Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο αστεροειδής που προκάλεσε την μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια δεν ήταν ο μόνος που έπληξε τη Γη εκείνη την εποχή. Λεπτομερείς σαρώσεις ενός υποθαλάσσιου κρατήρα κοντά στις ακτές της Γουινέας στη Δυτική Αφρική δείχνουν ότι ένας άλλος μεγάλος αστεροειδής έπεσε στον πλανήτη περίπου ταυτόχρονα, στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου.
Η Καταστροφική Σύγκρουση
Η σύγκρουση αυτή, που συνέβη πριν από 65 έως 67 εκατομμύρια χρόνια, δημιούργησε έναν κρατήρα με διάμετρο μεγαλύτερη από 8 χιλιόμετρα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι ο αστεροειδής είχε πλάτος περίπου 400 μέτρων και χτύπησε τη Γη με ταχύτητα σχεδόν 72.000 χιλιομέτρων ανά ώρα. Αν και ήταν μικρότερος από τον αστεροειδή που ευθύνεται για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, ήταν αρκετά ισχυρός ώστε να αφήσει μόνιμα σημάδια στην επιφάνεια του πλανήτη.
Ανακαλύψεις και Σαρώσεις
Ο Δρ. Uisdean Nicholson, θαλάσσιος γεωλόγος στο Πανεπιστήμιο Heriot-Watt του Εδιμβούργου και ανακαλύπτης του κρατήρα Nadir το 2022, δήλωσε: «Οι νέες εικόνες αποκαλύπτουν την καταστροφική φύση του γεγονότος». Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τρισδιάστατη σεισμική απεικόνιση για να χαρτογραφήσουν το χείλος του κρατήρα και τις γεωλογικές αλλοιώσεις που βρίσκονται 300 μέτρα κάτω από τον ωκεανό. «Υπάρχουν περίπου 20 επιβεβαιωμένοι θαλάσσιοι κρατήρες παγκοσμίως και κανένας δεν έχει καταγραφεί με τόση λεπτομέρεια», πρόσθεσε ο Nicholson.
Δονήσεις και Τσουνάμι
Η πρόσκρουση φαίνεται ότι προκάλεσε έντονες δονήσεις, οι οποίες ρευστοποίησαν τα ιζήματα κάτω από τον πυθμένα του ωκεανού και δημιούργησαν ρήγματα. Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι η σύγκρουση προκάλεσε κατολισθήσεις, με ίχνη ζημιών που είναι ορατά για χιλιάδες τετραγωνικά μίλια γύρω από τον κρατήρα. Επιπλέον, ένα τεράστιο τσουνάμι ύψους άνω των 800 μέτρων θα μπορούσε να είχε διασχίσει τον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι λεπτομέρειες αυτών των ανακαλύψεων δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Nature Communications Earth & Environment.
Συμπεράσματα και Μελλοντικές Έρευνες
Αν και οι ερευνητές δεν μπορούν να προσδιορίσουν με ακρίβεια την ημερομηνία της πρόσκρουσης, η ανακάλυψη του κρατήρα και η εκτίμηση της ηλικίας του έχουν προκαλέσει εικασίες ότι μπορεί να σχετίζεται με ένα σύμπλεγμα συγκρούσεων στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Ο αστεροειδής που συνδέεται με την εξαφάνιση των δεινοσαύρων ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον βράχο που δημιούργησε τον κρατήρα Nadir, αφήνοντας έναν κρατήρα πλάτους σχεδόν 161 χιλιομέτρων στο Chicxulub, στη χερσόνησο Yucatan στο Μεξικό.
Ο Δρ. Nicholson τόνισε: «Το κοντινότερο σε ένα τέτοιο συμβάν που έχουν δει οι άνθρωποι είναι η έκρηξη της Τουνγκούσκα το 1908, όταν ένας αστεροειδής 50 μέτρων εισήλθε στην ατμόσφαιρα και εξερράγη πάνω από τη Σιβηρία». Τα νέα τρισδιάστατα σεισμικά δεδομένα στον κρατήρα Nadir προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία να δοκιμαστούν υποθέσεις σχετικά με τους κρατήρες πρόσκρουσης και να αναπτυχθούν νέα μοντέλα σχηματισμού κρατήρων στο θαλάσσιο περιβάλλον, καθώς και να κατανοηθούν οι συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος.
