Μελέτη εξετάζει τη γενετική σύνδεση ανάμεσα στον καρκίνο του παχέος εντέρου και την κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος.
Σύμφωνα με προηγούμενες έρευνες, η συχνή κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου, αλλά οι ακριβείς βιολογικοί μηχανισμοί πίσω από αυτό δεν έχουν ακόμα αποσαφηνιστεί. Μια νέα μελέτη, που υποστηρίζεται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και διευθύνεται από το USC Norris Comprehensive Cancer Center, ανέλυσε δεδομένα από 29.842 άτομα με καρκίνο του παχέος εντέρου και 39.635 άτομα χωρίς καρκίνο. Διαπιστώθηκε ότι όσοι κατανάλωναν περισσότερο κόκκινο ή επεξεργασμένο κρέας είχαν, αντίστοιχα, 30% και 40% μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του παχέος εντέρου. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Επιδημιολογία Καρκίνου, Βιοδείκτες & Πρόληψη.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης δύο γονίδια, HAS2 και SMAD7, τα οποία επηρεάζουν τον κίνδυνο καρκίνου ανάλογα με την κατανάλωση κόκκινου ή επεξεργασμένου κρέατος. “Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που διατρέχει ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου αν καταναλώνει κόκκινο ή επεξεργασμένο κρέας“, δήλωσε η κύρια συγγραφέας Mariana C. Stern, PhD, καθηγήτρια Επιστημών Πληθυσμού και Δημόσιας Υγείας.
Ο κίνδυνος από κόκκινο και επεξεργασμένο κρέας
Η μελέτη περιλάμβανε δεδομένα από 27 έρευνες που εξετάζουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου σε άτομα ευρωπαϊκής καταγωγής. Οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες από διαφορετικές μελέτες για να δημιουργήσουν τυποποιημένες μετρήσεις κατανάλωσης κόκκινου κρέατος (όπως μοσχάρι, χοιρινό και αρνί) και επεξεργασμένου κρέατος (όπως μπέικον και λουκάνικα). Υπολόγισαν τις μερίδες ανά ημέρα και χώρισαν τους συμμετέχοντες σε τέσσερις ομάδες ανάλογα με την κατανάλωση κρέατος.
Άτομα με υψηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος είχαν 30% μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, ενώ εκείνοι με υψηλή κατανάλωση επεξεργασμένου κρέατος είχαν 40% μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτά τα αποτελέσματα δεν λαμβάνουν υπόψη τη γενετική ποικιλία που μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο καρκίνου σε διάφορους ανθρώπους.
Γενετικοί δείκτες κινδύνου καρκίνου
Οι ερευνητές, χρησιμοποιώντας δείγματα DNA, εξέτασαν περισσότερες από επτά εκατομμύρια γονιδιακές παραλλαγές για κάθε συμμετέχοντα και αξιολόγησαν αν η παρουσία μιας συγκεκριμένης παραλλαγής επηρεάζει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου για άτομα που καταναλώνουν περισσότερο κόκκινο κρέας.
Ανεξάρτητα από την παραλλαγή γονιδίου, ο κίνδυνος καρκίνου παρέμεινε σταθερός με βάση την κατανάλωση κόκκινου κρέατος. Ωστόσο, σε δύο συγκεκριμένες παραλλαγές, ο συσχετισμός άλλαξε.
Η ανάλυση έδειξε ότι άτομα με μια κοινή παραλλαγή του γονιδίου HAS2, που βρίσκεται στο 66% του πληθυσμού, είχαν 38% υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου αν κατανάλωναν υψηλά επίπεδα κρέατος. Αντίθετα, άτομα με σπανιότερη παραλλαγή του ίδιου γονιδίου δεν παρουσίασαν αυξημένο κίνδυνο.
Άτομα με δύο αντίγραφα της κοινής παραλλαγής του γονιδίου SMAD7, που υπάρχει στο 74% του πληθυσμού, είχαν 18% μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου αν κατανάλωναν υψηλά επίπεδα κόκκινου κρέατος. Εκείνοι με μόνο ένα αντίγραφο ή δύο αντίγραφα μιας λιγότερο κοινής παραλλαγής είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο – 35% και 46%, αντίστοιχα.
«Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι διαφορετικές γενετικές παραλλαγές μπορεί να επηρεάζουν διαφορετικά τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου σε άτομα που καταναλώνουν κόκκινο κρέας, προσφέροντας πιθανές εξηγήσεις για την ανάπτυξη της ασθένειας», σημείωσαν οι ερευνητές.
Απαιτείται περισσότερη έρευνα
Αυτά τα ευρήματα προσφέρουν νέες ελπιδοφόρες πληροφορίες σχετικά με τη σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης κρέατος και του καρκίνου του παχέος εντέρου, αλλά οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι δεν αποδεικνύουν ακόμα μια αιτιώδη σχέση για αυτές τις γενετικές παραλλαγές.
Σχετικά με την έρευνα
Εκτός από τους Stern, Gauderman, Lewinger, Kawaguchi, Peters και Sanchez Mendez, άλλοι συγγραφείς της μελέτης από το USC Keck School of Medicine περιλαμβάνουν τους Andre E. Kim, John L. Morrison, David V. Conti, Jun Wang και Duncan C. Thomas. Για μια πλήρη λίστα των συγγραφέων, μπορείτε να δείτε εδώ.
Η εργασία χρηματοδοτήθηκε από το βραβείο R01 CA201407 του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου (NCI). Επιπλέον, οι MC Stern και J. Sanchez Mendez έλαβαν υποστήριξη από τα βραβεία U54CA233465 και U2CCA252971 του NCI. Οι WJ Gauderman, JP Lewinger, E. Kawaguchi και η ομάδα τους υποστηρίχθηκαν από τους P01 CA196569 και R01 CA273198.
Η έρευνα αυτή χρηματοδοτήθηκε εν μέρει μέσω των NIH/NCI Cancer Center Support Grants P30CA015704 και P30CA014089. Μπορείτε να βρείτε μια πλήρη λίστα με τη χρηματοδότηση που έλαβαν όλοι οι συγγραφείς της μελέτης εδώ.
