Η σύγχρονη πατριωτική Αριστερά έχει ως βασικό στόχο την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων και την ενίσχυση της θέσης της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή. Στο πλαίσιο αυτό, η συμπλήρωση ενός χρόνου από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ και την επακόλουθη ισραηλινή εισβολή στη Γάζα, που είχε ως αποτέλεσμα τη σφαγή δεκάδων χιλιάδων αμάχων, καθιστά επιτακτική την ανάγκη για προοδευτικές δυνάμεις να προτείνουν λύσεις για την κρίση του Μεσανατολικού.
Η τρομοκρατική δράση της Χαμάς και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ έχει πυροδοτήσει νέες εντάσεις στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, αν εξετάσουμε την κατάσταση με ειλικρίνεια, η κλιμάκωση της βίας ήταν αναπόφευκτη, όσο παραμένουν άλυτα δύο κρίσιμα ζητήματα: το Παλαιστινιακό και οι σχέσεις του Δυτικού Κόσμου με το Ιράν και τους συμμάχους του.
Η Ελλάδα οφείλει να επανέλθει στον ρόλο της ως γέφυρα για την ειρηνική συνύπαρξη στην περιοχή.
Στα παραπάνω ζητήματα θα πρέπει να προστεθεί και η ανάγκη αναδιάρθρωσης του συστήματος ασφαλείας στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, το οποίο ακόμη δεν έχει αποκατασταθεί εξαιτίας της ανεπάρκειας της Δύσης, καθώς και η αδυναμία της διεθνούς κοινότητας να παρέμβει ουσιαστικά για την αποκλιμάκωση των κρίσεων.
Σχετικά με την επίλυση του Παλαιστινιακού, είναι σημαντικό να υπογραμμισθεί ότι οι φρικτές σφαγές εκατοντάδων Ισραηλινών αμάχων από τη Χαμάς δεν πρέπει να επισκιάζουν τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων για αυτοδιάθεση και εθνική ανεξαρτησία, όπως ορίζεται από το διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Αντίστοιχα, οι απώλειες δεκάδων χιλιάδων Παλαιστινίων αμάχων κατά την ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα δεν μπορούν να δικαιολογηθούν.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι συντηρητικές δυνάμεις στην Ευρώπη δεν έχουν καταφέρει να προτείνουν μια σοβαρή λύση για την κρίση. Αντίθετα, επιλέγουν να υποστηρίζουν τις ενέργειες της κυβέρνησης Νετανιάχου, ενώ κατηγορούν ως «αντισημιτικές» οποιεσδήποτε φωνές ασκούν κριτική στην πολιτική του Ισραήλ.
Ο Στέφανος Κασσελάκης κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Ραμάλα
Η Αριστερά, που αντιτίθεται σε κάθε μορφή διάκρισης και ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένου του αντισημιτισμού, έχει την υποχρέωση να προτείνει μια ειρηνική και δίκαιη λύση: Η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης, με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ και τα σύνορα του 1967, είναι απαραίτητη. Η λύση δύο κρατών, με τα Ανατολικά Ιεροσόλυμα ως πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού κράτους και μια αρχιτεκτονική ασφαλείας που θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, είναι επιτακτική.
Η στήριξη της Παλαιστινιακής Αρχής, ως του μόνο νόμιμου εκπροσώπου του Παλαιστινιακού Λαού, είναι επίσης κρίσιμη για την ενδυνάμωση της και την υλοποίηση αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Η Ελλάδα, με την ανάληψη της θέσης μη-μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, θα έπρεπε να έχει προχωρήσει σε ειρηνικές πρωτοβουλίες, όπως η διοργάνωση πολυμερούς διάσκεψης για το Μεσανατολικό ή η φιλοξενία απευθείας διαπραγματεύσεων.
Η υποστήριξη για την ανθρωπιστική βοήθεια στους πληθυσμούς της Μέσης Ανατολής, ιδίως στους χριστιανικούς, είναι επίσης επιτακτική. Η ιστορική θέση της Ελλάδας στην περιοχή απαιτεί ενεργό συμμετοχή και πρωτοβουλίες που θα ενισχύσουν τη σταθερότητα και την ειρηνική συνύπαρξη.
Οι προοδευτικές δυνάμεις πρέπει να διεκδικήσουν ενεργά την ειρήνη.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η Τουρκία, με το νεο-οθωμανικό της δόγμα, έχει επηρεάσει σημαντικά τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή, επιδιώκοντας να εδραιωθεί ως «προστάτιδα δύναμη» των μουσουλμανικών πληθυσμών. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ωστόσο, διατηρεί μια μονόπλευρη στάση, χωρίς να αναγνωρίζει τις ανθρωπιστικές κρίσεις που διαδραματίζονται.
Το ζήτημα του Ιράν, που επηρεάζει την ασφάλεια του Ισραήλ, πρέπει να συνυπολογιστεί με τις συνεχείς επιθέσεις που δέχεται το Ισραήλ από το Ιράν και τους συμμάχους του. Η ειρηνική λύση στη Μέση Ανατολή είναι αδύνατη όσο το Ιράν συνεχίζει τις επιθετικές του ενέργειες.
Η Ελλάδα θα πρέπει να ασκήσει πιέσεις στην ΕΕ για να ενισχύσει την ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία αντιμετωπίζει παράνομη κατοχή και απειλές από την Χεζμπολλάχ. Η σιωπή της κυβέρνησης απέναντι στις παραβιάσεις της εθνικής κυριαρχίας του Λιβάνου από το Ισραήλ είναι ένα στρατηγικό λάθος.
Σήμερα, οι προοδευτικές δυνάμεις καλούνται να διεκδικήσουν δυναμικά την ειρήνη και να προωθήσουν ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες. Η σιωπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία προσπαθεί να εμφανιστεί υπεύθυνη, κρύβει αδράνεια και ανευθυνότητα, θέτοντας σε κίνδυνο τα εθνικά μας συμφέροντα.
Είναι στο χέρι μας να διαμορφώσουμε μια νέα υπεύθυνη εξωτερική πολιτική, με την ηγεσία της πατριωτικής Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ. Η εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είχε προηγουμένως ανοίξει δρόμους στη διεθνή κοινότητα, με πρωτοβουλίες όπως η Συμφωνία των Πρεσπών και οι τριμερείς συνεργασίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να υπονομεύσει περαιτέρω το διεθνές κύρος της χώρας, ακολουθώντας πολιτικές που δεν προάγουν την ειρήνη και τη σταθερότητα.
