Αν και πολλές κυβερνήσεις της Νότιας Κορέας εξέτασαν την επιβολή στρατιωτικού νόμου ως μέτρο από το 1946, όταν η χώρα εκδημοκρατίστηκε, κανένας πρόεδρος δεν τον είχε επικαλεστεί από το 1980 – μέχρι τον Γιουν.
Η αυτοσυγκράτηση των προεδρικών αρχών οφειλόταν κυρίως στην αναθεώρηση του Νόμου περί Εθνοσυνέλευσης το 1981, η οποία απαγόρευε στους προέδρους να κηρύσσουν μονομερώς στρατιωτικό νόμο.
Σύμφωνα με το The Korean Times, οι περισσότερες κηρύξεις στρατιωτικού νόμου στην ιστορία της Νότιας Κορέας αποσκοπούσαν στην εδραίωση της πολιτικής εξουσίας και όχι στην αντιμετώπιση πραγματικών εθνικών κρίσεων.
Η πρώτη κήρυξη στρατιωτικού νόμου από τον Σύνγκμαν Ρι
Η πρώτη κήρυξη στρατιωτικού νόμου έγινε από τον Πρόεδρο Σύνγκμαν Ρι τον Οκτώβριο του 1948, μόλις δύο μήνες μετά την ίδρυση της κυβέρνησης. Η απόφαση αυτή ελήφθη για να κατασταλεί μια ένοπλη εξέγερση από το 14ο τάγμα του στρατού της Δημοκρατίας της Κορέας, το οποίο είχε αρνηθεί να καταπνίξει την εξέγερση των πολιτών στο νησί Τζέτζου, γνωστή ως Επεισόδιο της 3ης Απριλίου του Τζέτζου.
Οι σφαγές στο νησί Τζέτζου
Μια μεταγενέστερη κήρυξη του ίδιου έτους, που επικεντρώθηκε ειδικά στο νησί Τζέτζου, οδήγησε σε σφαγές αμάχων, καθώς οι ένοπλες δυνάμεις σκότωσαν πολλούς ανθρώπους που χαρακτηρίστηκαν ως «κομμουνιστές».
Κατά τη διάρκεια του πολέμου της Κορέας τη δεκαετία του 1950, ο στρατιωτικός νόμος επιβλήθηκε σε εθνικό επίπεδο, ακολουθώντας αρκετές τοπικές περιπτώσεις.
Σεούλ, 1951.
Ο στρατιωτικός νόμος χρησιμοποιήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια της επανάστασης της 19ης Απριλίου το 1960 για να κατασταλούν οι φοιτητικές διαμαρτυρίες κατά της αυταρχικής διακυβέρνησης του Ρι. Στη διάρκεια της προεδρίας του, ο Ρι κήρυξε στρατιωτικό νόμο συνολικά 10 φορές.
Ο ταγματάρχης Παρκ και η στρατιωτική του διακυβέρνηση
Τον Μάιο του 1961, ο ταγματάρχης Παρκ Χουνγκ-χι πραγματοποίησε στρατιωτικό πραξικόπημα, σηματοδοτώντας την 11η κήρυξη στρατιωτικού νόμου στην ιστορία της χώρας. Ως πρόεδρος, κήρυξε στρατιωτικό νόμο στη Σεούλ στις 3 Ιουνίου 1964, προκειμένου να καταστείλει τις αυξανόμενες φοιτητικές διαμαρτυρίες κατά της εξομάλυνσης των διπλωματικών και οικονομικών σχέσεων με την Ιαπωνία.
Τον Οκτώβριο του 1972, ο Παρκ επέβαλε στρατιωτικό νόμο σε εθνικό επίπεδο για να θεσπίσει το Σύνταγμα Γιουσίν, το οποίο του παρείχε δικτατορικές εξουσίες και αφαίρεσε τους περιορισμούς στην εκλογή του. Επτά χρόνια αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου 1979, κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος στο Μπουσάν και στην επαρχία Νότια Γκιόνγκσανγκ κατά τη διάρκεια των δημοκρατικών διαδηλώσεων Μπουσάν-Μασάν εναντίον του καθεστώτος του Παρκ.
Η δολοφονία του Παρκ και η προεδρία του Τσουν
Μετά τη δολοφονία του Παρκ στις 26 Οκτωβρίου 1979, ο έκτακτος στρατιωτικός νόμος επανήλθε σε εφαρμογή σε όλη τη χώρα, εκτός από το νησί Τζέτζου. Αυτή η περίοδος, που διήρκεσε 440 ημέρες και έληξε τον Ιανουάριο του 1981, σηματοδότησε την άνοδο ενός νέου στρατιωτικού καθεστώτος υπό τον Τσουν Ντου-Χουάν.
Στις 17 Μαΐου 1980, ο Τσουν επέκτεινε τον στρατιωτικό νόμο σε όλη τη χώρα για να καταστείλει βίαια τις διαμαρτυρίες των πολιτών της Γκουανγκτζού, κατά τη διάρκεια αυτού που ονομάστηκε Κίνημα εκδημοκρατισμού της Γκουανγκτζού στις 18 Μαΐου.
Ο στρατιωτικός νόμος στη Νότια Κορέα
Το άρθρο 77 του κορεατικού Συντάγματος παρέχει στον πρόεδρο την εξουσία να επιβάλλει στρατιωτικό νόμο κατά τη διάρκεια εθνικών κρίσεων, όπως πόλεμοι ή εκτεταμένες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, για τη διατήρηση της δημόσιας τάξης. Υπάρχουν δύο τύποι στρατιωτικού νόμου: ο στρατιωτικός νόμος έκτακτης ανάγκης και ο στρατιωτικός νόμος ασφαλείας. Ο Γιουν επικαλέστηκε τον πρώτο, ο οποίος, αν εφαρμοστεί, θα του έδινε εκτεταμένες εξουσίες για τον περιορισμό πολλών πολιτικών δικαιωμάτων.
Μέχρι σήμερα, έχουν κηρυχθεί στη Νότια Κορέα 13 περιπτώσεις στρατιωτικού νόμου έκτακτης ανάγκης και τέσσερις περιπτώσεις στρατιωτικού νόμου ασφαλείας.
