Μια πρόσφατη ανακάλυψη από επιστήμονες σχετικά με τον Ήλιο έχει προκαλέσει ερωτήματα και ανησυχίες. Στο διάστημα παρατηρούνται παράξενα φαινόμενα, όπως ένα αρχαίο σώμα νερού ηλικίας 12 δισεκατομμυρίων ετών και πετρώματα που χρονολογούνται 4,2 δισεκατομμύρια χρόνια πίσω, ωστόσο ο Ήλιος παραμένει μια οικεία αλλά επικίνδυνη σταθερά στον ουρανό μας.
Ο Ήλιος είναι ένα πολύπλοκο και εντυπωσιακό άστρο, το οποίο, όπως είναι φυσικό, είναι δύσκολο να μελετηθεί λόγω της καυτής επιφάνειάς του και του μεγέθους του. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν φαινόμενα που συνεχίζουν να σοκάρουν τους επιστήμονες.
Μια από τις πιο πρόσφατες παρατηρήσεις έχει αφήσει τους ειδικούς σε κατάσταση πλήρους αμηχανίας, καθώς φαίνεται πως ο Ήλιος έχει «σταματήσει να λειτουργεί» με κάποια ιδιότητα, τουλάχιστον από εξωτερική άποψη.
Η φυσικός του διαστημικού καιρού, Dr. Tamitha Skov, ανέφερε στο X (πρώην Twitter) ότι ένα τμήμα της βόρειας προεξοχής του Ήλιου έχει αποσπαστεί, δημιουργώντας μια έντονη πολική δίνη. Αυτά τα αποσπασμένα υλικά «κυκλοφορούν σε μια τεράστια πολική δίνη γύρω από το βόρειο πόλο του άστρου μας», σύμφωνα με πληροφορίες από το UniladTech.
Η παρατήρηση αυτή έγινε με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, το οποίο έχει αναγνωριστεί και για την ανακάλυψη του πιο πολύτιμου αστεροειδούς στο διάστημα.
Παρόλο που η κατάσταση παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανεξήγητη και πολλοί επιστήμονες είναι άναυδοι, κάποιοι υποθέτουν ότι μπορεί να σχετίζεται με την πρόσφατη αντιστροφή του μαγνητικού πεδίου του Ήλιου, που συνέβη για πρώτη φορά μετά από 11 χρόνια.
Ένα παράξενο φαινόμενο φαίνεται να συμβαίνει πάντα όταν ο Ήλιος σχηματίζεται στο γεωγραφικό πλάτος των 55 μοιρών, αλλά η αποκοπή υλικών από το βόρειο τμήμα του Ήλιου σίγουρα δεν ήταν κάτι που αναμενόταν.
«Οι επιστήμονες θα πρέπει να επιτρέπεται να είναι περίεργοι και ενθουσιασμένοι με τα φαινόμενα που δεν κατανοούν. Διαφορετικά, ποια είναι η δουλειά ενός επιστήμονα;» είπε η Skov.
Η διαδικασία αποκόλλησης φαίνεται να σχετίζεται με ηλεκτρομαγνητικούς ανέμους που εμφανίστηκαν πάνω από το γεωγραφικό πλάτος των 60 μοιρών. Όπως εξηγεί η Skov, «Ανέβαινε σαν αερόστατο θερμού αέρα… και καθώς ψυχραινόταν, αντί να κρυώσει και να πέσει ή να εκραγεί, όπως θα συνέβαινε με ένα κανονικό νήμα πολικού στέμματος, ένα τμήμα του αποκολλήθηκε από τον άνεμο. Καθώς τεμαχίστηκε, το παρατηρήσαμε να ψύχεται και να στροβιλίζεται σε ένα φλοιό. Αυτό είναι μια πολύ σπάνια, αν όχι, θεμελιωδώς νέα παρατήρηση.»