Η πρόσφατη δήλωση υπουργών που χαρακτήρισαν τους διαμαρτυρόμενους συνδικαλιστές ως «συμμορία της μιζέριας» αποτυπώνει μια προφανή προσπάθεια να αποδυναμωθεί η νομιμότητα των διαμαρτυριών κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτή η άποψη υποδηλώνει ότι οι κυβερνώντες πιστεύουν πως η πλειοψηφία των πολιτών στηρίζει την κυβέρνηση, ενώ οι φωνές αντίθεσης προέρχονται από «οργανωμένες μειοψηφίες» που δεν αντικατοπτρίζουν τη γενική κοινωνική διάθεση.
Ωστόσο, οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αποκαλύπτουν μια διαφορετική πραγματικότητα: η κοινωνική δυσαρέσκεια είναι εντυπωσιακά υψηλή και η αντίληψη ότι τα πράγματα προχωρούν προς τη σωστή κατεύθυνση έχει περιοριστεί δραματικά. Αυτή η κατάσταση συμπίπτει με τα ποσοστά της κυβερνητικής παράταξης, η οποία φαίνεται να είναι μια ολοένα και πιο απομονωμένη μειοψηφία, παρά μια ηγεμονική δύναμη. Επιπλέον, ζητήματα όπως η κατάσταση του συστήματος υγείας και η διαρκής κρίση κόστους ζωής εντείνουν την ανασφάλεια στην κοινωνία, η οποία δεν σχετίζεται μόνο με την παραβατικότητα.
Η αντίληψη ότι οι συλλογικές διαμαρτυρίες είναι μια φυσική και αναγκαία πτυχή της δημοκρατίας παραβλέπεται. Αυτές οι κινητοποιήσεις είναι εξίσου σημαντικές με το δικαίωμα ψήφου και αντικατοπτρίζουν τις ανάγκες και τις ανησυχίες των πολιτών. Η δυσανεξία απέναντι σε αυτές τις διαμαρτυρίες αποκαλύπτει μια ανησυχητική τάση, καθώς οι κυβερνώντες φαίνεται να αγνοούν την πραγματικότητα της κοινωνικής δυσαρέσκειας.
Επιπλέον, η τρέχουσα πολιτική κατάσταση ενδέχεται να ενισχύει την ψευδαίσθηση πολιτικής παντοδυναμίας, η οποία προκύπτει από την εσωστρέφεια και τις στρατηγικές κρίσεις της αντιπολίτευσης. Αυτή η κατάσταση καθιστά δύσκολη την ικανότητα της αντιπολίτευσης να προσφέρει μια συνεκτική εναλλακτική πρόταση, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω απογοήτευση των πολιτών.
Ο πραγματικός κοινωνικός συσχετισμός δυνάμεων δεν περιορίζεται μόνο σε εκλογικά αποτελέσματα. Διαμορφώνεται επίσης από τις δυναμικές των κοινωνικών ρευμάτων και των διεκδικήσεων, οι οποίες συχνά ακολουθούν «υπόγειες» διαδρομές πριν εκδηλωθούν με απροσδόκητους τρόπους, όπως μια κοινωνική έκρηξη.
