Τζιχαντιστές και ομάδες ανταρτών εξαπέλυσαν τη μεγαλύτερη επίθεσή τους εδώ και χρόνια κατά της συριακής κυβέρνησης του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, καταλαμβάνοντας το Χαλέπι. Αυτή η εξέλιξη, ωστόσο, εγείρει ερωτήματα σχετικά με το ποιοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτήν την κατάσταση, ειδικά σε μια περίοδο που η Ρωσία προχωρά στην Ουκρανία και μόλις έχει υπάρξει εκεχειρία μεταξύ Χεζμπολάχ και Ισραήλ.
Τρεις είναι οι κύριες δυνάμεις που θα μπορούσαν να χαρούν με την αποδυνάμωση ή την εκδίωξη του Μπασάρ αλ Άσαντ: το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και η Τουρκία.
Ο Ιρανοαμερικανός καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, Μοχάμαντ Μαραντί, μιλώντας στο ρωσικό Sputnik, επισημαίνει ότι η ξαφνική κλιμάκωση στη Συρία υποδεικνύει τη συμμετοχή πολλών ξένων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων του Ισραήλ και των ΗΠΑ. «Βλέπουμε χιλιάδες ξένους μαχητές που συνδέονται με την Αλ Κάιντα από όλη την Κεντρική Ασία», αναφέρει ο Μαραντί. «Έχουν εκπαιδευτεί κατάλληλα για να εκτελέσουν αυτήν την επίθεση».
Η επίθεση συντελείται «κυριολεκτικά μία ημέρα μετά την δήλωση του Νετανιάχου ότι χρειάζεται κατάπαυση του πυρός για να αντιμετωπίσει τη λεγόμενη ιρανική απειλή», προσθέτει. Φαίνεται ότι ο στόχος είναι να αποκοπεί η Συρία από τον Άξονα Αντίστασης, με σκοπό την απομόνωση του Λιβάνου.
«Ο Νετανιάχου χρειάζεται πόλεμο και αποδέχτηκε την κατάπαυση του πυρός μόνο υπό μεγάλη πίεση. Άρα, κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη στους Ισραηλινούς», τονίζει ο Μαραντί.
«Προφανώς, αυτό συμβαίνει σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Ολόκληρος ο βρώμικος πόλεμος στη Συρία από το 2011 έχει καθοδηγηθεί από τις ΗΠΑ», προσθέτει, επισημαίνοντας ότι ο Τζέικ Σάλιβαν, νυν σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν, είχε δηλώσει το 2012 ότι η Αλ Κάιντα είναι με το μέρος τους στη Συρία.
Η ιστορία των ΗΠΑ με τρομοκρατικές ομάδες στην περιοχή και οι προηγούμενες προσπάθειές τους να δημιουργήσουν μια σαλαφιστική οντότητα μεταξύ Συρίας και Ιράκ για την απομόνωση της Συρίας, ενισχύουν την άποψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους συμμετέχουν σε αυτήν τη συνωμοσία κατά της Συρίας, καταλήγει ο αναλυτής.
Ο Μαραντί χαρακτηρίζει την κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ως τον «υπ’ αριθμόν ένα δικαιούχο» της τρέχουσας κρίσης στο Χαλέπι. «Οι Ισραηλινοί πάντα παραβιάζουν δεσμεύσεις», αναφέρει, υπογραμμίζοντας ότι «ένα καθεστώς που συνεχίζει να διαπράττει θηριωδίες στη Γάζα δεν είναι αξιόπιστο».
Ο σκοτεινός ρόλος της Τουρκίας
Ο πρώην σύμβουλος σε ζητήματα ασφαλείας του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον αναφέρει ότι «ο ρόλος της Τουρκίας σε αυτή την επίθεση είναι σκοτεινός». Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι επιτιθέμενοι περιλαμβάνουν σχηματισμούς HTS και σουνιτικές πολιτοφυλακές που έχουν υποστηριχθεί και εξοπλιστεί από την Τουρκία τα τελευταία χρόνια.
«Αυτό υποδηλώνει ότι η εκστρατεία του HTS μπορεί να λειτουργεί ως τουρκική σφήνα για να περιπλέξει την ήδη αδύναμη θέση του Άσαντ στη Συρία», λέει ο αναλυτής. «Η Τουρκία θα μπορούσε να επωφεληθεί στρατηγικά από αυτή την κατάσταση». Η Τουρκία, που υποστηρίζει αντάρτες στο βόρειο τμήμα της Συρίας, έχει ζητήσει να σταματήσουν οι επιθέσεις του καθεστώτος εναντίον της Ιντλίμπ, του τελευταίου προπυργίου των ανταρτών.
«Εάν οι αντάρτες καταφέρουν να διατηρήσουν τα εδαφικά τους κέρδη, αυτό θα αποκαλύψει το μέγεθος της τουρκικής εμπλοκής», εκτιμά η Χαλίφα.
Υποστηρίζουν εξτρεμιστικές ομάδες στη Συρία
Ο Σύρος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Μαχμούντ Αμπντέλ Σαλιάμ υποστηρίζει ότι το Ισραήλ είναι υπεύθυνο για την κρίση και ότι τα σχέδιά του απειλούν την ασφάλεια στην περιοχή. «Το Ισραήλ επιδιώκει να εδραιώσει τη θέση του στην περιοχή μετά την κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο», αναφέρει. «Δεν έχει καμία πρόθεση να σταματήσει – θέλει να σπείρει διχόνοια μεταξύ των άλλων παικτών στην περιοχή».
Ο Σαλιάμ προσθέτει ότι άλλοι παγκόσμιοι παίκτες που επιθυμούν να αλλάξουν την ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή θα εκμεταλλευτούν αυτήν την κατάσταση. «Ορισμένες χώρες μπορεί να χρησιμοποιήσουν την αποδυνάμωση της αραβικής δημοκρατίας για να ενισχύσουν την επιρροή τους υποστηρίζοντας ριζοσπαστικές και εξτρεμιστικές ομάδες», καταλήγει.
Με πληροφορίες από Sputnik, Responsible Statecraft, ΑΠΕ-ΜΠΕ
