Η Κάμαλα Χάρις, υποψήφια πρόεδρος και αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, δήλωσε ότι δεν θα συζητήσει με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν χωρίς την παρουσία του Ουκρανού ομολόγου του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι (φωτογραφία, επάνω, από το Reuters/Valentyn Ogirenko). Αυτή η δήλωση έρχεται σε μια περίοδο που ο πόλεμος στην Ουκρανία, που θεωρείται πόλεμος του ΝΑΤΟ, βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή και το μέλλον της βορειοατλαντικής συμμαχίας φαίνεται αβέβαιο.
Σύμφωνα με τον Stephen Bryen, πρώην αναπληρωτή υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ και ειδικό στη στρατηγική και την τεχνολογία ασφαλείας, τα «σχέδια ειρήνης» που κυκλοφορούν στην Ευρώπη δεν θα αλλάξουν την έκβαση του πολέμου.
Ο Ζελένσκι, ο οποίος πρόσφατα αναγκάστηκε να ακυρώσει μια προγραμματισμένη «σύνοδο κορυφής για την ειρήνη» λόγω έλλειψης συμμετοχών, έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία. Αντιλαμβάνεται ότι οποιαδήποτε παραχώρηση θα μπορούσε να έχει μοιραίες συνέπειες για τον ίδιο, καθώς ο στρατός του αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις και εξαρτάται από ταξιαρχίες της νεοναζιστικής ελίτ για την ασφάλειά του.
Η στρατηγική της Ευρώπης
Η κεντρική ιδέα που προτείνεται από την Ευρώπη είναι να «παγώσουν» οι εχθροπραξίες, αποδεχόμενοι ότι η Ρωσία θα διατηρήσει προσωρινά εδάφη της Ουκρανίας, ενώ η χώρα θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ή να λάβει εγγυήσεις ασφαλείας. Αυτή η προσέγγιση θα επιτρέψει στο Κίεβο να ανασυγκροτήσει τον στρατό του και να επαναφέρει την οικονομία του σε καλή κατάσταση, ώστε να αντιμετωπίσει τους Ρώσους σε μελλοντικό χρόνο με καλύτερες προοπτικές.
Ωστόσο, η Μόσχα δεν έχει κανένα λόγο να απορρίψει αυτή την ιδέα, καθώς η κατάσταση είναι ήδη ευνοϊκή για αυτήν χάρη στις τακτικές του Ζελένσκι.
Αδυναμία της Δύσης
Είναι πιθανό ότι οι ευρωπαϊκές χώρες και ορισμένοι στις Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίσουν να προωθούν αυτή την ιδέα, ενώ παράλληλα θα ενισχύουν με περισσότερα όπλα την Ουκρανία, ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να αντέξει μέχρι τις αμερικανικές εκλογές. Ωστόσο, αν η κατάσταση στην Ουκρανία καταρρεύσει πριν από το τέλος του Οκτωβρίου, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές πολιτικές αναταραχές στις ΗΠΑ, καθώς και στην Γερμανία και τη Γαλλία.
Οι απαιτήσεις της Ρωσίας
Από την πλευρά τους, οι Ρώσοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να αποδεχτούν μια κατάπαυση του πυρός, καθώς δεν τους προσφέρει τίποτα. Η Μόσχα απαιτεί την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας και την αναγνώριση της κατοχής της σε περιοχές όπως το Λουγκάνσκ, το Ντονέτσκ, τη Ζαπορίζια και την Κριμαία, καθώς και την προστασία των ρωσόφωνων στην Ουκρανία.
Η πιθανότητα να ικανοποιηθούν αυτές οι απαιτήσεις από την τρέχουσα ουκρανική κυβέρνηση ή από τις περισσότερες χώρες του ΝΑΤΟ είναι ελάχιστη.
Η κατάσταση της Ουκρανίας
Η σκληρή στάση του Ζελένσκι έχει ως αποτέλεσμα να διασφαλίσει ότι ο πραγματικός στόχος της Ρωσίας είναι να αντικαταστήσει την ουκρανική κυβέρνηση με μια φιλορωσική, πρόθυμη να συμφωνήσει στις απαιτήσεις της. Αν οι Ρώσοι το πετύχουν, αυτό θα επιφέρει περιορισμούς στην ΝΑΤΟ, το οποίο θα πρέπει να αναθεωρήσει τη στρατηγική του εάν θέλει να διατηρήσει την αξιοπιστία του.
Δυστυχώς, οι προσπάθειες του ΝΑΤΟ να ανανεωθεί ως στρατιωτική συμμαχία δεν φαίνονται πολλά υποσχόμενες, καθώς η επέκτασή του γίνεται εις βάρος της αμυντικής του ικανότητας.
Ανησυχίες στις ΗΠΑ
Η πολιτική της επέκτασης του ΝΑΤΟ έχει προκαλέσει ανησυχίες στις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τα δισεκατομμύρια που ξοδεύονται στην Ουκρανία χωρίς να φαίνεται λύση στον πόλεμο. Αυτή η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε αποστασιοποίηση των ΗΠΑ από τη συμμαχία, καθώς οι Ευρωπαίοι δεν φαίνεται να αναλαμβάνουν επαρκείς ευθύνες για την άμυνά τους.
Συνολικά, η κατάσταση στην Ουκρανία συνεχίζει να επιδεινώνεται, παρά τις προσπάθειες της Δύσης να στηρίξει τη χώρα με στρατιωτική βοήθεια.
