Δημήτρης Θεοδώρας. Αυτός είναι ο νεότερος θύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που έχει καταγραφεί στην ιστορία. Το παιδί αυτό έπεσε νεκρό το μεσημέρι της 17ης Νοεμβρίου 1973, ενώ περπατούσε μαζί με τη μητέρα του στη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας και της λεωφόρου Παπάγου, στην περιοχή του Ζωγράφου.
Ο Δημήτρης ήταν μόλις 5 ετών όταν δέχτηκε θανατηφόρα τραύματα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου, υπό την καθοδήγηση αξιωματικού (πιθανόν του ίλαρχου Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που είχε σταθμεύσει στον λόφο του Αγίου Θεράποντος. Μεταφέρθηκε αμέσως στο Νοσοκομείο Παίδων, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.
Ο πατέρας του, Θεοφάνης Θεοδώρας, βρισκόταν στο μπαλκόνι του σπιτιού του με το μωρό, το μικρότερο παιδί της οικογένειας, όταν άκουσε τους πυροβολισμούς. Σοκαρισμένος, άκουσε έναν γείτονα να φωνάζει: «Μπείτε μέσα, πυροβολούν, οι Γκεσταπίτες βαράνε στο ψαχνό, σκότωσαν το παιδί των από πάνω».
Αφήνοντας το μωρό, ο Θεοφάνης έτρεξε στο νοσοκομείο Παίδων, όπου επιβεβαιώθηκε ο χειρότερος εφιάλτης του: το παιδί του ήταν νεκρό. Εκτός από τον Δημήτρη, δύο άλλα αγοράκια που βρίσκονταν στα μπαλκόνια τους τραυματίστηκαν στα πόδια από σφαίρες.
Δείτε τη μαρτυρία του πατέρα του στη «Μηχανή του Χρόνου» μετά το 50:30
Ο πατέρας του Δημητράκη, μιλώντας στο ραδιόφωνο 88,6 το 2018, περιέγραψε τα δραματικά γεγονότα που εκτυλίχθηκαν εκείνον τον μαύρο Νοέμβρη του 1973. Αντιμετωπίζοντας τους αμφισβητίες των νεκρών, δήλωσε: «Δεν θα μιλούσα, αλλά όσα άκουσα στη Βουλή με έκαναν να εκραγώ. Τόσα χρόνια το ίδιο τροπάριο. Οι πολιτικοί δεν έδωσαν το νόημα που έπρεπε στο Πολυτεχνείο. Δεν ήταν μόνο οι φοιτητές που έκαναν την εξέγερση, αλλά και οι αγρότες και οι εργάτες που συμμετείχαν στην επανάσταση. Έξω από το Πολυτεχνείο έγινε το μακελειό».
«Η πολιτεία δεν απέδωσε τις ευθύνες που θα έπρεπε. Προσωπικά, έδωσα το άρμα, τον αριθμό του και τον οδηγό του και με κατηγόρησαν γι’ αυτό, θεωρώντας τον θάνατο του παιδιού μου τυχαίο γεγονός. Στη δίκη που έγινε το 1975 για το Πολυτεχνείο, απέδειξα ότι ένα άρμα έφυγε από το Πολυτεχνείο, πέρασε από την Ομόνοια, το Σύνταγμα και το Χίλτον και έφτασε έξω από τον Ζωγράφου, καθώς φοβούνταν εξέγερση και εκεί. Στην οδό Παπάγου, δύο παιδιά που ήταν στα μπαλκόνια τους δέχθηκαν σφαίρες στα πόδια. Πάνω στο άρμα υπήρχε στρατιώτης με το όπλο στο χέρι που πυροβολούσε», συνέχισε.
Ο Θεοφάνης τόνισε ότι για το Πολυτεχνείο δεν αποδόθηκαν ούτε οι ευθύνες που έπρεπε, ούτε το πραγματικό του νόημα. «Η δίκη για το Πολυτεχνείο έγινε, αλλά κάποια πράγματα έπρεπε να έχουν γίνει καλύτερα. Οι πολιτικοί δεν έδωσαν το πραγματικό νόημα, το επαναλαμβάνω. Έκαναν ένα νόμο για τα θύματα και ήξερα πως θα φτάσουμε στη μέρα που θα μας λένε πως δεν υπήρχαν θύματα στο Πολυτεχνείο. Ποτέ δεν με ενδιέφερε η αποζημίωση. Αισθάνομαι πως δεν έχει δικαιωθεί ο αγώνας του Πολυτεχνείου. Δυστυχώς, όλοι οι αγώνες καπηλεύτηκαν ή εξαγοράστηκαν. Πρέπει να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε, αυτή είναι η ουσία».
