Η Ελλάδα έχει γίνει μια χώρα που δεν διεκδικεί τα δικαιώματά της και υποχωρεί με υποτακτικότητα απέναντι σε κάθε αμφισβήτηση και αυθαιρεσία από τους γείτονές της. Τα Σκόπια παραβιάζουν προκλητικά τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά η Αθήνα παραμένει αδρανής. Η Τουρκία παραβιάζει ανοιχτά τη διακήρυξη των Αθηνών, ενώ η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται να μην αντιδρά (όσο δίκαια μπορεί να θεωρείται κάποιος που δεν δίνει τη δέουσα προσοχή στα εθνικά συμφέροντα).
- Εφημερίδα «Εστία»
Δυστυχώς, ζούμε σε μια κλιμακούμενη κατάσταση εθνικών υποχωρήσεων σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι μόνο η Κάσος. Τη Δευτέρα, τα σχολεία στην Τουρκία θα ανοίξουν και θα αρχίσουν να διδάσκονται νέα βιβλία, στα οποία προβάλλεται η θεωρία της «γαλάζιας πατρίδας» και αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία. Ακόμα και η λέξη «Αιγαίο» έχει διαγραφεί. Εμείς, όμως, παραμένουμε αδρανείς. Ο Πρωθυπουργός μας ετοιμάζεται να συναντήσει τον Πρόεδρο Ερντογάν στην επερχόμενη γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Τι θα του πει; Θα θέσει άραγε το ζήτημα ότι παραβιάζει το πνεύμα και το γράμμα της Διακήρυξης των Αθηνών; Θα τολμήσει να καταγγείλει τη Συμφωνία Ειρήνης και Φιλίας που έχουμε υπογράψει και η οποία περιφρονείται από την τουρκική πλευρά;
Αλλά τι να περιμένουμε; Εδώ τα Σκόπια παραβιάζουν τη συμφωνία των Πρεσπών και εμείς απλώς παραπονιόμαστε ζητώντας την τήρηση μιας συμφωνίας που θα έπρεπε να είχαμε καταγγείλει την ημέρα που έπεσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι ένα «δείγμα γραφής» που ανοίγει την όρεξη και άλλων…
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Τουρκίας προετοιμάζει μια νέα γενιά, η οποία από μικρή ηλικία μαθαίνει να προκαλεί, να διεκδικεί και να διαπράττει αυθαιρεσίες εις βάρος της Ελλάδας. Εμείς κοιμόμαστε και ονειρευόμαστε ήρεμα νερά στο Αιγαίο. Για αυτό το λεγόμενο «Εκπαιδευτικό μοντέλο του Αιώνα της Τουρκίας», περιλαμβάνει και την «γαλάζια πατρίδα» και την «πατρίδα των αιθέρων».
Όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχει αναφορά στο Αιγαίο και το ελληνικό αρχιπέλαγος ονομάζεται παραπλανητικά «Θάλασσα των Νησιών». Ο πλήρης τίτλος του σχετικού μαθήματος είναι «Η Θάλασσα των Νήσων» και τα δικαιώματα της Τουρκίας σε αυτήν. Όπως δήλωσε ο υπουργός Παιδείας, Γιουσούφ Τεκίν, θα δίνεται έμφαση στη γεωγραφική θέση της Τουρκίας, με χάρτες που σχετίζονται με τη γαλάζια πατρίδα και την πατρίδα των αιθέρων.
Ο ίδιος υπεγράμμισε: «Κατά τη διαδικασία αυτή, η σημασία της θέσης της Τουρκίας θα τονισθεί με τη χρήση διαφόρων μεθόδων ανάλυσης και την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης, υποστηριζόμενη από τις απόψεις και τα συναισθήματα των μαθητών σχετικά με το θέμα αυτό. Στο πλαίσιο αυτό θα γίνεται αναφορά στη σημασία της «γαλάζιας πατρίδας» και θα αναλύονται οι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Στη νέα διδακτέα ύλη γίνεται λόγος για «νομικά και γεωγραφικά δικαιώματα της Τουρκίας στις θάλασσες» και «τονίζεται η ανάγκη του πατριωτισμού. Τα μαθήματα θα περιλαμβάνουν επίσης κεφάλαια για στρατηγικής σημασίας ορυχεία, τη διαθεσιμότητα και τη συμβολή των ορυκτών, ιδίως του βορίου, στην τουρκική οικονομία. Στο πλαίσιο αυτό, οι εκπαιδευτικοί θα καλούνται να θέτουν προς συζήτηση το χαρακτηριστικό της Τουρκίας ως ενεργειακού διαδρόμου -σε σχέση με την «γαλάζια πατρίδα»- καθώς και θέματα που αφορούν στην παραγωγή ενέργειας. Επιπλέον, θα διδάσκεται η σημασία της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής, ιδίως της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας, στην εξωτερική πολιτική.
Από τη διαστρέβλωση δεν θα εξαιρεθούν ούτε το Κυπριακό ούτε η γενοκτονία των Αρμενίων. Σύμφωνα με τη φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Safak, οι αναφορές στο Κυπριακό θα επικεντρώνονται στη σημασία της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου», ενώ στο μάθημα της Ιστορίας θα περιλαμβάνονται βιβλία που απορρίπτουν τις αιτιάσεις για τον Πόντο και τους Αρμενίους. Στο μάθημα «Ιστορία της Τουρκικής Επανάστασης και Κεμαλισμός», οι μαθητές θα διδάσκονται τα αίτια και τις συνέπειες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο, την αρχή της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου, την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών και του ΔΝΤ, τα «σιωνιστικά κινήματα», το Παλαιστινιακό ζήτημα και την αλλαγή της μορφής της αποικιοκρατίας.
Είναι προφανές ότι το πρόγραμμα αυτό έχει σχεδιαστεί για να καλλιεργεί τον φανατισμό και τη μισαλλοδοξία. Δεν αφήνει περιθώρια για ειρηνική συνύπαρξη με άλλους λαούς. Και ενώ από την απλή ανάγνωση του προγράμματος αυτά είναι αυταπόδεικτα, η Ελλάδα παραμένει απαθής, σαν να μην την αφορούν. Αυτό είναι ασυγχώρητο, καθώς βιώνουμε ακόμη τις συνέπειες των γεγονότων της Κάσου και δεν τολμούμε να πάρουμε απόφαση για την ηλεκτρική διασύνδεση με την Κύπρο.
