Όταν η Χαμάς επιτέθηκε σε ισραηλινά εδάφη στις 7 Οκτωβρίου 2023, πολλοί φαντάστηκαν ήδη τι θα ακολουθούσε. Ήταν προφανές ότι το Ισραήλ θα αντέτεινε με δύναμη και αυτό ακριβώς συνέβη.
Αμέσως μετά την επίθεση, οι βομβαρδισμοί ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως στη Λωρίδα της Γάζας, και η χερσαία επίθεση στην περιοχή άρχισε επίσημα στις 28 Οκτωβρίου, συνεχίζοντας μέχρι σήμερα.
Για εκείνους που είχαν ζήσει τις προηγούμενες κρίσεις στην περιοχή, η σφοδρή αντίδραση του Ισραήλ ήταν αναμενόμενη. Στο μυαλό πολλών αναδύθηκε η μνήμη από τον «Μαύρο Σεπτέμβρη» του 1972, όταν Παλαιστίνιοι επιτέθηκαν στην ισραηλινή ολυμπιακή ομάδα στο Μόναχο.
Η αντίδραση του Ισραήλ τότε ήταν επίσης άμεση και κατήγγειλε για πρώτη φορά την επιχείρηση που ονομάστηκε «Οργή του Θεού».
Ο «Μαύρος Σεπτέμβρης» στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου
Η Γερμανία για εκείνη την Ολυμπιάδα ήλπιζε σε μια ευκαιρία για αποκατάσταση, μετά την καταστροφική χρήση των Αγώνων του 1936 από τους Ναζί για προπαγάνδα. Γι’ αυτό προσπαθούσαν να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα γεμάτη χαρά και διασκέδαση, με αποτέλεσμα τα μέτρα ασφαλείας να είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
Ανατριχιαστικό είναι το γεγονός ότι ο επικεφαλής της ισραηλινής αποστολής, Σμουέλ Λάλκιν, είχε εκφράσει τις ανησυχίες του για την έλλειψη ασφαλείας πριν από την έναρξη των Αγώνων.
Η ισραηλινή αποστολή φιλοξενήθηκε σε ένα μικρό και απομονωμένο κτίριο κοντά στην πύλη του Ολυμπιακού Χωριού, γεγονός που ο Λάλκιν τονίζει ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο.
Μάλιστα, οι διοργανωτές είχαν ζητήσει από τον ψυχολόγο Τζορτζ Σίμπερ να αναπτύξει σενάρια τρομοκρατίας για την ασφάλεια. Στο «Σενάριο 21» είχε προβλέψει ακριβώς την ένοπλη εισβολή που θα απελευθέρωνε ομήρους απαιτώντας την απελευθέρωση φυλακισμένων Παλαιστινίων.
Όμως, παρά τις προειδοποιήσεις, οι διοργανωτές δεν έκαναν τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας, φοβούμενοι πως θα έκαναν τις συνθήκες πιο πιεστικές και λιγότερο ευχάριστες. Έτσι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες άρχισαν στις 26 Αυγούστου με συμμετοχή 7.170 αθλητών από 121 χώρες.
Η Ελλάδα συμμετείχε με 60 αθλητές και κατέκτησε δύο ασημένια μετάλλια, με σημαντικές συμμετοχές, ενώ ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, μελλοντικός δήμαρχος Θεσσαλονίκης, τραυματίστηκε και δεν αγωνίστηκε.
Λίγες ημέρες όμως αργότερα, το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου, η τραγωδία χτύπησε. Οκτώ ένοπλοι από την παλαιστινιακή οργάνωση «Μαύρος Σεπτέμβρης» εισέβαλαν στο Ολυμπιακό Χωριό και επιτέθηκαν στην ισραηλινή αποστολή, σκοτώνοντας δύο άτομα και κρατώντας εννέα ως ομήρους. Ζήτησαν τις κυβερνήσεις της Δυτικής Γερμανίας και του Ισραήλ να απελευθερώσουν νέους φυλακισμένους και να τους επιτρέψουν τη διαφυγή.
Δυστυχώς, η κατάσταση εξελίχθηκε σύμφωνα με το «Σενάριο 21», με τον ελεύθερο σκοπευτή να ανοίγει πυρ και τους ένοπλους να εκτελούν τους ομήρους. Η κυβέρνηση της Δυτικής Γερμανίας αρνήθηκε να διαπραγματευτεί, και αν και προσπάθησαν να τους ξεγελάσουν, το σχέδιο απέτυχε με τραγικά αποτελέσματα.
Τα αντίποινα του Ισραήλ και η «Οργή του Θεού»
Η ΔΟΕ αποφάσισε να συνεχιστούν οι Αγώνες 32 ώρες μετά τη μαζική εκτέλεση. Στις 8 Σεπτεμβρίου, το Ισραήλ αντέτεινε με σφοδρή επιθέσεις σε παλαιστινιακά στρατόπεδα, με τον αριθμό των θυμάτων να ξεπερνά τους 100.
Η επιχείρηση καταστροφής δέκα βάσεων της PLO στον Λίβανο και τη Συρία ξεκίνησε. Στις 29 Οκτωβρίου 1972, αεροπλάνο της Λουφτχάνσα κατελήφθη από αεροπειρατές, με τις γερμανικές αρχές να υποχωρούν και να απελευθερώνουν τρεις επιζώντες του μακελειού που βρήκαν καταφύγιο στη Λιβύη.
Έτσι, ξεκίνησε μια μακροχρόνια και διαβόητη επιχείρηση αντιποίνων, γνωστή ως «Οργή του Θεού». Ο στόχος της ήταν να τρομοκρατήσει και να εκδικηθεί τους υπαίτιους της τραγωδίας στο Μόναχο και να αποτρέψει μελλοντικές επιθέσεις.
Ο πρώτος θάνατος της επιχείρησης σημειώθηκε δύο μήνες μετά το μακελειό, ενώ πολλές επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες χώρες σε βάρος παλαιστινίων ηγετών και υπόπτων. Σημαντική ήταν η επίθεση στη Νορβηγία το 1973, όπου αντί του στόχου τους, δολοφονήθηκε αθώος πολίτης.
Δολοφονίες συνεχίστηκαν μέχρι το 1992, με τηνχορήγηση προειδοποιητικών ανθοδεσμών στις οικογένειες των στόχων, υπογραμμίζοντας τη δέσμευση του Ισραήλ να μην ξεχάσει ή συγχωρέσει την επίθεση του Μονάχου.
