Απαίτηση κατοίκων του Πόρτο Ράφτη για νέα συγκοινωνιακή σύνδεση

Η κατάσταση στο Πόρτο Ράφτη είναι κρίσιμη, καθώς οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες λόγω της έλλειψης αστικής συγκοινωνίας. Αυτή η έλλειψη καθιστά σχεδόν αδύνατο για τους κατοίκους να εκπληρώσουν τις καθημερινές τους υποχρεώσεις.

Οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής, καθώς και η τουριστική κίνηση που έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, απαιτούν την αποκατάσταση των συγκοινωνιών για να διευκολυνθούν στην καθημερινότητά τους.

Πόρτο Ράφτη: «Παράλυτη» χωρίς λεωφορεία η περιοχή

Αυτή τη στιγμή, οι συγκοινωνιακές ανάγκες καλύπτονται μόνο από λεωφορεία ΚΤΕΛ, τα οποία δεν επαρκούν για την εξυπηρέτηση των κατοίκων και των ποικίλων αναγκών τους. Όπως επισημαίνει η ομάδα Παρέμβαση για την κοινωνία και το περιβάλλον, οι κάτοικοι του Πόρτο Ράφτη βιώνουν καθημερινά μια «τραγωδία» στην μετακίνησή τους.

Παρά το γεγονός ότι καταβάλλουν υψηλά δημοτικά τέλη, η πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες, φροντιστήρια, ιατρούς και καταστήματα είναι εξαιρετικά δύσκολη. «Αν δεν έχεις ιδιωτικό αυτοκίνητο, δεν μπορείς να φτάσεις στην Λεωφόρο Πόρτο Ράφτη ή στην Παπαδημητρίου στο Μαρκόπουλο, όπου περνά το ΚΤΕΛ σχεδόν κάθε μιάμιση ώρα», αναφέρει η ομάδα κατοίκων.

Η ομάδα κατοίκων απαριθμεί τα προβλήματα που προκύπτουν από την εξάρτησή τους από το ΚΤΕΛ:

1. Δεν καλύπτει ολόκληρο το δήμο, αλλά μόνο 2 κεντρικές λεωφόρους.
2. Η συχνότητα των δρομολογίων είναι περιορισμένη (σχεδόν κάθε 1 ½ ώρα τις καθημερινές και διαφορετική το Σ/Κ).
3. Η τιμή του εισιτηρίου είναι υψηλή, π.χ. 1,60 € για τη διαδρομή Πόρτο Ράφτη – Μαρκόπουλο, ενώ η διαδρομή από το Κορωπί προς το κέντρο της Αθήνας κοστίζει 1,20 €.
4. Τα οχήματα δεν είναι κατάλληλα για ΑΜΕΑ, μητέρες με καρότσια και ηλικιωμένα άτομα.
5. Ο χώρος εντός των οχημάτων είναι περιορισμένος, δυσκολεύοντας την κίνηση των επιβατών.
6. Η συμπεριφορά των οδηγών και των εισπρακτόρων συχνά είναι απαράδεκτη προς τους επιβάτες.
7. Η πληρωμή του εισιτηρίου γίνεται μόνο σε μετρητά, χωρίς δυνατότητα χρήσης πιστωτικής ή χρεωστικής κάρτας.

Η ομάδα κατοίκων εκφράζει την απορία γιατί ο Δήμος, παρά την ύπαρξη μικρών λεωφορείων, δεν τα χρησιμοποιεί για την οργάνωση κυκλικών δρομολογίων σε περιοχές που δεν εξυπηρετούνται επαρκώς από το ΚΤΕΛ, κάτι που θα ήταν αυτονόητο για έναν πολιτισμένο Δήμο.

Η δημόσια συγκοινωνία και η εξυπηρέτηση των κατοίκων είναι θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την ευημερία και τον πολιτισμό μιας κοινωνίας, και η βελτίωση της κατάστασης είναι επιτακτική ανάγκη.