Αν και οι Έλληνες οδηγοί δεν δείχνουν πάντοτε τον απαιτούμενο σεβασμό στους φωτεινούς σηματοδότες, αυτοί παίζουν κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση της κυκλοφορίας και στην ασφάλεια τόσο των οδηγών όσο και των πεζών. Έχετε όμως αναρωτηθεί πώς έχουν αποκτήσει την σημερινή τους μορφή;
Είναι μια λογική απορία, καθώς τα φανάρια θα μπορούσαν να είναι σε οποιονδήποτε συνδυασμό χρωμάτων, για παράδειγμα, μωβ, κίτρινο και μπλε, και θα μπορούσαν να επιτελούν το ίδιο έργο. Ωστόσο, τα χρώματα που χρησιμοποιούνται στα φανάρια – κόκκινο, κίτρινο και πράσινο – προήλθαν από την σήμανση των σιδηροδρόμων, όπως αναφέρει το Thrillist.
Οι πρώτοι φωτεινοί σηματοδότες σχεδιάστηκαν για χρήση σε τρένα και όχι σε οχήματα. Ήταν φτιαγμένοι σε κόκκινο και πράσινο χρώμα και η φωτεινότητά τους προερχόταν από την ανάφλεξη αερίων, κάτι που τους καθιστούσε ακόμη πιο επικίνδυνους σε περίπτωση διαρροής.
Η ιστορία των φαναριών – Από τους σιδηροδρόμους στους δρόμους
Το κόκκινο φως συμβολίζει τον κίνδυνο σε πολλές κουλτούρες, κάτι που είναι φυσικό, καθώς διαθέτει το μεγαλύτερο μήκος κύματος από όλα τα χρώματα στο ορατό φάσμα.
Αυτό το χαρακτηριστικό το καθιστά ευδιάκριτο από μεγαλύτερη απόσταση σε σύγκριση με τα άλλα χρώματα, κάνοντάς το κατάλληλο για να σηματοδοτεί κινδύνους. Στην πραγματικότητα, το κόκκινο φως σήμαινε «σταματήστε» πολύ πριν από την εμφάνιση των αυτοκινήτων, όταν μηχανικοί βραχίονες χαμήλωναν έναν κόκκινο φωτιστικό για να ειδοποιήσουν τους μηχανοδηγούς αν οι γραμμές ήταν ασφαλείς.
Το πράσινο, από την άλλη, έχει μια πιο περίπλοκη ιστορία. Λόγω της εξελικτικής προσαρμογής του ανθρώπινου ματιού, το πράσινο και το κίτρινο είναι τα χρώματα που είναι πιο «φιλικά» με την ανθρώπινη όραση.
Δεδομένου ότι το φυσικό περιβάλλον των προγόνων μας ήταν γεμάτο από αποχρώσεις του πράσινου και του κίτρινου, αναπτύξαμε την ικανότητα να τις διακρίνουμε με μεγαλύτερη ευκρίνεια σε σύγκριση με άλλα χρώματα.
Στις αρχές των σιδηροδρόμων, το πράσινο φως σήμαινε «προσοχή» (όπως το κίτρινο σήμερα), ενώ η διέλευση σήμαινε ένα λευκό φως. Ωστόσο, επειδή τα λευκά φώτα έμοιαζαν πολύ με τα αστέρια τη νύχτα, οι μηχανοδηγοί κάποιες φορές τα παρερμήνευαν ως σήμα να συνεχίσουν, οπότε τα αντικατέστησαν με πράσινα.
Το πορτοκαλί προστέθηκε στη σήμανση του ΚΟΚ, όταν τοποθετήθηκε ο πρώτος ηλεκτρικός σηματοδότης στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ το 1915, με την επιλογή του να σχετίζεται με την πρόοδο της τεχνολογίας.
Με την ανάπτυξη περισσότερων και ταχύτερων αυτοκινήτων, καθώς και την κατασκευή φαρδύτερων δρόμων, οι «υποψήφιοι» οδηγοί έπρεπε να επισημανθούν καλύτερα για την αποφυγή ατυχημάτων. Έγινε αναγκαία η δημιουργία ενός συστήματος σήμανσης που θα μπορούσε να προετοιμάσει τους οδηγούς πριν χρειαστεί να φρενάρουν.
Γιατί επιλέχθηκε το πορτοκαλί; Επειδή είναι το πιο ευδιάκριτο χρώμα μετά το κόκκινο, και στον ορατό φάσμα, το πράσινο έρχεται αμέσως μετά το πορτοκαλί και με το κόκκινο.
