«Από πάντα είχα αδυναμία στους αξιωματικούς. Προτιμούσα να είμαι η ερωμένη ενός φτωχού στρατιωτικού παρά ενός πλούσιου τραπεζίτη. Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση για μένα ήταν να κάνω έρωτα μαζί τους χωρίς να σκέφτομαι τα χρήματα. Επίσης, μου άρεσε να τους συγκρίνω ανάλογα με την εθνικότητά τους».
Αυτά τα λόγια ανήκουν στη Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ, αν και το όνομα αυτό ίσως να μην σας λέει πολλά. Αυτό είναι κατανοητό.
Η Μαργκαρίτ είναι περισσότερο γνωστή ως Μάτα Χάρι, η γυναίκα που υπήρξε ταυτόχρονα μια σαγηνευτική χορεύτρια και μια φημισμένη κατάσκοπος.
Η ζωή της Μάτα Χάρι ήταν γεμάτη περιπέτειες που οι περισσότεροι από εμάς ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε. Αν την βλέπαμε σε ταινία, πιθανότατα θα πιστεύαμε ότι οι περισσότερες από αυτές τις ιστορίες είναι υπερβολές.
Κι όμως, η Μάτα Χάρι τα έζησε όλα, και τελικά, μια μέρα σαν σήμερα, κατηγορήθηκε για την απώλεια 50.000 Γάλλων στρατιωτών και εκτελέστηκε για κάτι που ίσως δεν είχε κάνει ποτέ.
«Μάτι μιας Νέας Αυγής»
Η Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ γεννήθηκε στις 7 Αυγούστου 1876 στο Λεουβάρντεν της Ολλανδίας. Τα πρώτα χρόνια της ζωής της ήταν ευχάριστα. Ο πατέρας της ήταν καπέλας, και η οικογένεια δεν ήταν ούτε πλούσια ούτε φτωχή, έχοντας δύο ακόμα παιδιά εκτός από τη Μαργκαρίτ.
Ωστόσο, η ζωή τους άλλαξε δραματικά όταν η επιχείρηση του πατέρα χρεοκόπησε. Γρήγορα τα παιδιά έμειναν ορφανά, καθώς ο πατέρας τους εξαφανίστηκε και η μητέρα τους πέθανε, με αποτέλεσμα να δοθούν σε συγγενείς.
Η Μαργκαρίτ ήταν μια πανέμορφη κοπέλα που κληρονόμησε την εξωτική ομορφιά της μητέρας της. Αυτή η ομορφιά αποδείχθηκε αργότερα ότι ήταν ταυτόχρονα «δώρο» και «κατάρα».
Η ερωτική της διάθεση φάνηκε νωρίς, όταν απολύθηκε από το σχολείο επειδή είχε ερωτική σχέση με τον διευθυντή. Είχε την επιθυμία να φύγει από την οικογένεια και ήξερε ότι η ομορφιά της θα ήταν το «εισιτήριο» για την ελευθερία της.
Στα 18 της χρόνια, απάντησε σε αγγελία ενός Σκοτσέζου αξιωματικού, του Ρούντολφ ΜακΛέοντ, ο οποίος αναζητούσε νύφη. Η συνάντησή τους κατέληξε σε γάμο, αλλά δεν ήταν έρωτας, παρά μια «επαγγελματική συμφωνία» που της έδινε πρόσβαση σε έναν νέο κόσμο.
Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, αλλά η κατάσταση γρήγορα επιδεινώθηκε. Ο ΜακΛέοντ είχε εξωσυζυγικές σχέσεις και ήταν βίαιος, και η Μαργκαρίτ υπέφερε μέχρι που ο γιος τους, Νόρμαν, πέθανε από δηλητηρίαση, γεγονός που επιδείνωσε την κατάσταση.
Μετά το διαζύγιο, η Μαργκαρίτ αποφάσισε να μετακομίσει στο Παρίσι, αναζητώντας καλύτερη τύχη. Εκεί, ένας διπλωμάτης την προέτρεψε να εκμεταλλευτεί την ομορφιά της και να γίνει χορεύτρια σε καμπαρέ, προσφέροντας της μια ζωή γεμάτη χρήματα και φήμη.
Η Μαργκαρίτ μεταμορφώθηκε σε μια σαγηνευτική χορεύτρια, υιοθετώντας το ψευδώνυμο Μάτα Χάρι, που σημαίνει «μάτι μιας νέας αυγής». Γρήγορα έγινε θρύλος, και όλοι ήθελαν να τη δουν και να την γνωρίσουν.
Τα επικίνδυνα «παιχνίδια» της Μάτα Χάρι
Η Μάτα Χάρι, εκμεταλλευόμενη τη γοητεία της, αποπλάνησε ισχυρούς άνδρες, ενώ οι αξιωματικοί του Γαλλικού στρατού την προσέφεραν ένα εκατομμύριο φράγκα για να κατασκοπεύσει τους Γερμανούς. Έτσι, έγινε η κατάσκοπος με την κωδική ονομασία «Η21».
Ωστόσο, οι Γάλλοι δεν γνώριζαν ότι η Μάτα Χάρι ήταν υπήκοος της Ολλανδίας, μιας ουδέτερης χώρας, που της επέτρεπε να κινείται ελεύθερα. Η αποστολή της ήταν να αποπλανεί Γερμανούς αξιωματικούς και να συλλέγει πληροφορίες, αλλά η ιστορία περιπλέκεται όταν οι Γερμανοί της προσέφεραν χρήματα για πληροφορίες από το γαλλικό στρατόπεδο.
Οι Άγγλοι, πληροφορούμενοι τις δραστηριότητές της, ενημέρωσαν τους Γάλλους για την πιθανή προδοσία της. Συνελήφθη και κατά τη διάρκεια της ανάκρισης παραδέχθηκε ότι είχε λάβει χρήματα από τους Γερμανούς, αλλά υποστήριξε ότι δεν ήταν κατάσκοπος τους.
Η Γαλλική κυβέρνηση, ωστόσο, παρουσίασε αποδείξεις ότι η Μάτα Χάρι είχε σχέσεις με Γερμανό αξιωματικό, κάτι που την κατέστησε ύποπτη. Ο γαλλικός Τύπος την παρουσίασε ως «τη μεγαλύτερη γυναίκα κατάσκοπο του αιώνα» και οδηγήθηκε σε στρατοδικείο.
Στις 15 Οκτωβρίου 1917, η Μάτα Χάρι εκτελέστηκε, με την κατηγορία ότι η δράση της οδήγησε σε θάνατο πάνω από 50.000 Γάλλους στρατιώτες. Παρά την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων, έγινε το εξιλαστήριο θύμα για τις αποτυχίες του γαλλικού στρατού.
Μετά την εκτέλεσή της, το σώμα της δεν ενταφιάστηκε, καθώς κανείς δεν την αναζήτησε, και δόθηκε για ιατρική έρευνα.
