Τραύμα: Η Σημαντική Πράξη Αντίκρουσης σε Μία Σύγχρονη Επιδημία
«Αν υπάρχει πιθανότητα τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου να πεθάνουν από κάτι, θα πεθάνουν από τραύμα. Ούτε από ιλαρά ούτε από εγκεφαλίτιδα», δήλωσε ο Γεώργιος Βέλμαχος, καθηγητής χειρουργικής στο Χάρβαρντ και διευθυντής του Κέντρου Τραύματος της Βοστώνης, κατά τη διάρκεια του Εθνικού Συνεδρίου Τραύματος στη Θεσσαλονίκη.
Μια Επιδημία που Σκοτώνει
Το τραύμα έχει εξελιχθεί σε μια κρίσιμη επιδημία, καθώς αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου για την ηλικιακή ομάδα 1-45 ετών, τρομοκρατώντας την κοινωνία, και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ελλάδα, όπως επισήμανε ο καθηγητής, οι θάνατοι από τραύμα υπερβαίνουν αυτούς που απορρέουν από τις τρεις μεγαλύτερες μολυσματικές ασθένειες: φυματίωση, ελονοσία και AIDS. «Το τραύμα δεν είναι απλώς μια αιτία θανάτου, αλλά προκαλεί αναπηρίες σε πολλαπλάσιο αριθμό ανθρώπων», πρόσθεσε, επισημαίνοντας την κοινωνική διάσταση του προβλήματος, ιδιαίτερα σε μία χώρα που δεν έχει περιθώρια να χάνει νέους ανθρώπους λόγω του φαινομένου της υπογεννητικότητας.
Ο Ρόλος των Κέντρων Τραύματος
Η Ελλάδα, παρ’ όλη την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε άλλους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, βρίσκεται πίσω σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες όσον αφορά τη διάσωση και την αντιμετώπιση τραυματιών. Στη Βοστώνη, για παράδειγμα, ο χρόνος αντίκτυπής σε πηγές τραύματος είναι πολύ καλύτερος του ελληνικού συστήματος. Ο Βέλμαχος συμπλήρωσε ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα ολοκληρωμένο σύστημα για την προνοσοκομειακή, διανοσοκομειακή και μετανοσοκομειακή φροντίδα τραυματιών όπου η εκπαίδευση είναι κλειδί.
Αναγκαία Τα Στατιστικά
- Το 2013, στη βομβιστική επίθεση της Βοστώνης, όλοι οι 236 τραυματίες επιβίωσαν χάρη στη σωστή και έγκαιρη παρέμβαση.
- Στην Ελλάδα, ο χρόνος απόκρισης σε σοβαρά ατυχήματα μπορεί να ξεπεράσει τις 12 ώρες.
Οικονομικές Επιπτώσεις
Η οικονομική διάσταση του τραύματος είναι καθοριστική. «Η κακή θεραπεία ενός τραυματία οδηγεί σε μακροχρόνια επιβάρυνση του κράτους. Αν, αντίθετα, λάβει σωστή βοήθεια, μπορεί να γίνει παραγωγικός και να συμβάλει στην κοινωνία», ανέφερε ο Βέλμαχος. Σημαντικότεροι πόροι και προσπάθειες πρέπει να επενδυθούν στο σύστημα υγείας για να ενισχυθούν οι πιθανότητες επιβίωσης.
Εμπειρίες και Σύγκριση με Διαδικασίες Εξωτερικού
Ο καθηγητής μοιράστηκε επίσης προσωπικές εμπειρίες. Σε ένα περιστατικό στην Πάρο, δύο νέοι υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς σε τροχαίο, αλλά η βοήθεια άργησε 40 λεπτά. «Οι νεαροί έζησαν από τύχη, καθώς η γυναίκα μου κι εγώ ήμασταν παρόντες και τους δώσαμε πρώτες βοήθειες», είπε, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για γρήγορη και κατάλληλη παρέμβαση.
Στην Αμερική, ο μέσος χρόνος άφιξης της βοήθειας στους τραυματίες είναι 6-11 λεπτά, γεγονός που ενισχύει την απόδοση και την αποτελεσματικότητα των κέντρων τραύματος εκεί.
Συμπέρασμα
Η αντιμετώπιση του τραύματος απαιτεί δεσμευμένες προσπάθειες από όλους τους φορείς: κρατικούς, ακαδημαϊκούς και κοινωνικούς. Ενδυναμώνοντας το σύστημα υγείας με σωστές μεθόδους και πολιτικές, μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε τις απώλειες και να διασφαλίσουμε την υγεία και την ασφάλεια των επόμενων γενεών.
Ας ελπίσουμε πως τα σχόλια και οι προτάσεις του καθηγητή Βέλμαχου θα προωθήσουν την αναγκαία αλλαγή που τόσο χρειάζεται η κοινωνία μας.
