Η ταχύτητα του ανέμου είναι ένα εντυπωσιακό φαινόμενο που έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις και μελέτες. Στο Ηλιακό Σύστημα, οι πιο ισχυροί άνεμοι έχουν παρατηρηθεί στον Κρόνο, όπου οι ριπές φτάνουν τα 1.1770 χιλιόμετρα ανά ώρα, ή 1,5 φορές την ταχύτητα του ήχου στη Γη, σύμφωνα με τη NASA.
Όσον αφορά τον πλανήτη μας, το Livescience.com αναφέρει ότι η μεγαλύτερη ριπή ανέμου που έχει ποτέ καταγραφεί στο επίπεδο του εδάφους ανήλθε σε 407 χιλιόμετρα ανά ώρα. Αυτή η εντυπωσιακή μέτρηση πραγματοποιήθηκε στο Μπάροου Άιλαντ της Αυστραλίας στις 10 Απριλίου 1996, όταν το απομονωμένο νησί επλήγη από τροπικό κυκλώνα, γνωστό και ως τυφώνας στον Νότιο Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό.
Η ριπή αυτή, που καταγράφηκε από ένα ανεμόμετρο – ένα απλό όργανο που περιστρέφεται με τον άνεμο – διήρκεσε μόνο 3-5 δευτερόλεπτα. Ωστόσο, χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να αναγνωριστεί επίσημα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας (WMO), καθώς ο μετεωρολογικός σταθμός που κατέγραψε την ριπή ήταν ιδιωτικός και ανήκε στην πετρελαϊκή εταιρεία Chevron.
«Διέφυγε της προσοχής για μερικά χρόνια», δήλωσε ο Ράνταλ Σέρβενι, καθηγητής Γεωγραφιών Επιστημών στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και εισηγητής του WMO για ακραία καιρικά φαινόμενα. Η ομάδα του επισκέφθηκε την Αυστραλία και επιβεβαίωσε ότι το ανεμόμετρο λειτουργούσε κανονικά.
Αντικειμενικές Μετρήσεις
Ο WMO αναγνωρίζει μόνο μετρήσεις που προέρχονται από αντικειμενικά όργανα, όπως τα ανεμόμετρα, τόνισε ο Σέρβενι. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου έχουν καταγραφεί ταχύτητες μεγαλύτερες από αυτές του Μπάροου Άιλαντ, αλλά αυτές προέρχονται από υπολογισμούς και όχι από άμεσες μετρήσεις.
Επιπλέον, τα ανεμόμετρα δεν μπορούν να τοποθετηθούν σε όλα τα υψόμετρα. Για παράδειγμα, δεν μπορούν να καταγράψουν τις ταχύτητες των αεροχείμαρρων, οι οποίοι φτάνουν τα 443 χιλιόμετρα ανά ώρα σε ύψος 6-13 χιλιομέτρων, σύμφωνα με την αμερικανική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ).
Η ομάδα του Σέρβενι εξετάζει τώρα ταχύτητες αεροχείμαρρων που φτάνουν τα 483 χιλιόμετρα ανά ώρα πάνω από την Ιαπωνία και τον Δυτικό Ειρηνικό. Αυτές οι μετρήσεις προέρχονται από «ραδιοβολίδα», ένα όργανο που κρέμεται από μετεωρολογικό αερόστατο. «Μπορεί να πρόκειται για τις μεγαλύτερες ταχύτητες ανέμου που έχουμε δει ποτέ στον πλανήτη», δήλωσε ο ερευνητής.
Ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα είναι οι ανεμοστρόβιλοι, οι οποίοι κατατάσσονται σε ξεχωριστή κατηγορία από τον WMO, καθώς η ταχύτητα του ανέμου δεν μπορεί να μετρηθεί άμεσα, αλλά μόνο έμμεσα μέσω ραντάρ που χρησιμοποιεί το φαινόμενο Ντόπλερ. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2007 στην επιθεώρηση Monthly Weather Review, ένας ανεμοστρόβιλος που εμφανίστηκε το 1999 στο Μπριτζ Κρικ της Οκλαχόμα είχε ταχύτητα ανέμου 486 χιλιομέτρων ανά ώρα.
Μάλιστα, η ίδια ομάδα ερευνητών εκτίμησε ότι ένας ανεμοστρόβιλος που χτύπησε το Γκρίνφιλντ της Άιβα το Μάιο φέτος έφτασε σε ταχύτητα 497-512 χιλιομέτρων ανά ώρα, αν και το περιθώριο σφάλματος του ραντάρ είναι σημαντικό.
Σίγουρα, οι ταχύτητες ανέμου που πετυχαίνουν ορισμένες αεροσήραγγες, όπως αυτή που χρησιμοποιεί το Ερευνητικό Κέντρο «Γκλεν» της NASA, είναι πολύ μεγαλύτερες, φτάνοντας τα 4.321 χιλιόμετρα ανά ώρα, δηλαδή 3,5 φορές την ταχύτητα του ήχου.
