Από το 750 π.Χ. έως το 400 π.Χ., οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν τραγούδια που συνοδεύονταν από λύρα, καλάμια και διάφορα κρουστά όργανα. Σήμερα, περισσότεροι από 2.000 χρόνια μετά, οι σύγχρονοι μελετητές έχουν καταφέρει να ανακατασκευάσουν και να εκτελέσουν αυτά τα κομμάτια με -όπως υποστηρίζεται- 100% ακρίβεια.
Ο Armand D’Angour, μουσικός και καθηγητής κλασικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, γράφει στην ιστοσελίδα του BBC: «Τα αρχαία ελληνικά όργανα είναι γνωστά μέσα από περιγραφές, ζωγραφιές και αρχαιολογικά ευρήματα, που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε τα ηχοχρώματα και το εύρος των τόνων που παρήγαγαν».
Μια σημαντική πρόοδος στην κατανόηση της αρχαίας ελληνικής μουσικής προήλθε από την ανακάλυψη αρκετών αρχαίων εγγράφων, τα οποία είναι γραμμένα με μια φωνητική σημειογραφία που αναπτύχθηκε γύρω στο 450 π.Χ. Αυτή η σημειογραφία περιλαμβάνει αλφαβητικά γράμματα και σύμβολα που τοποθετούνται πάνω από τα φωνήεντα των ελληνικών λέξεων. Οι Έλληνες είχαν αναλύσει τις μαθηματικές αναλογίες των μουσικών διαστημάτων, όπως το 2:1 για την οκτάβα και το 3:2 για την πέμπτη, γεγονός που τους επέτρεψε να αποδώσουν με ακρίβεια τους σχετικούς τόνους.
Αλλά πώς ακούγονταν αυτά τα αρχαία ελληνικά τραγούδια; Το openculture.com προσφέρει ένα ηχητικό απόσπασμα από τον David Creese, κλασικιστή στο Πανεπιστήμιο του Newcastle, που παίζει «ένα αρχαίο ελληνικό τραγούδι που προέρχεται από πέτρινες επιγραφές, χρησιμοποιώντας ένα οκτάχορδο «κανονάκι» (ένα όργανο παρόμοιο με τη ζίθρα) με κινητές γέφυρες. Η μελωδία αποδίδεται στον Σείκιλο», αναφέρει το Archaeology Magazine.
Ποιος ήταν ο Σείκιλος
Ο Σείκιλος έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας περίπου το 200 μ.Χ. και είναι γνωστός για το γεγονός ότι έχει γράψει το αρχαιότερο γνωστό τραγούδι στον κόσμο, του οποίου διασώζονται πλήρως οι στίχοι και η μουσική.
Σύμφωνα με τη Wikipedia, ο Σείκιλος δημιούργησε το τραγούδι του μετά το 200 μ.Χ. σε μια επιτύμβια κυλινδρική στήλη ύψους 40 εκατοστών, η οποία περιέχει στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα μέλος (τραγούδι) δεκαεπτά λέξεων, μαζί με τη μουσική του.
