Το τζιν είναι ένα από τα πιο αγαπημένα και διαχρονικά ρούχα που μπορεί να βρει κανείς σε κάθε γκαρνταρόμπα. Είναι ιδανικό για κάθε περίσταση, από τις πιο casual μέχρι τις πιο επίσημες εμφανίσεις.
Ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία που συναντάμε στα τζιν είναι τα μεταλλικά «καρφιά» ή πριτσίνια. Ίσως αναρωτιέστε ποιος είναι ο ρόλος τους. Αυτά τα πριτσίνια έχουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία που συνδέεται με την κατασκευή των τζιν.
Αρχικά, τα τζιν δημιουργήθηκαν ως παντελόνια εργασίας για τους ανθρακωρύχους, οι οποίοι χρειάζονταν ρούχα ανθεκτικά και ανθεκτικά στις φθορές από τη βαριά εργασία τους. Ωστόσο, τα ρούχα τους φθείρονταν γρήγορα και συχνά σκίζονταν. Η λύση ήρθε από τον Λετονικής καταγωγής ράφτη, Jacob W. Davis, ο οποίος ζούσε στο Ρίνο της Νεβάδα.
Ο Davis, παρατηρώντας τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι πελάτες του, άρχισε να προσθέτει χάλκινα πριτσίνια στις γωνίες των τσεπών και στις ραφές, όπου οι φθορές ήταν πιο συχνές. Αυτή η καινοτομία αύξησε την ανθεκτικότητα των τζιν και επέτρεψε στους εργάτες να τα φορούν χωρίς τον κίνδυνο να σκιστούν.
Η προσθήκη των πριτσινιών έκανε τα παντελόνια του Davis να ξεχωρίζουν από εκείνα των ανταγωνιστών του, οι οποίοι σύντομα άρχισαν να αντιγράφουν την τεχνική του. Καθώς ο Davis ήξερε την αξία της ιδέας του, ήθελε να την προστατεύσει, αλλά δεν είχε τα απαραίτητα χρήματα για να κατοχυρώσει το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Έτσι, το 1872 συνεργάστηκε με τον Levi Strauss, έναν από τους προμηθευτές του από το Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος κάλυψε τα έξοδα για την κατοχύρωση της πατέντας.
Στις 20 Μαΐου 1873, η Levi Strauss & Co. απέκτησε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την κατασκευή τζιν, τα οποία ήταν γνωστά ως blue jeans. Την ίδια χρονιά, ο Davis άρχισε να προσθέτει μια διπλή πορτοκαλί κλωστή στην πίσω τσέπη των τζιν για να τα διαφοροποιήσει από τα προϊόντα των ανταγωνιστών του. Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας είχε ισχύ μέχρι το 1890.
Για 17 χρόνια, η Levi’s ήταν ο μοναδικός κατασκευαστής που είχε το δικαίωμα να παράγει ρούχα εργασίας με πριτσίνια, και η εταιρεία υπερασπίστηκε τα δικαιώματά της με μηνύσεις κατά των παραβιάσεων. Οι ανταγωνιστές προσπάθησαν να βρουν εναλλακτικές λύσεις, αλλά καμία δεν είχε την κομψότητα και την ανθεκτικότητα των χάλκινων πριτσινιών.
Όταν το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας έληξε, τα πριτσίνια παρέμειναν ένα χαρακτηριστικό στοιχείο των τζιν. Σήμερα, χρησιμοποιούνται κυρίως για αισθητικούς λόγους, προσθέτοντας μια μοναδική πινελιά στο σχέδιο.
Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι οι μικρές τσέπες που βρίσκονται μέσα στις μεγαλύτερες τσέπες των τζιν. Αν και σήμερα χρησιμοποιούνται κυρίως για να κρατούν κέρματα, αρχικά προορίζονταν για ρολόγια τσέπης, πριν την εμφάνιση των ρολογιών χειρός. Αυτές οι μικρές τσέπες έχουν επίσης πριτσίνια, διατηρώντας την παράδοση που ξεκίνησε με τον Davis.
