Είναι ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ο μεγαλύτερος όλων των εποχών στο ποδόσφαιρο; Για τους φανατικούς του οπαδούς, η απάντηση είναι προφανής: ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είναι ο GOAT! Δεν ήταν απλώς ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, αλλά κάτι πολύ περισσότερο.
Ο Μαραντόνα υπήρξε ένας αθυρόστομος επαναστάτης που χρησιμοποίησε τη φήμη του για να υπερασπιστεί τους αδύναμους. Βοηθούσε τους πάντες και, ενώ ήταν το μεγαλύτερο αστέρι του ποδοσφαίρου, απολάμβανε επίσης να παίζει στην αλάνα και στις λάσπες.
Για πολλούς Αργεντινούς, ο Μαραντόνα έγινε σύμβολο εκδίκησης απέναντι στην Αγγλία, ιδίως μετά τον πόλεμο για τα νησιά Φώκλαντ. Ήταν ο άνθρωπος που έκανε τον φτωχό Ιταλικό νότο να κοιτάζει με περηφάνια τον πλούσιο βορά.
Μέγας είσαι Ντιέγκο και θαυμαστά τα έργα σου
Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα είχε φανατικούς οπαδούς που άλλαζαν ομάδα ανάλογα με το πού αγωνιζόταν ο ίδιος. Αυτοί τον αποκαλούσαν Θεό, D10S, ένα λογοπαίγνιο με την ισπανική λέξη για τον Θεό και τον αριθμό της φανέλας του.
Αφού ήταν Θεός, έπρεπε να έχει την Εκκλησία του, τους ιερείς του, τους πιστούς του και τις δικές του εντολές. Έτσι γεννήθηκε η Iglesia Maradoniana, η εκκλησία των πιστών του Μαραντόνα. Η ιδέα προήλθε από τρεις φανατικούς οπαδούς, τους Héctor Campomar, Alejandro Verón και Hernán Amez, οι οποίοι σύντομα συγκέντρωσαν άλλους 200 για να ιδρύσουν την εκκλησία αυτή.
Η Iglesia Maradoniana ιδρύθηκε στην πόλη Ροζάριο, στις 30 Οκτωβρίου 1998, μια ημερομηνία που δεν είναι τυχαία, καθώς στις 30 Οκτωβρίου 1960 γεννήθηκε ο Ντιέγκο. Η εκκλησία ακολουθεί τη δική της χρονολογία, όπου το 2010 είναι το έτος 50 μ.Ντ. (μετά Ντιέγκο), διαθέτει τη δική της Βίβλο, που είναι η αυτοβιογραφία του Μαραντόνα, και έχει τους δικούς της Αποστόλους και Ιούδες.
Η Iglesia Maradoniana τελεί γάμους και βαφτίσεις. Ένα μέλος της εκκλησίας, όταν απέκτησε δίδυμες κόρες, πήγε εκεί για να τις βαπτίσει, δίνοντας στην μία το όνομα Mara και στην άλλη Dona!
Μια προσευχή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της εκκλησίας: «Ντιέγκο ημών. Πάτερ Ντιέγκο, ο εν Ντουμπάι. Αγιασθήτω το αριστερό σου πόδι. Ελθέτω η μαγεία σου…». Οι δέκα εντολές της εκκλησίας περιλαμβάνουν την αγάπη για το ποδόσφαιρο και την υπεράσπιση της φανέλας της Αργεντινής.
- Η μπάλα δεν είναι ποτέ «βρόμικη».
- Λατρέψτε το ποδόσφαιρο πάνω απ’ όλα.
- Δηλώστε την άνευ όρων αγάπη για τον Ντιέγκο και την ομορφιά του ποδοσφαίρου.
- Υπερασπιστείτε τη φανέλα της Αργεντινής.
- Διαδώστε σε όλο το σύμπαν τα θαύματα του Ντιέγκο.
- Τιμήστε τους ναούς όπου έπαιξε και τις ιερές φανέλες που φόρεσε.
- Μην κηρύξετε τον Ντιέγκο ως μέλος οποιασδήποτε ομάδας.
- Κηρύξτε και διαδώστε τις αρχές της εκκλησίας του Μαραντόνα.
- Κάντε το «Ντιέγκο» το μεσαίο όνομά σας και ονομάστε τον πρώτο σας γιο «Ντιέγκο».
- Μην ζείτε αποκομμένοι από την πραγματικότητα και μην είστε άχρηστοι.
Ο Μιχάλης Παπαδάκης στο βιβλίο του «Σπαράγματα των γηπέδων» περιγράφει το τελετουργικό ενός γάμου στην Iglesia Maradoniana, όπου οι πιστοί επιβεβαιώνουν την αγάπη τους και την πίστη τους στον Ντιέγκο.
Ο ίδιος ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα φαινόταν να απολαμβάνει τα βίντεο από γάμους και βαφτίσεις, μερικές φορές μάλιστα έστελνε υπογεγραμμένες φανέλες σε νεόνυμφους και νεοφώτιστους.
«Το χέρι του Θεού» είναι το Πάσχα των «Ντιεγκοχριστιανών»
Κάθε χρόνο, στις 30 Οκτωβρίου, η εκκλησία του Ντιέγκο γιορτάζει τα δικά της Χριστούγεννα με στολισμένα έλατα και γλέντια. Το Πάσχα γιορτάζεται στις 22 Ιουνίου, ημερομηνία που ο Μαραντόνα πέτυχε δύο εμβληματικά γκολ εναντίον της Αγγλίας στο Μουντιάλ του 1986.
Η ιστορία πίσω από αυτά τα γκολ σχετίζεται με τον πόλεμο που είχε προηγηθεί για τα νησιά Φώκλαντ. Ο Μαραντόνα, αναφερόμενος σε εκείνον τον αγώνα, δήλωσε: «Κατηγορήσαμε τους Άγγλους παίκτες για όλα όσα είχε υποστεί ο λαός της Αργεντινής». Το πρώτο γκολ του Μαραντόνα, το «χέρι του Θεού», έγινε θρυλικό, καθώς ο ίδιος παραδέχτηκε ότι το πέτυχε «λίγο με το κεφάλι του και λίγο με το χέρι του Θεού».
Οι «Ντιεγκοχριστιανοί» δεν είναι τρελοί· κρατούν τις οικογένειές τους και τις δουλειές τους, παραμένοντας πιστοί Καθολικοί. Αυτό που κάνουν είναι να συνδυάζουν την πίστη τους με την αγάπη τους για τον Μαραντόνα, προσθέτοντας μια δόση υπερβολής για να εκφράσουν την τεράστια αφοσίωσή τους.
