«Δεν φοβάμαι, δεν μετανιώνω, θα το έκανα ξανά», δηλώνει η Ελευθερία Παλαιστίδου, εκπαιδευτικός στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Ταύρου, η οποία αντιμετωπίζει πειθαρχικές διώξεις για παράβαση καθήκοντος.
Η κυρία Παλαιστίδου βρέθηκε στο επίκεντρο της προσοχής, καθώς ανάρτησε στο σχολείο τις δημιουργίες των μαθητών της για την ειρήνη, στις οποίες περιλαμβανόταν το σύνθημα «λευτεριά στην Παλαιστίνη». Αυτή η ενέργεια προκάλεσε την αντίδραση του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δ’ Αθήνας, κ. Γιάννη Κουμέντου, ο οποίος ζήτησε την απόλυσή της.
Στις 7 Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της Δ΄ Διεύθυνσης Εκπαίδευσης στη Λεωφόρο Συγγρού 165 στη Νέα Σμύρνη, για να υποστηριχθεί η δασκάλα.
Σε επικοινωνία μας με την Ελευθερία Παλαιστίδου, εκείνη, εμφανώς συγκινημένη αλλά και γεμάτη θάρρος, μας εξήγησε τα γεγονότα που οδήγησαν στη σημερινή της κατάσταση.
Κυρία Παλαιστίδου, μπορείτε να μας περιγράψετε τι συνέβη;
«Διδάσκω στην πέμπτη δημοτικού. Από τις 21 Σεπτεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Ειρήνης, ξεκινήσαμε μια εργασία όπου τα παιδιά έγραφαν για ειδήσεις που τους εντυπωσίασαν, πολλές από τις οποίες αφορούσαν βομβαρδισμούς. Είχαμε μια συζήτηση για τους πολέμους, και τα παιδιά ανέφεραν κυρίως τον πόλεμο στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη. Είχαν πολλές απορίες σχετικά με τις χώρες αυτές και τη γεωγραφία τους.
Είχαμε προγραμματίσει να δημιουργήσουμε εικαστικά έργα, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Συνήθως κρεμάμε τις ζωγραφιές στα κάγκελα του σχολείου για να τις δουν οι γονείς. Στη συνάντηση των διδασκόντων, αποφασίσαμε ότι κάθε εκπαιδευτικός θα δουλέψει με το τμήμα του. Τα παιδιά δημιούργησαν λουλούδια, πεταλούδες και το σήμα της ειρήνης, και προσθέσαμε το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».
Όταν κρεμάστηκαν οι δημιουργίες, εγώ έφυγα αργά από το σχολείο για μια συγκέντρωση γονέων. Ο προϊστάμενος με κάλεσε και απαίτησε να κατεβούν οι ζωγραφιές, φωνάζοντας. Του είπα ότι θα το συζητήσω με τον διευθυντή.
Αρχικά, κατεβάσαμε τις δημιουργίες, καθώς δεν γνωρίζαμε την κατάσταση. Όταν ο κ. Κουμέντος ήρθε στο σχολείο, ρώτησε ποιος ήταν υπεύθυνος και παραδέχτηκα ότι ήμουν εγώ. Μου είπε γιατί είχαμε το σύνθημα «λευτεριά στην Παλαιστίνη» και έμεινα έκπληκτη.
Μου ανέφερε ότι το θέμα είχε φτάσει στο υπουργείο και ότι ο δήμαρχος είχε τηλεφωνήσει στον διευθυντή. Ο κ. Κουμέντος ζήτησε να διερευνηθούν οι απόψεις, και ο διευθυντής δήλωσε ότι δεν γνώριζε ότι οι ζωγραφιές είχαν αναρτηθεί την ίδια ημέρα.
Τι συνέβη μετά την αφαίρεση των ζωγραφιών;
«Την επόμενη ημέρα, τα παιδιά ρώτησαν γιατί οι ζωγραφιές τους δεν είναι εκεί. Δεν ήξερα τι να πω, καθώς ήμουν σοκαρισμένη. Ο κ. Κουμέντος μου ζήτησε να του εξηγήσω, και του είπα ότι έχουμε κάνει παρόμοιες δράσεις στο παρελθόν, πάντα σε συμφωνία με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις αποφάσεις της ελληνικής Βουλής.
Αλλά μου άνοιξε πειθαρχικό φάκελο και ζήτησε την απόλυσή μου, λέγοντας ότι δεν έδειξα μεταμέλεια. Δεν θα δείξω μεταμέλεια».
Θα επαναλαμβάνατε αυτήν την ενέργεια;
«Ναι, θα το ξαναέκανα».
Επικοινωνήσατε με τους γονείς των μαθητών σας;
«Βεβαίως, οι γονείς μου λένε “τι σας έκαναν, κυρία Ελευθερία; Είστε η καλύτερη δασκάλα του σχολείου!”».
Φοβάστε; Σκεφτήκατε έστω και για λίγο «ωχ, πού μπλέκω;»;
«Όχι, ούτε μια στιγμή. Έχω διάφορα συναισθήματα. Έχω συγκινηθεί πολύ από την αλληλεγγύη που δέχομαι, και από τον πρέσβη της Παλαιστίνης που με ευχαρίστησε. Δεν μπορώ να αναλάβω το παλαιστινιακό ζήτημα, αλλά νιώθω την ανάγκη για αλληλεγγύη. Έχω συγκινηθεί από τη στήριξη των συναδέλφων μου.
Δεν νιώθω φόβο, αλλά θυμό. Είμαι εκπαιδευτικός και θέλω να κάνω τη δουλειά μου σύμφωνα με τις οδηγίες που έχω λάβει. Δεν μπορώ να απολογούμαι για το «λευτεριά στην Παλαιστίνη», καθώς αυτό προήλθε από διάλογο. Αν καταδικαστώ, αυτό θα σήμαινε την κατάργηση της παιδαγωγικής ελευθερίας για όλους τους εκπαιδευτικούς.
Αυτές οι καταστάσεις μας γυρίζουν σε άλλες εποχές και με θυμώνουν. Αν η παιδαγωγική μου ελευθερία καταργηθεί, θα πρέπει να απολογούμαι για τα πάντα, κάτι που δεν βοηθάει τη δουλειά μας. Θυμάμαι όταν ήμουν τρίτη δημοτικού και η δασκάλα μας δεν μπορούσε να απαντήσει σε βασικές ερωτήσεις λόγω της χούντας. Δεν θέλω να είμαι έτσι, και νομίζω ότι κανένας εκπαιδευτικός δεν το επιθυμεί».
