Στο χθεσινό μας άρθρο, αναφέραμε τις «καλλιτεχνικές δράσεις» που διοργάνωσαν Τούρκοι «καλλιτέχνες» στη Λέρο, οι οποίες μάλιστα έγιναν ευρέως γνωστές μέσω ελληνικών ΜΜΕ. Επίσης, επισημάναμε τους κινδύνους που συνδέονται με αυτές, από εθνικής άποψης.
Αξιοσημείωτο είναι ότι στο έντυπο που παρουσίαζε την έκθεση των Mπουρτζού Φικρέτογλου και Γκιζέμ Κουντούνογλου, υπήρχε αναφορά στη Λέρο, αλλά η περιγραφή του νησιού δεν είχε καμία νύξη για την ιστορία του ή την ελληνική του ταυτότητα.
Η Λέρος χαρακτηριζόταν συνοπτικά ως ένα νησί δίπλα από την ηπειρωτική Τουρκία, που υπήρξε υπό ιταλική κατοχή, ενώ η <<μεσαιωνική>> και <<ιταλική>> πλευρά του νησιού γινόταν ιδιαίτερα αισθητή. Έτσι, απουσίαζαν πλήρως όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να αναδείξουν την ελληνική του κληρονομιά.
Μετά την Θράκη, όπου οι «εκδηλώσεις» με τουρκική χορηγία έχουν αποκτήσει πλέον ανεξέλεγκτη διάσταση, φαίνεται ότι και στα Δωδεκάνησα, οι «χορηγίες» από άγνωστες πηγές κάνουν την εμφάνισή τους…
Αυτό προκαλεί επίσης ερωτηματικά σχετικά με τις προθέσεις πίσω από αυτές τις δράσεις.
Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τη συνέχεια αυτής της ιστορίας, εκτός αν όλοι αυτοί οι ακόλουθοι «ευαισθητοποιήθηκαν» από τις δουλειές των δύο Τουρκάλων καλλιτεχνών…