Η κατάσταση των εκπαιδευτικών στο Ρέθυμνο είναι εξαιρετικά δύσκολη, με πολλές αναφορές να κάνουν λόγο για σοβαρές ελλείψεις στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ρεθύμνου, κ. Γιάννης Μαρινάτος, επισημαίνει ότι πολλοί δάσκαλοι προτιμούν να αναζητήσουν άλλες επαγγελματικές ευκαιρίες παρά να εργαστούν στην περιοχή, λόγω των ακριβών ενοικίων και του υψηλού κόστους ζωής.
Αυτό έχει οδηγήσει σε μια «Γροθιά στο στομάχι» για τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Όσοι επιλέγουν να μείνουν, συχνά καταφεύγουν σε ακραία μέτρα, όπως η κατανάλωση κονσερβών καθημερινά, προκειμένου να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα, όπως αναφέρει ο κ. Μαρινάτος.
«Υπάρχει πράγματι πολλή ανασφάλεια, η οποία πολλές φορές καταλήγει σε απόγνωση σχετικά με την ικανότητα διαβίωσης αρκετών δασκάλων στο Ρέθυμνο. Αυτό το θέμα συζητείται συνεχώς μεταξύ των νεοδιόριστων και των αναπληρωτών. Τα τελευταία δύο χρόνια, πάνω από 20 δάσκαλοι έχουν αναγκαστεί να παραιτηθούν και να επιστρέψουν στις περιοχές τους, καθώς δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στα αυξημένα έξοδα», προσθέτει ο κ. Μαρινάτος σε δηλώσεις του στο Daynight.gr.
Η καθημερινότητα των δασκάλων είναι γεμάτη προκλήσεις. Οι εκπαιδευτικοί μοιράζονται τα έξοδα μετακίνησης και κάθε μέρα ένας διαφορετικός αναλαμβάνει να μεταφέρει τους υπόλοιπους. Ωστόσο, η δημοτική αρχή δεν έχει λάβει μέχρι στιγμής καμία πρωτοβουλία για να βελτιώσει την κατάσταση. «Σε κάθε συνάντηση με τους θεσμικούς φορείς, το ζήτημα αυτό τίθεται προκειμένου να υπάρξουν λύσεις. Οι δήμοι δεν έχουν ενεργοποιήσει τη διάταξη για δωρεάν στέγαση και σίτιση των εκπαιδευτικών και δημοσίων υπαλλήλων», αναφέρει ο κ. Μαρινάτος.
Η χαμηλή μοριοδότηση των σχολικών μονάδων στο Ρέθυμνο, σε συνδυασμό με την απουσία λιμανιού και αεροδρομίου, καθιστά ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση. Δεν υπάρχει ούτε επίδομα παραμεθορίου ούτε μεταφορικό ισοδύναμο, γεγονός που περιορίζει τις επιλογές για τους εκπαιδευτικούς. Ως αποτέλεσμα, οι περισσότεροι δάσκαλοι που έρχονται για δουλειά είναι είτε ντόπιοι είτε άτομα που έχουν άλλες πηγές εισοδήματος, ή αυτοί που αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη δουλειά τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα, κάτι που επηρεάζει την ποιότητα της εκπαίδευσης.
«Είναι ξεκάθαρο ότι οι δάσκαλοι πρέπει να μπορούν να ζουν από το μισθό τους, κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει», καταλήγει ο κ. Μαρινάτος.
