Οι οικογένειες 20 ανδρών που φυλακίστηκαν για την άρνησή τους να συμμετάσχουν σε έναν πόλεμο για την διατήρηση της πρώην ολλανδικής αποικίας στην Ινδονησία, γνωστοί ως «Αρνητές της Ινδονησίας», ζητούν την επίσημη αποκατάστασή τους, σύμφωνα με τον Guardian.
Η ιστορική συγκυρία
Η περίοδος από το 1945 έως το 1960 είναι γνωστή ως η εποχή των απο-αποικιοποιήσεων, καθώς πολλές χώρες στην Ασία και την Αφρική κατάφεραν να αποκτήσουν αυτονομία ή πλήρη ανεξαρτησία από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες. Η Ινδονησία ήταν μία από αυτές τις χώρες, με την ολλανδική αποικιοκρατία να ξεκινά από τον 17ο αιώνα και να εδραιώνεται κατά τον 19ο, ειδικά μετά τον πόλεμο της Ιάβας (1825-1830).
Η ολλανδική κυριαρχία διήρκεσε μέχρι την ιαπωνική κατοχή κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1942-1945). Μετά τον πόλεμο, η Ινδονησία κήρυξε την ανεξαρτησία της στις 17 Αυγούστου 1945, αλλά οι Ολλανδοί αρνήθηκαν να την αναγνωρίσουν, οδηγώντας στην Εθνική Επανάσταση της Ινδονησίας.
Οι «Αρνητές της Ινδονησίας»
Σε αυτό το κλίμα υπερβολικής βίας και καταπίεσης, 20 στρατιώτες, γνωστοί ως «Αρνητές της Ινδονησίας» (Indonesië-weigeraars), αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στον πόλεμο. Αυτοί οι αντιρρησίες συνείδησης κατηγορήθηκαν ως λιποτάκτες και φυλακίστηκαν.
Σύμφωνα με επίσημη έρευνα, η στρατιωτική εκστρατεία στην Ινδονησία χρησιμοποίησε συστηματικά «υπερβολική βία» και διέπραξε σφαγές αθώων, με την ολλανδική κυβέρνηση να επιστρατεύει 120.000 άνδρες για να «νικήσουν τη Δημοκρατία της Ινδονησίας με οποιοδήποτε κόστος».
Αίτημα δικαίωσης
Σήμερα, σχεδόν 80 χρόνια μετά από αυτές τις εξελίξεις, οι οικογένειες των «Αρνητών» ζητούν δικαίωση. Καλούν την τρέχουσα δεξιά κυβέρνηση να καθαρίσει τα ονόματα των προγόνων τους, οι οποίοι εξακολουθούν να καταγράφονται ως λιποτάκτες και προδότες. «Θέλουμε να ακυρωθούν οι ετυμηγορίες», δήλωσε η Nel Bak, 68 ετών, από το Middenbeemster.
Η Bak, μαζί με τη 95χρονη μητέρα της, ζήτησαν χάρη για τον πατέρα της, Jan de Wit, που φυλακίστηκε για τρία χρόνια. «Ο πατέρας μου προερχόταν από κομμουνιστικό περιβάλλον και σεβόταν το αίτημα για ανεξαρτησία. Πίστευε ότι δεν είχαμε καμία δουλειά εκεί», ανέφερε η Bak.
«Ο πατέρας μου πάντα υπερασπιζόταν τις επιλογές του και του αξίζει η θέση του στην ιστορία».
Ο Eelco van der Waals, 68 ετών, από τη Χάγη, έλαβε επίσημη συγγνώμη για τη «σκληρή» φυλάκιση του πατέρα του, Koos. Ωστόσο, δήλωσε ότι η πλήρης αποκατάσταση θα προσφέρει σημαντικά ιστορικά διδάγματα.
Ο Peter Hartog, 70 ετών, από το Ρότερνταμ, επίσης ζητά αποκατάσταση για τον πατέρα του, Rienus Hartog, ο οποίος συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να σκοτώσει όταν του δόθηκε εντολή να μαχαιρώσει ένα σκιάχτρο.
Νομική προσέγγιση
Ο Jurjen Pen, δικηγόρος που υποστηρίζει τους αντιρρησίες συνείδησης, τόνισε ότι είναι άδικο να απαιτείται από τους συγγενείς να αποδείξουν ότι οι άνδρες γνώριζαν για την υπερβολική βία, δεδομένων των περιορισμένων πληροφοριών της εποχής. «Όλες οι ποινές θα πρέπει να διαγραφούν», υποστήριξε, αναφέροντας ότι παρόμοια μέτρα έχουν ληφθεί στη Γερμανία για τους ανθρώπους που αρνήθηκαν να πολεμήσουν για τους Ναζί.
Σύμφωνα με τον Pen, υπάρχουν τρεις μορφές αποκατάστασης υπό την ολλανδική νομοθεσία: η συγγνώμη για την ανάρμοστη μεταχείριση, η αποκατάσταση του καλού ονόματος και η πλήρης αμνηστία που διαγράφει την ετυμηγορία. Υποστήριξε ότι η τελευταία είναι η πιο κατάλληλη για τους «Αρνητές της Ινδονησίας».
