Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Μίμης Πλέσσας, απόφοιτος Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ολοκλήρωσε τη Διδακτορική του Διατριβή στο διάσημο Πανεπιστήμιο Cornell, εστιάζοντας σε μια σημαντική έρευνα που αργότερα αποδείχθηκε καθοριστική για την ιατρική. Η διατριβή του, σύμφωνα με το βιογραφικό του και τις προσωπικές του μαρτυρίες, αφορούσε τις χημικές ενώσεις του εγκεφάλου, τους κερεβροζίτες της πρωτεΐνης Μυελίνη, οι οποίοι τότε μελετούνταν ως πιθανές αναλγητικές ουσίες.
Η έρευνά του περιλάμβανε τη μελέτη των αντιδράσεων φωσφορυλίωσης των κερεβροζιτών, καθώς και την ανάλυση και αξιολόγηση των βιολογικών τους ιδιοτήτων. Η πραγματική σημασία αυτής της έρευνας αναδείχθηκε αργότερα, όταν αποκαλύφθηκε η σύνδεση των κερεβροζιτών με τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Όπως έλεγε, “Δούλευα στη Μυελινη και την Σκλήρυνση κατά Πλάκας χωρίς να το γνωρίζω”.
Οι κερεβροζίτες είναι πολυσακχαρίτες γλυκολιπίδια που συνδέονται με την πολυπρωτεΐνη Μυελίνη του εγκεφάλου, η οποία σήμερα γνωρίζουμε ότι σχετίζεται με την αιτία εμφάνισης της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας. Αυτή η πρωτεΐνη και τα συστατικά της, όπως οι κερεβροζίτες, αποτελούν σήμερα στόχους για την ανάπτυξη αποτελεσματικών φαρμάκων κατά αυτής της σοβαρής αυτοάνοσης ασθένειας.
Η λειτουργία των κερεβροζιτών είναι καθοριστική για τη μετάδοση των νευρικών σημάτων σε όλο το σώμα. Η απομυέλωση, που προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, οδηγεί σε συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσουν κινητικά προβλήματα και, σε πολλές περιπτώσεις, πλήρη παράλυση.
Ο Μίμης Πλέσσας ήταν ενήμερος για την έρευνα που διεξαγόταν στο Πανεπιστήμιο Πατρών σχετικά με τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, σε συνεργασία με την διακεκριμένη καθηγήτρια Βάσω Αποστολοπούλου στην Αυστραλία. Ήθελε να παρακολουθεί την πρόοδο της έρευνας και θυμάμαι να λέει χαρακτηριστικά “Πρέπει να βιαστούμε πριν μας προλάβουν άλλοι, όλα τα πυρά ομαδόν”.
Στις 19 Απριλίου 2010, το Πανεπιστήμιο Πατρών τον αναγόρευσε σε Επίτιμο Διδάκτορα, αναγνωρίζοντας την προσφορά του στην παιδεία και τον πολιτισμό. Όπως ο ίδιος δήλωσε, αυτή ήταν μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του, και ένιωσε μεγάλη χαρά για αυτήν την τιμή.
Κατά τη διάρκεια των συνεδρίων Ιατρικής Χημείας στην Πάτρα, ο Μίμης Πλέσσας είχε την ευκαιρία να γνωρίσει πολλούς κατόχους Nobel, όπως ο James Watson (για την ανακάλυψη του DNA), ο Jean Marie Lehn, ο Andrew Schally και ο Harald Hausen, οι οποίοι τον εξέφρασαν με θαυμασμό. Ο Jean Marie Lehn μάλιστα επαίνεσε την έρευνά του στο Πανεπιστήμιο Cornell, αναφέροντας ότι οι πρώτες του μελέτες βασίστηκαν σε αυτές του Πλέσσα, οι οποίες τον οδήγησαν στην κατάκτηση του Nobel.
Ο Μίμης Πλέσσας συνέβαλε σημαντικά στην έρευνα εκείνης της εποχής. Όπως έλεγε, «η Χημεία είναι η κορυφαία των επιστημών και η μουσική είναι μια χημεία από νότες».
Θα τον θυμόμαστε για πάντα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα….
