Ο Χρήστος Μαλτέζος υπήρξε μια από τις εμβληματικές μορφές της ελληνικής ιστορίας, ένας άνθρωπος που δεν πρόλαβε να ζήσει τη ζωή του όπως θα ήθελε, καθώς οι συνθήκες της εποχής του ήταν εξαιρετικά σκληρές και απάνθρωπες. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, ο Μαλτέζος υπερασπίστηκε με πάθος τις αξίες και τις πεποιθήσεις του, αποτελώντας φωτεινό παράδειγμα για τους γύρω του.
Γεννημένος το 1908 στα Μέθανα Τροιζηνίας, ο Χρήστος Μαλτέζος ήρθε σε επαφή με την πολιτική σε νεαρή ηλικία. Σε ηλικία μόλις 17 ετών ξεκίνησε τις σπουδές του στη Νομική, όπου και γνώρισε την Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ), τον πρόδρομο της ΚΝΕ. Τρία χρόνια αργότερα, έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και σύντομα ανέλαβε ηγετικούς ρόλους στην οργάνωση.
Η δράση του Μαλτέζου εκτεινόταν σε πολλές πόλεις, όπως η Αθήνα, ο Πειραιάς, η Θεσσαλονίκη και ο Βόλος, όπου εργάστηκε ακούραστα για την οργάνωση της νεολαίας του ΚΚΕ. Ήταν υπεύθυνος για την έκδοση της εφημερίδας «Νεολαία», που κυκλοφορούσε σε σχολεία, πανεπιστήμια, εργοστάσια και στρατό, προκειμένου να φτάσουν τα μηνύματα του κομμουνιστικού κινήματος σε όσο το δυνατόν περισσότερους νέους.
Η πολιτική του δραστηριότητα συνέπεσε με μια περίοδο πολιτικής αστάθειας και καταπίεσης, καθώς η Ελλάδα πλησίαζε προς τη δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά. Όταν ο Μεταξάς εγκαθίδρυσε το δικτατορικό καθεστώς στις 4 Αυγούστου 1936, ο Μαλτέζος αναγκάστηκε να καταφύγει στην παρανομία, όπως και οι υπόλοιποι σύντροφοί του στην ΟΚΝΕ και το ΚΚΕ. Η δικτατορία ξεκίνησε μια σφοδρή καταστολή των πολιτικών αντιφρονούντων, με στόχο κυρίως τους κομμουνιστές.
Η ζωή του Μαλτέζου έγινε ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς οι συνθήκες ήταν αφόρητες. Αν και αντιμετώπισε σοβαρές προκλήσεις, όπως η φυματίωση, συνέχισε να αγωνίζεται για τις αξίες του. Το 1937, αναδείχθηκε Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της ΟΚΝΕ, αναλαμβάνοντας ένα ακόμα πιο απαιτητικό ρόλο στην οργάνωση.
Η σύλληψη και η δολοφονία
Δυστυχώς, η στιγμή της σύλληψης του Χρήστου Μαλτέζου ήρθε γρήγορα. Το βράδυ της 20ης Απριλίου 1938, συνελήφθη στους πρόποδες του Λυκαβηττού, έχοντας στην κατοχή του προκηρύξεις της ΟΚΝΕ. Παρά την πίεση και τα βασανιστήρια που υπέστη από τους ασφαλίτες, παρέμεινε σιωπηλός και δεν αποκάλυψε πληροφορίες για τους συντρόφους του.
Η δίκη του κατέληξε σε ποινή τεσσερισήμισι χρόνων φυλάκισης και δύο χρόνων εκτόπισης στην Ακροναυπλία. Στις φυλακές της Κέρκυρας, όπου κρατήθηκε, υπήρξε μάρτυρας φρικτών βασανιστηρίων. Παρά την απερίγραπτη κακοποίηση, ο Μαλτέζος αρνήθηκε να υπογράψει δήλωση μετάνοιας, γεγονός που προκάλεσε την οργή των κρατούντων.
Η κατάσταση έγινε ακόμα πιο δραματική όταν, στις 22 Νοεμβρίου 1938, οι φύλακες τον πήραν από το κελί του με σκοπό να τον μεταφέρουν σε ανακριτικά γραφεία. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της αστυνομίας, ο Μαλτέζος «διέφυγε των χεριών των φυλάκων και ερρίφθη από το παράθυρο», υπονοώντας ότι αυτοκτόνησε. Ωστόσο, είναι προφανές ότι η εκπαραθύρωση ήταν μια συνηθισμένη πρακτική του καθεστώτος για να καλύψει τις δολοφονίες.
Επιπλέον, ο γιατρός των φυλακών κατέγραψε στη ληξιαρχική πράξη ότι ο θάνατος του Χρήστου Μαλτέζου προήλθε από ασιτία, προσπαθώντας έτσι να αποκρύψει την αλήθεια πίσω από τις φρικαλεότητες που υπέστη. Ο θάνατός του, σε ηλικία μόλις 30 ετών, αποτέλεσε μια από τις πολλές θυσίες που έγιναν στον αγώνα κατά της δικτατορίας και για την ελευθερία.
