Ερευνητές σε εργαστήριο στην Ιαπωνία δημιούργησαν τεχνητό δέρμα από ζωντανά ανθρώπινα κύτταρα για ένα ρομπότ που μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές του και ακόμη και να αναπτύξει ρυτίδες.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο χρησιμοποίησαν το «ζωντανό» σύστημα, αλλά τεχνητό δέρμα για να δημιουργήσει το πρόσωπο ενός μικρού ρομπότ, το οποίο θα μπορούσε να χαμογελάσει.
Το αποτέλεσμα, όπως φαίνεται σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Cell Reports Physical Science, Κυμαίνεται από ανησυχητικό έως ανατριχιαστικό.
Δες το βίντεο:
Αυτό το ροζ, σαρκώδες χαμογελαστό πρόσωπο είναι φτιαγμένο από ζωντανά κύτταρα ανθρώπινου δέρματος και δημιουργήθηκε ως μέρος ενός πειράματος για να επιτρέψει στα ρομπότ να δείχνουν συναισθήματα.
Διαβάστε περισσότερα 👉 https://t.co/JiV1VDEA45 pic.twitter.com/KlLtYPvwS7— New Scientist (@newscientist) 25 Ιουνίου 2024
Σε κάθε περίπτωση, όμως, θα μπορούσε να γίνει το πρόσωπο των ρομπότ του μέλλοντος, που θα είναι τόσο πειστικό που τα ρομπότ δεν θα μπορούν να ξεχωρίσουν από τους ανθρώπους, όπως συνέβη με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ ως «Εξολοθρευτής».
Εν ολίγοις, έχει ξεκινήσει η διαδικασία για τη δημιουργία των android που βλέπαμε παλαιότερα στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Οι ερευνητές, σύμφωνα με τους «Times of London», έκαναν το μικρό ρομπότ να χαμογελά για ένα μήνα και παρατήρησαν ότι το δέρμα άρχισε να έχει μια λεγόμενη όψη. «γραμμές γέλιου», όπως συμβαίνει στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Επιπλέον, το δέρμα του ρομπότ θεράπευε κάθε πληγή που εμφανιζόταν πάνω του, όπως και το ανθρώπινο δέρμα.
Για να δημιουργήσουν «ζωντανό δέρμα» στο εργαστήριο, οι ερευνητές εμπνεύστηκαν από τη δομή του ανθρώπινου δέρματος. Άρχισαν να χρησιμοποιούν ινοβλάστες (NHDF), όπως ονομάζονται τα ανθρώπινα κύτταρα που παράγουν τον σκελετό του δέρματος και είναι υπεύθυνα για την επούλωση των πληγών.
Οι ινοβλάστες καλλιεργήθηκαν σε πηκτώματα κολλαγόνου, μαζί με ένα είδος βιολογικών «αγκυρίων» που έχουν την ικανότητα να διεισδύουν στην επιφάνεια του ρομπότ. Τελικά σχηματίστηκε μια δομή που αντιστοιχούσε στην επιδερμίδα και το χόριο του ανθρώπινου δέρματος, ενώ οι «άγκυρες» λειτουργούσαν ως σύνδεσμοι του δέρματος και κρατούσαν το δέρμα «ζωντανό» προσκολλημένο στο πρόσωπο του ρομπότ.
Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η «ζωντανή» δομή του δέρματος που δημιούργησαν οι ερευνητές ανοίγει τον δρόμο για να αποκτήσει αισθήσεις στο μέλλον. Εκτός από τους ινοβλάστες, οι ερευνητές μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν και άλλα κύτταρα στο αρχικό μείγμα από το οποίο αναδύθηκε το «ζωντανό» δέρμα, όπως, μεταξύ άλλων, εκείνα που ευθύνονται για την αίσθηση της αφής, το κρύο ή τη ζέστη και τον πόνο. Με αυτόν τον τρόπο, το σενάριο επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα στο οποίο τα ρομπότ θα μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά και θα αισθάνονται διάφορα ερεθίσματα, σαν να είναι άνθρωποι.