Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1992, ο 22χρονος προγραμματιστής Neil Papworth από το Ηνωμένο Βασίλειο έστειλε το πρώτο γραπτό ηλεκτρονικό μήνυμα στην ιστορία στον συνάδελφό του, Ρίτσαρντ Τζάρβις, μέσω της Vodafone. Ο Papworth εργαζόταν ως προγραμματιστής και μηχανικός δοκιμών για την ανάπτυξη της υπηρεσίας σύντομων μηνυμάτων (SMS). Το μήνυμα του ήταν απλό: «Merry Christmas».
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι 32 χρόνια αργότερα, πάνω από 20 δισεκατομμύρια SMS αποστέλλονται καθημερινά σε όλο τον κόσμο, σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτά τα στοιχεία αφορούν μόνο τα παραδοσιακά SMS και δεν περιλαμβάνουν μηνύματα που αποστέλλονται μέσω εφαρμογών όπως το WhatsApp, το Facebook Messenger, το Snapchat, το Viber, το WeChat, και το Telegram, οι οποίες έχουν εκατοντάδες εκατομμύρια χρήστες η καθεμία.
Αρχικά, τα γραπτά μηνύματα είχαν όριο 160 χαρακτήρων. Οι πρώτοι χρήστες ξεπέρασαν αυτόν τον περιορισμό χρησιμοποιώντας χαρακτήρες του πληκτρολογίου για να δημιουργήσουν σύμβολα έκφρασης συναισθημάτων, τα οποία αργότερα οδήγησαν στη δημιουργία των πρώτων emojis. Το 1999, επτά χρόνια μετά το πρώτο SMS του Neil, τα μηνύματα μπορούσαν να ανταλλάσσονται σε πολλαπλά δίκτυα, αυξάνοντας την δημοτικότητά τους.
Η διείσδυση της κινητής τηλεφωνίας σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στις πιο φτωχές χώρες, ήταν απρόβλεπτη. Σύμφωνα με στοιχεία της GSMA, οι συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας παγκοσμίως ξεπερνούν τα 5,6 δισεκατομμύρια, με πρόβλεψη να φτάσουν τα 6,3 δισεκατομμύρια μέχρι το 2030. Περίπου το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο μέσω κινητού τηλεφώνου, επιτρέποντας την επικοινωνία από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη και την διαχείριση της καθημερινότητάς μας σε πραγματικό χρόνο.
Ο Ιταλός εφευρέτης Γουλιέλμος Μαρκόνι είχε προβλέψει αυτή την τεχνολογική εξέλιξη. Σε συνέντευξή του το 1932 στον δημοσιογράφο Αλέκο Λιδωρίκη, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα, είχε δηλώσει: «Δεν είμαστε πολύ μακριά από τον καιρό μίας απολύτου ραδιοτηλεγραφικής επικρατήσεως. Πολύ σύντομα δεν θα χρειαζόμαστε τη μεσολάβηση του σταθμού του ασυρμάτου. Ο καθένας από το σπίτι του θα μπορεί να επικοινωνεί με πρόσωπα που βρίσκονται στην άλλη άκρη του κόσμου, και αυτό θα είναι ένας παράδεισος ευκολίας και οικονομίας».
