συνεργασία με τη Frontex δεν είναι ντροπή για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα. Όλοι καταλαβαίνουν ότι η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της γειτνίασής της με την Τουρκία, έχει δυσκολίες στον έλεγχο των συνόρων της. Αντίθετα, αν η Γερμανία ζητούσε βοήθεια από τη Frontex, αυτό θα σήμαινε ότι δεν μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλειά της μόνη της, κάτι που θα ήταν ντροπή για αυτήν», σημειώνει ο καθηγητής.
Προσθέτει: «Η δεύτερη πτυχή είναι πιο σοβαρή: έχουν ληφθεί μέτρα τα τελευταία χρόνια που όχι μόνο καθιστούν δύσκολη την αποστολή της Frontex, αλλά και την έχουν μετατρέψει σε μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση υπεύθυνη μόνο για την υποδοχή μεταναστών σε παράτυπη κατάσταση. Ο διευθυντής της Frontex αναγκάστηκε να παραιτηθεί, καθώς ο ρόλος του περιορίστηκε απλώς στην υποδοχή μεταναστών, κάτι που απέχει πολύ από τον έλεγχο της παράτυπης μετανάστευσης».
Ο κ. Ντιουμόν επισημαίνει ότι είναι κατανοητό γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί μια κοινή μεταναστευτική πολιτική, λόγω της κοινής ευρωπαϊκής αγοράς. Ωστόσο, τα ζητήματα μετανάστευσης διαφέρουν σημαντικά από χώρα σε χώρα, όπως και οι οικονομικές ανάγκες τους, ενώ υπάρχουν επίσης διαφορές στα προβλήματα ένταξης ανάλογα με την κάθε χώρα.
«Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Γερμανία είναι η ενσωμάτωση πληθυσμών από την Τουρκία και πιο πρόσφατα από τη Μέση Ανατολή, σε αντίθεση με τη Γαλλία, όπου η ενσωμάτωση αφορά κυρίως πληθυσμούς από το Μαγκρέμπ, μια διαφορετική γεωγραφική περιοχή. Επίσης, η γεωγραφική κατανομή των μεταναστών διαφέρει σημαντικά μεταξύ των χωρών» τονίζει.
«Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι σαφές: η ιδέα ότι μπορούμε να έχουμε μια κοινή μεταναστευτική πολιτική, παρά τις πολλές δημογραφικές, οικονομικές και γεωγραφικές διαφορές, είναι ένας στόχος ιδανικός, αλλά κατά τη γνώμη μου, ανέφικτος», καταλήγει ο γάλλος καθηγητής.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
