Σήμερα πληροφορηθήκαμε την απώλεια του Χάρη Χαλκίτη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών. Αν και πολλοί τίτλοι που αναφέρονται στην είδηση εστιάζουν κυρίως στην κόρη του, τη γνωστή τραγουδίστρια και δασκάλα φωνητικής, Βικτώρια Χαλκίτη, ο Χάρης Χαλκίτης είχε μια πλούσια και πολυδιάστατη καριέρα στην ποπ μουσική, δημιουργώντας ποικιλία ηχογραφήσεων που περιλάμβαναν πειραματικό ροκ, ηλεκτρονική μουσική, ντίσκο, καθώς και ελληνόφωνα και αγγλόφωνα κομμάτια.
Ο Χάρης Χαλκίτης ξεκίνησε την καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του ’60, όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα από την Αίγυπτο. Μαζί με τους Δάκη και Φίλιππο Νικολάου συμμετείχε στο συγκρότημα Playboys, το οποίο καινοτόμησε με τη μουσική του, γράφοντας κομμάτια με ξένο στίχο. Οι Playboys άφησαν πίσω τους 7 μικρούς δίσκους, με το «Pourquoi/Nansy» να ξεχωρίζει ως η μεγαλύτερη επιτυχία τους. Ο Χάρης, πολυτάλαντος μουσικός, έπαιξε πιάνο, σαξόφωνο, φλάουτο, κλαρίνο, κρουστά και μπάσο, συμμετέχοντας σε συναυλίες ακόμα και στο καζίνο του Λιβάνου, σε μια ιστορία του 1968 που θύμιζε περιπέτεια τύπου James Bond.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, η καριέρα του Χάρη Χαλκίτη απογειώθηκε. Μετά από μια σύντομη συνεργασία με το συγκρότημα του Γεράσιμου Λαβράνου, ο Ντέμης Ρούσσος του προτείνει να συμμετάσχει στο θρυλικό άλμπουμ “666” των Aphrodite’s Child, και αργότερα να αναλάβει την παραγωγή του πρώτου του άλμπουμ, “On the Greek Side of My Mind” (1971). Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως η Dalida και το σχήμα “Queen Samantha”, δημιουργώντας αξέχαστα disco κομμάτια με το όνομα Harris Halkitis.
Το 1970, ο Χάρης έγινε μέλος των Eros, ενός βραχύβιου συγκροτήματος που σχηματίστηκε στη Γαλλία. Κυκλοφόρησαν έναν δίσκο 45 στροφών με τα κομμάτια «Rain Train/I Can See It», και τρία χρόνια αργότερα, το 1973, κυκλοφόρησαν τον μικρό δίσκο “Echoes of Jerusalem/Take your time”. Η δραστηριότητά του εντυπωσίασε τη γαλλική δισκογραφική εταιρεία Barclay, η οποία του υπέγραψε συμβόλαιο και κυκλοφόρησε 7(!) μικρούς δίσκους με χρονολογική σειρά: “Riding free, Leaving lonely/If I Could”, “Like the Bird/Time is Over”, “Riding on Moving/Marita”, “We’ll share the world/Birdman”, “Telephone Rock/Because I love”, “So long/Summer Breeze” και “Fame old situation/So long”.
Μετά από μια γεμάτη και πολυδιάστατη πορεία στην αγγλόφωνη και γαλλόφωνη ποπ μουσική, ο Χάρης Χαλκίτης επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου εργάστηκε ως παραγωγός, ενορχηστρωτής, μουσικός και ερμηνευτής σε δεκάδες δίσκους. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως ο Δάκης, η Πωλίνα, η Μαντώ και η Κωνσταντίνα, ενώ βοήθησε την κόρη του, Βικτώρια Χαλκίτη, να αναδείξει το φωνητικό της ταλέντο μέσα από όμορφα ποπ τραγούδια. Το ντουέτο «Καυτές Βραδιές» με την Κωνσταντίνα αποτέλεσε μια υπενθύμιση της ικανότητάς του να τραγουδά και ελληνικά ποπ κομμάτια, ενώ το συνοδευτικό βιντεοκλίπ αποτύπωνε την αισθητική της δεκαετίας του ’90.
Για να τον αποχαιρετήσουμε, ας θυμηθούμε το πρώτο κομμάτι της Βικτώριας σε παραγωγή του πατέρα της, μια ένδειξη του νεποτισμού που όλοι εγκρίνουμε.
Update: Η πληροφορία προέρχεται από το βιβλίο “Get That Beat” του Ντίνου Δηματάτη (αναδημοσίευση από εδώ).
