Ο γενικός γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης, Αλέν Μπερσέ, δήλωσε σήμερα ότι «πολλές ευρωπαϊκές χώρες» εξακολουθούν να μην περιλαμβάνουν την έλλειψη συναίνεσης στον νομικό ορισμό του βιασμού. Στην ομιλία του, κάλεσε τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, η οποία φέτος κλείνει 10 χρόνια από την υπογραφή της.
Η Σύμβαση στοχεύει στην εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, προτείνοντας ότι ο ορισμός του βιασμού θα πρέπει να βασίζεται στην απουσία ελεύθερης συναίνεσης, αντί να εστιάζει αποκλειστικά στη χρήση βίας. Αυτή η προσέγγιση είναι κρίσιμη για την κατανόηση των βιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών που είναι θύματα σεξουαλικής βίας και του τρόπου που αντιδρούν σε αυτές τις καταστάσεις.
Ο Μπερσέ επισήμανε ότι πρόσφατα χώρες όπως η Φινλανδία, η Δανία, το Βέλγιο και η Ισπανία έχουν τροποποιήσει τους νομικούς τους ορισμούς του βιασμού για να ευθυγραμμιστούν με τις διατάξεις της Σύμβασης.
Η σημασία της συναίνεσης στον ορισμό του βιασμού
Η έννοια της συναίνεσης είναι κεντρική στη δίκη που διεξάγεται στην πόλη Μαζάν, όπου 51 άνδρες κατηγορούνται για τον βιασμό της Ζιζέλ Πελικό. Η Ζιζέλ είχε ναρκωθεί από τον σύζυγό της και τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν μεταξύ 2011 και 2020 στην κατοικία τους στη νοτιοανατολική Γαλλία.
Σύμφωνα με τον γαλλικό ποινικό κώδικα, ο βιασμός ορίζεται ως «πράξη σεξουαλικής διείσδυσης, οποιασδήποτε φύσης, που διαπράττεται με βία, περιορισμό, απειλή ή αιφνιδιασμό». Αυτή η διατύπωση έχει επικριθεί από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2019, τονίζοντας ότι ο ορισμός του βιασμού θα πρέπει να βασίζεται στην έλλειψη ελεύθερης συναίνεσης και όχι στην ανάγκη για βία ή απειλή.
Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, που ισχύει από τον Αύγουστο του 2014, είναι το πιο φιλόδοξο διεθνές νομικό εργαλείο για την επιβολή υποχρεώσεων που αποσκοπούν στην πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών, όπως υποστηρίζει το Συμβούλιο της Ευρώπης, που περιλαμβάνει 46 κράτη μέλη.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
