«Είναι μια κρύα μέρα στην Ουάσιγκτον, στα τέλη Ιανουαρίου του 2025. Παρόλο που ο Ντόναλντ Τραμπ έχει χάσει τη λαϊκή ψήφο για τρίτη συνεχόμενη φορά στις εκλογές, κατάφερε να κερδίσει ξανά την προεδρία μέσω της εκλεκτορικής διαδικασίας».
Το παραπάνω κείμενο, καθώς και ό,τι ακολουθεί, υπογράφει ο Daniel Martinez HoSang* και είναι δημοσιευμένο στον Guardian.
Η αρχή της προεδρίας του Τραμπ
Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο Τραμπ έκανε κάποιες συμβολικές κινήσεις για να αποσυνδεθεί από το Project 2025, ένα σχέδιο πολιτικής που προέρχεται από το Ίδρυμα Heritage, το οποίο προγραμματίζει τη νέα ρεπουμπλικανική κυβέρνηση και διαχειρίζεται μια βάση δεδομένων με συντηρητικούς υποψηφίους για την εφαρμογή αυτών των σχεδίων.
«Το προσωπικό είναι πολιτική», μας λένε αυτοί που το στηρίζουν.
Με τους Ρεπουμπλικάνους, πλέον, να έχουν τη στήριξη και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου, είναι έτοιμοι να προχωρήσουν με τις αποφάσεις τους.
Μόλις ο Τραμπ ολοκληρώσει τον όρκο του λέγοντας «so help me God», ξεκινά η πρώτη φάση αυτού που οι δημιουργοί του Project 2025 ονομάζουν «οδηγός δράσης».
Αρχίζουν οι απολύσεις
Χιλιάδες ομοσπονδιακοί δημόσιοι υπάλληλοι -όπως ρυθμιστές για το περιβάλλον, υπάλληλοι που διαχειρίζονται την καταπολέμηση φυσικών καταστροφών, δικηγόροι που επιβλέπουν τις πολιτικές κατά των διακρίσεων, και ερευνητές στον ιατρικό και επιστημονικό τομέα- λαμβάνουν αμέσως ειδοποίηση για απόλυση.
Πολλοί από αυτούς δεν θα αντικατασταθούν, καθώς πολλά ομοσπονδιακά προγράμματα και υπηρεσίες θα κλειστούν.
Το νέο προσωπικό που καταφθάνει προέρχεται κυρίως από συντηρητικές ομάδες σκέψης ή έχει ενεργό ρόλο στο κίνημα του MAGA, εντάσσοντας την πολιτική προσλήψεων στο κυβερνητικό μοντέλο της χώρας.
Επικέντρωση στις απελάσεις
Σύμφωνα με τον Στίβεν Μίλερ, κορυφαίο στέλεχος του MAGA, έχει προγραμματιστεί η δημιουργία ενός νέου στρατού για τις απελάσεις, αξιοποιώντας δυνάμεις από την εθνοφρουρά έως τις τοπικές και πολιτειακές αστυνομίες.
Οι επιχειρήσεις στοχεύουν σε πολιτείες και πόλεις που θεωρούνται «μπλε», σκοπεύοντας στο να τρομάξουν τους κατοίκους.
Δημιουργούνται κέντρα κράτησης σε στρατιωτικές βάσεις και ομοσπονδιακές εγκαταστάσεις με γρήγορη πρόσβαση σε αεροδρόμια για μαζικές μετακινήσεις.
Σχεδόν ένα εκατομμύριο νόμιμα παρόντες μετανάστες χάνουν την νομική τους προστασία και είναι ευάλωτοι σε άμεσες απελάσεις. Ακολουθεί η κατάργηση του DACA (προγράμματος προστασίας ανηλίκων μεταναστών) και η επαναφορά της απαγόρευσης εισόδου μουσουλμάνων.
Στους επόμενους μήνες, θα διαφανεί η πλήρης υλοποίηση πολλών ακόμα στοιχείων της πολιτικής ατζέντας.
Οικονομικές πολιτικές και πρόγραμμα βοήθειας
Ο νέος προϋπολογισμός περιλαμβάνει δραστικές περικοπές στους φόρους των επιχειρήσεων, οι οποίες είναι τόσο γενναιόδωρες που θα ντροπίαζαν ακόμα και τους πιο πονηρούς καπιταλιστές. Στο μεταξύ, σταματά η χρηματοδότηση της δημόσιας τηλεόρασης και ραδιοφωνίας, με αποτέλεσμα πολλοί τοπικοί σταθμοί να κλείσουν.
Η κατάργηση προγραμμάτων αφήνει εκατοντάδες χιλιάδες γονείς χωρίς πρόσβαση σε προσχολική αγωγή και παιδική φροντίδα.
Η διάλυση του Υπουργείου Παιδείας και άλλων σχετικών προγραμμάτων επηρεάζει αρνητικά τη χρηματοδότηση και τις προστασίες για μαθητές με αναπηρίες, μαθητές που μαθαίνουν αγγλικά και οικονομικά ασθενέστερους μαθητές.
Η πορνογραφία και πολλά προβλήματα που αφορούν την αναπαραγωγική υγειονομική περίθαλψη, όπως το δικαίωμα στην άμβλωση και την επείγουσα αντισύλληψη, ποινικοποιούνται.
Ως αποτέλεσμα, η πλειονότητα των συνδικάτων του δημόσιου τομέα, καθώς και τα δικαιώματα οργάνωσης και προγράμματα κατά της φτώχειας αντιμετωπίζουν επίσης κατάρρευση.
Ανησυχητικές προοπτικές
Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι κάποιες φορές είναι δύσκολο να διακρίνουμε ποια από τα σχέδια του Τραμπ είναι υπερβολές και ποια είναι πραγματικά. Το «χτίσιμο του τείχους» ήταν πάντα περισσότερα ένα προεκλογικό τερτύπι παρά μια πραγματική στρατηγική. Ωστόσο, παρακολουθώντας διάφορες συγκεντρώσεις της δεξιάς, δεν αμφιβάλλω για τις προθέσεις τους αυτή τη φορά.
Άκουσα τον Μίλερ να περιγράφει λεπτομερώς τις απελάσεις, ενώ πολλοί άλλοι μίλησαν για βία κατά πολιτικών αντιπάλων και σχέδια για την κατάρρευση του δημόσιου τομέα, φέρνοντας έναν πιο αυστηρό χριστιανικό εθνικισμό στην κυβερνητική πολιτική.
Ανησυχώ ιδιαιτέρως για την αυξανόμενη συμμετοχή νέων και περιθωριοποιημένων ανθρώπων που προσχωρούν στην υποστήριξη του MAGA, αποδεχόμενοι τον κυνισμό ως κύρια πολιτική τους φιλοσοφία. Οι συντηρητικοί συνήθως πανηγυρίζουν την ενότητα των αρχών τους, που βασίζονται σε αξίες όπως η μικρή κυβέρνηση και η οικογένεια, αλλά στην πραγματικότητα, αυτή η πολιτική δεν είναι ούτε συνεκτική ούτε λογική. Το κυρίαρχο μότο είναι η λεηλασία.
«Δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε»
Όμως, δεν πρέπει να παραδοθούμε σε μοιρολατρία. Οι τακτικιστές της Δεξιάς παραδέχονται ότι δημοσιοποιούν τις στρατηγικές τους προκειμένου να αποθαρρύνουν την αντίστασή τους. Εάν προειδοποιούμε απλώς για τον φασισμό, μπορεί να δημιουργήσουμε φόβο και απομόνωση στις κοινωνίες μας.
Αν η μόνη εναλλακτική είναι να επενδύσουμε σε έναν φθίνοντα φιλελευθερισμό που έχει ήδη υποστεί βλάβες, τότε η απειλή αυτή σίγουρα θα επιδεινωθεί.
Αντιθέτως, οι προειδοποιήσεις για την αυταρχική απειλή που προκύπτει από το Project 2025 και όμοια κινήματα θα πρέπει να συνδυάζονται με ξεκάθαρους στόχους για την αναδόμηση των αποδυναμωμένων θεσμών μας, με σκοπό την προστασία των πολιτών από τις επιθέσεις μιας δομημένης οικονομίας. Η φασιστική απειλή περιορίζεται όταν οι άνθρωποι έχουν πραγματικές ευκαιρίες κοινωνικής σύνδεσης και σκοπού, που είναι τα θεμέλια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
*Ο Daniel Martinez HoSang είναι αναπληρωτής καθηγητής εθνότητας, φυλής και μετανάστευσης στο Πανεπιστήμιο Yale.
