Το Μπάμπι Γιαρ είναι ένα φαράγγι που βρίσκεται βορειοδυτικά του Κιέβου και η ονομασία του σημαίνει «Χαράδρα της Γιαγιάς». Μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η περιοχή αυτή ήταν σχεδόν άγνωστη, καθώς δεν προσέφερε κάποιο ιδιαίτερο θέαμα ή δραστηριότητα για τους επισκέπτες.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, το 1401 μια ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία ενδέχεται να έχει δώσει το όνομα στη χαράδρα, πούλησε την περιοχή σε ένα μοναστήρι δομηνικανών μοναχών. Με την πάροδο του χρόνου, εκεί δημιουργήθηκαν στρατόπεδα και νεκροταφεία, με ένα εβραϊκό νεκροταφείο να υπάρχει ήδη το 1937.
Από το 1941 και μετά, το Μπάμπι Γιαρ μετατράπηκε σε τόπο μαρτυρίου για χιλιάδες Εβραίους, ρομά, αντιστασιακούς και αιχμαλώτους κατά την διάρκεια της ναζιστικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση. Το μέγεθος του εγκλήματος είναι ανυπόφορο: πάνω από 34.000 άνθρωποι εκτελέστηκαν σε μόλις 48 ώρες από τις ναζιστικές δυνάμεις, σε μια πραγματική «ολοκαύτωμα με σφαίρες».
Οι εντολές του Αδόλφου Χίτλερ ήταν σαφείς: οι εβραϊκοί πληθυσμοί έπρεπε να αφανιστούν. Η ανθρωποσφαγή στο Μπάμπι Γιαρ διατάχθηκε από τον Χάινριχ Χίμλερ και εκτελέστηκε από τον στρατηγό Φρίντριχ Γιέκελν.
Η «Καταραμένη Χαράδρα» και η Σφαγή
Στις 19 Σεπτεμβρίου 1941, η 6η Στρατιά της Βέρμαχτ και οι SS κατέλαβαν το Κίεβο, όπου ζούσαν περίπου 900.000 κάτοικοι, εκ των οποίων 200.000 ήταν Εβραίοι. Στις 23 Σεπτεμβρίου, ναζιστικές βομβιστικές επιθέσεις κατέστρεψαν σημαντικά κτίρια, όπως το αρχηγείο των Γερμανικών στρατευμάτων.
Στις 26 Σεπτεμβρίου, ο Χίμλερ έδωσε εντολή για μαζική εκτέλεση των Εβραίων ως αντίποινα για τις επιθέσεις. Στις 28 Σεπτεμβρίου, οι Ναζί τοιχοκόλλησαν ανακοινώσεις που καλούσαν όλους τους Εβραίους του Κιέβου να συγκεντρωθούν στο Μπάμπι Γιαρ, υποσχόμενοι ότι θα μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την πραγματικότητα που τους περίμενε.
Περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι εμφανίστηκαν, και όταν συγκεντρώθηκαν, οι Ναζί τους οδήγησαν στο φαράγγι. Εκεί, οι τρομαγμένοι Εβραίοι διατάχθηκαν να γδυθούν και να στοιβάξουν τα ρούχα τους. Στη συνέχεια, σε ομάδες των 10, οδηγούνταν στην άκρη της χαράδρας, όπου τους περίμεναν τα πολυβόλα.
Η σφαγή διήρκεσε 48 ώρες, γεμίζοντας το Μπάμπι Γιαρ με πτώματα και αίμα. Σύμφωνα με αναφορές, 33.771 Εβραίοι εκτελέστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το βράδυ της 30ης Σεπτεμβρίου, οι Ναζί έθαψαν τα πτώματα κάτω από ένα παχύ στρώμα χώματος, ενώ όσοι ήταν τραυματισμένοι θάφτηκαν ζωντανοί.
Η Συνεχιζόμενη Φρίκη
Η φρικαλεότητα των Ναζί δεν σταμάτησε εκεί. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, το Μπάμπι Γιαρ συνέχισε να γεμίζει με πτώματα. Εκτιμάται ότι, εκτός από τους 34.000 Εβραίους, άλλοι 60.000 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων ρομά και αντιστασιακών, εκτελέστηκαν στην ίδια περιοχή.
Ανάμεσα στους εκτελεσθέντες ήταν και ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου και της Λοκομοτίβ Κιέβου, οι οποίοι είχαν νικήσει σε αγώνα τους Γερμανούς στρατιώτες. Μετά από μια σειρά αγώνων, οι παίκτες της FC Start συνελήφθησαν και κάποιοι από αυτούς οδηγήθηκαν στο Μπάμπι Γιαρ.
Μετά την ήττα της Γερμανίας, ο Πάουλ Μπλόμπελ, υπεύθυνος για την εκκαθάριση των πτωμάτων, συνελήφθη και δικάστηκε, καταδικάζοντας τον εαυτό του για τον θάνατο 59.018 ανθρώπων. Εκτελέστηκε το 1951. Ο στρατηγός Γιέκελν, επίσης υπεύθυνος για τη σφαγή, εκτελέστηκε το 1946.
Η σφαγή στο Μπάμπι Γιαρ ενέπνευσε τον Ουκρανό ποιητή Γιεβγένι Γεφτουσένκο να γράψει το ομότιτλο ποίημα, που μελοποιήθηκε από τον Ρώσο συνθέτη Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Το 1976, ανεγέρθηκε μνημείο για τις ωμότητες που διαπράχθηκαν εκεί, το οποίο αναγνωρίστηκε πλήρως ως μνημείο μνήμης για τους Εβραίους το 1991, μετά από πολιτικές αλλαγές. Δυστυχώς, το μνημείο υπέστη ζημιές κατά την διάρκεια πρόσφατων ρωσικών βομβαρδισμών.
