Οι κοινωνικές συναναστροφές, όπως ένα δείπνο με φίλους ή ένα φιλί στο μάγουλο, μας φέρνουν πιο κοντά στους άλλους ανθρώπους, αλλά ταυτόχρονα φέρνουν κοντά και τα μικροβιώματά μας. Όσο περισσότερες αλληλεπιδράσεις έχουμε, τόσο περισσότερο αλληλεπιδρούν και οι μικροοργανισμοί που ζουν στο έντερό μας, με αποτέλεσμα οι συνθέσεις των μικροβιωμάτων να μοιάζουν. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τα άτομα με τα οποία μοιραζόμαστε τη στέγη μας, αλλά και για τους φίλους μας.
Μελέτη από τον Νικόλα Χρηστάκη
Μια νέα μελέτη του γνωστού ελληνοαμερικανού κοινωνιολόγου και ιατρού, καθηγητή Κοινωνικών και Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, Νικόλα Χρηστάκη, και των συνεργατών του, αποκάλυψε αυτές τις ενδιαφέρουσες συνδέσεις. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature.
Η επίδραση των φίλων και των φίλων των φίλων
Αξιοσημείωτο είναι ότι το μικροβίωμα ενός ατόμου δεν επηρεάζεται μόνο από τους φίλους του, αλλά και από τους φίλους των φίλων του. Αυτή η έρευνα προστίθεται σε άλλες πρόσφατες μελέτες που δείχνουν ότι η υγεία μας μπορεί να διαμορφωθεί από την ανταλλαγή μικροβίων του εντέρου μεταξύ ανθρώπων, πέρα από τη διατροφή και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.
«Παράγοντες κινδύνου για παθήσεις που σχετίζονται με το μικροβίωμα, όπως η υπέρταση και η κατάθλιψη, μπορούν να «μεταδοθούν» από άτομο σε άτομο»
Μελέτη σε απομονωμένα χωριά της Ονδούρας
Η μελέτη αυτή έχει τις ρίζες της σε έρευνα που δημοσιεύθηκε πριν από σχεδόν 20 χρόνια και αφορούσε τη «διασπορά» της παχυσαρκίας μεταξύ ανθρώπων. Ο καθηγητής Χρηστάκης αναρωτήθηκε αν οι φίλοι ανταλλάσσουν μικρόβια του εντέρου, εκτός από το να επηρεάζουν τις διατροφικές τους συνήθειες. Για να το εξετάσουν, ο Χρηστάκης και η ομάδα του ταξίδεψαν στις ζούγκλες της Ονδούρας, όπου μελέτησαν 18 απομονωμένα χωριά, όπου οι αλληλεπιδράσεις είναι κυρίως πρόσωπο με πρόσωπο.
Αποτελέσματα της Έρευνας
Η ανάλυση των δεδομένων αποκάλυψε ότι οι σύζυγοι και οι κάτοικοι του ίδιου σπιτιού μοιράζονταν έως και το 13,9% των μικροβίων του εντέρου τους. Ακόμη και οι φίλοι που δεν ζούσαν μαζί, αλλά περνούσαν χρόνο μαζί, είχαν περίπου το 10% των μικροβίων τους κοινά. Αντίθετα, οι κάτοικοι του ίδιου χωριού που δεν είχαν κοινωνικές επαφές μοιράζονταν μόλις το 4% των μικροβίων τους. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης «αλυσίδες μετάδοσης», όπου οι φίλοι των φίλων μοιράζονταν περισσότερα μικρόβια από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Η σημασία των ευρημάτων
Η έρευνα αυτή «αλλάζει πλήρως τον τρόπο που σκεφτόμαστε», σύμφωνα με τον ειδικό στην υπολογιστική βιολογία Νίκολα Σεγκάτα από το Πανεπιστήμιο του Τρέντο στην Ιταλία. Αν και δεν συμμετείχε στην τελευταία μελέτη, έχει συνεργαστεί με την ομάδα του Χρηστάκη στο παρελθόν. Ο Σεγκάτα ανέφερε ότι ο συνδυασμός των υπαρχουσών θεραπειών με θεραπείες που στοχεύουν το μικροβίωμα θα μπορούσε να βελτιώσει τη θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενών με κατάθλιψη.
Κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και υγεία
Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι τα ευρήματα δεν αποσκοπούν στο να αποτρέψουν τους ανθρώπους από κοινωνικές επαφές, καθώς οι αλληλεπιδράσεις αυτές μεταδίδουν και στοιχεία υγιών μικροβιωμάτων. Επιπλέον, οι κοινωνικές σχέσεις προσφέρουν πολλά οφέλη για την ψυχική και σωματική υγεία.
Ο Νικόλας Χρηστάκης του Γέιλ είναι γνωστός για τις μελέτες του στα κοινωνικά δίκτυα και τη μεταδοτικότητα του μικροβιώματος (Paul Schnaittacher)
Μια απαιτητική διαδικασία
«Επρόκειτο για ένα τεράστιο εγχείρημα», δήλωσε ο καθηγητής Χρηστάκης, αναφερόμενος στην ανάγκη λήψης δειγμάτων του μικροβιώματος από τους κατοίκους των απομακρυσμένων περιοχών και της μεταφοράς τους στις ΗΠΑ για ανάλυση.
