Η νέα σειρά της ΕΡΤ με τίτλο «Η Μαρία που έγινε Κάλλας», που προβάλλεται στο Ertflix σε δύο δόσεις των πέντε επεισοδίων, προσφέρει στους τηλεθεατές την ευκαιρία να βυθιστούν σε μια ιστορία που τους κρατά σε αγωνία. Είναι βέβαιο ότι μόλις ξεκινήσεις, δεν θα μπορέσεις να σταματήσεις, καθώς η γοητεία της εικόνας, της ατμόσφαιρας, της μουσικής και των ερμηνειών σε παρασύρει.
Η Αθήνα της Κατοχής: Μια εποχή γεμάτη αντιφάσεις
Η σειρά μας μεταφέρει στην Αθήνα της Κατοχής, όπου η καθημερινή πάλη για επιβίωση δεν εμπόδισε τη ζωή στην πόλη. Οι συναντήσεις, οι γιορτές, το θέατρο και φυσικά η όπερα συνέχιζαν να υπάρχουν, δείχνοντας τη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής.
Ρεαλισμός και λυρισμός
Η σκηνοθεσία της Όλγας Μαλέα συνδυάζει με μαεστρία ιστορικά πλάνα αρχείου με σκηνές από εσωτερικούς χώρους σπιτιών, τη Λυρική και καταφύγια. Οι πρώτες σκηνές των επεισοδίων είναι γεμάτες ένταση, όπως η σκηνή όπου η Μαρία βάφει τα μαλλιά του Άγγλου στρατιώτη που έχει ερωτευτεί, και η συγκινητική σκηνή του τέταρτου επεισοδίου που συνδυάζει τον θρήνο της Τόσκα με τον θρήνο της Μαρίας.
Η σειρά διαθέτει πολλά χάιλαϊτς, κερδίζοντας το στοίχημα της εποχής με τη σκηνοθεσία, τη φωτογραφία, τα προσεγμένα σκηνικά και κοστούμια, καθώς και τα πλάνα αρχείου που αποτυπώνουν τη ζωή στην Κατοχή. Η μουσική, που περιλαμβάνει για πρώτη φορά την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, προσφέρει μια μοναδική ατμόσφαιρα και συμβάλλει στην εξέλιξη της πλοκής, όπως αρμόζει σε μια ιστορία για την Κάλλας.
Ερμηνείες που εντυπωσιάζουν
Μέσα σε αυτό το εξαιρετικό πλαίσιο, οι ηθοποιοί όπως η Ελένη Ράντου, που υποδύεται τη μητέρα της Μαρίας, και η Ρένια Λουιζίδου, που παίζει τη δασκάλα της, προσφέρουν ερμηνείες που σε καθηλώνουν. Ακόμα και αν η σειρά δεν είχε τίποτα άλλο, η εμφάνιση της Ράντου ως η καταπιεστική και φιλόδοξη κυρία Λίτσα θα ήταν αρκετή για να την παρακολουθήσεις ξανά και ξανά.
Οι ερμηνείες των κεντρικών χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένης της 20χρονης Κλεοπάτρας Ελευθεριάδου στο ρόλο της Μαρίας, σε συνδυασμό με την ματιά της Μαλέα, δημιουργούν ένα ισχυρό σημείο της σειράς, προσκαλώντας τον θεατή να ταυτιστεί και να συγκινηθεί.
Η αναζήτηση της προσωπικότητας της Κάλλας
Ωστόσο, στα πρώτα πέντε επεισόδια, η προσωπικότητα της Κάλλας φαίνεται να λείπει. Η Μαρία παραμένει μονοδιάστατη και δεν εξερευνάται σε βάθος. Η σειρά επαναλαμβάνει στερεότυπα και εστιάζει σε εξωτερικά χαρακτηριστικά, όπως τα ρούχα και τα χτενίσματα της Μαρίας, χωρίς να αναδεικνύει την εσωτερική της ζωή και τις σκέψεις της. Η επανάληψη φράσεων όπως “είμαι άσχημη” και “κανείς δεν με θέλει” αποδυναμώνει τον χαρακτήρα της.
Η Κάλλας ήταν μια γυναίκα που έπλασε τον μύθο της και άλλαξε την ιστορία της όπερας. Ως Μαρία, θα μπορούσε να εξερευνηθεί περισσότερο η ψυχολογία της, οι συναισθηματικές της προκλήσεις και η σημασία της φωνής της στη ζωή της. Στα πρώτα επεισόδια, η σειρά επικεντρώνεται περισσότερο στην Αθήνα του 1941 και τις σχέσεις της με τους κατακτητές, παρά στην ίδια τη Μαρία.
Ελπίζουμε ότι στα επόμενα επεισόδια θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα τη Μαρία, που θα γίνει Κάλλας, και να δούμε πώς η ζωή της εξελίσσεται πέρα από τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά.
