Η Ειρήνη Μουρτζούκου από την Αμαλιάδα περιέγραψε στην Τατιάνα Στεφανίδου τον βιασμό που υπέστη στην τρυφερή ηλικία των 9 ετών. Όπως αποκάλυψε, ο θύτης ήταν ένα πρόσωπο με συγγενικούς δεσμούς με την οικογένειά της.
Για πρώτη φορά, η γυναίκα που έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα λόγω της υπόθεσης με τους θανάτους μωρών στην Αμαλιάδα, μίλησε στην Τατιάνα Στεφανίδου για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη στο Άργος, όταν ήταν μόλις 9 ετών. Μαζί με τη μητέρα της, φιλοξενήθηκαν για λίγο στο σπίτι ενός συγγενή.
Όπως περιγράφει στην εκπομπή, όλα συνέβησαν μέσα στη νύχτα, όταν η 9χρονη Ειρήνη είχε ξαπλώσει στον καναπέ για να κοιμηθεί. «Ποτέ δεν μίλησα», δήλωσε χαρακτηριστικά.
«Ποτέ δε μίλησα»
– Ειρήνη, σε είχε πειράξει ποτέ κανείς;
– Ήταν βαρύ αυτό. Αλήθεια, είναι βαρύ. Γιατί είναι… Αίμα μου δεν είναι, εντάξει, είναι αίμα της μάνας μου, όμως, απ’ ό,τι ξέρω και μετά εγώ έκοψα επαφές.
– Πόσο χρονών ήσουν;
– Μόλις πήγα στο Άργος.
– Πόσο χρονών, δηλαδή, για να καταλάβω…
– 9 ή 10 ετών… Ποτέ όμως δε μίλησα.
– Τι έγινε; Πώς βρέθηκες μόνη σου με αυτόν τον άνθρωπο;
– Ήταν της οικογένειας της μάνας μου, ερχόταν πού και πού…
– Είχε παιδιά ο άνθρωπος αυτός;
– Όχι.
– Εσύ ήσουν 9, 10 ετών. Ήταν άνθρωπος που ήταν κοντά σας στην αρχή;
– Με εμένα είχε πολύ.
– Σου είχε συμπάθεια, αδυναμία; Πώς σου φερόταν δηλαδή;
– Όμορφα, δε μου φερόταν… στην αρχή.
– Σου έφερνε παιχνίδια; Σου έφερνε δώρα;
– Όχι. Ήταν εντάξει απέναντί μου. Καθόταν, έπαιζε μαζί μου. Κάποια στιγμή πήγαμε να μείνουμε εκεί εμείς.
– Στο σπίτι του;
– Ναι.
– Όταν λες σε πείραξε, πού ήσασταν; Θυμάσαι να μου περιγράψεις τι έγινε;
– Στο σαλόνι, είχε έναν χώρο δικό του που καθόταν με τον υπολογιστή κι εμένα πάντα μου άρεσε να ακούω μουσική. Κάποια στιγμή πήγα να κοιμηθώ…
– Πού πήγες να κοιμηθείς;
– Στον καναπέ. Οι υπόλοιποι κοιμόντουσαν όλοι.
– Ποιοι κοιμόντουσαν μέσα στο σπίτι εκείνη τη νύχτα;
– Η μάνα του, η μάνα μου και δε θυμάμαι αν είχαμε τα αδέλφια μου μαζί.
– Ο μπαμπάς σου;
– Δεν είχε έρθει γιατί δεν μπορούσε να αφήσει τη δουλειά που βρήκε.
– Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, κοιμόταν η μαμά μέσα στο δωμάτιο με τα άλλα σου τα αδέλφια και ήταν αυτός ξύπνιος στο σαλόνι, σωστά; Κι εσύ κοιμόσουν…
– Ναι.
«Είδα αίμα… Φοβήθηκα και πέταξα το εσώρουχό μου»
Η Ειρήνη Μουρτζούκου περιγράφει στην Τατιάνα Στεφανίδου ότι ο άνθρωπος αυτός την κακοποίησε σεξουαλικά όταν ήταν 9 ετών και την απείλησε να μην πει τίποτα σε κανέναν.
– Προσπάθησες να φωνάξεις, να ζητήσεις βοήθεια;
– Όχι, όχι. Μου είπε «μην τολμήσεις και πεις κάτι». Μόνο αυτό και δε μίλησα ποτέ. Μετά από πολλά χρόνια πάλι όμως βρεθήκαμε αλλά δε μου είχε ξαναναφέρει ποτέ κάτι… Δεν ήρθε ξανά να κάνει κάτι.
– Τώρα που είσαι μεγάλη γυναίκα, ήταν βιασμός; Αυτό που λέμε κανονική σεξουαλική πράξη; Με διείσδυση ή ήταν θωπείες και άλλα πράγματα;
– Γίνανε πράγματα πολλά…
– Το λέω γιατί αν ήσουν 10 χρονών κι ένας ενήλικας άντρας προσπαθήσει να βιάσει ένα παιδάκι, υπάρχει κίνδυνος και για τη ζωή του. Υπάρχουν αιμορραγίες, υπάρχουν τέτοια πράγματα… Έγινε κάτι τέτοιο;
– Σ’ εμένα! Το μόνο που είπα στη μάνα μου, μετά από δύο ημέρες, θέλω να φύγω, γιατί είδα κάτι επάνω μου… και φοβήθηκα και δεν το είπα ούτε στη μάνα μου…
– Και είδες αίμα;
– Ναι. Έψαχνα μέχρι και στο ίντερνετ να δω γιατί είναι αυτό, μέχρι που το είδα και είπα αυτό αν το πω, θα γίνει χαμός. Δεν ξέρω τι μπορεί να κάνει μετά.
– Να σε ρωτήσω κάτι; Εσύ δε φώναξες εκείνη την ώρα;
– Όχι. Πήγα να φωνάξω τη μαμά και…
– Ο άνθρωπος αυτός τι έκανε; Ήταν στον καναπέ;
– Ήρθε στον καναπέ, όσο κοιμόμουν.
– Και ξάπλωσε μαζί σου;
– Ναι. Με πήρε αγκαλιά, μου λέει «έλα κοιμήσου μικρή» λέω κι εγώ «εντάξει είναι (*περιγράφει τον βαθμό συγγένειας με το πρόσωπο που καταγγέλλει), δε θα με πειράξει…» Ήταν δύσκολο. Αν ήξερα τρόπο εκείνη την ημέρα, θα έφευγα μόνη μου… Όπως έφευγα άλλες φορές, όταν τσακωνόμουν με τη μάνα μου. Σηκωνόμουν κι έφευγα, δε με ένοιαζε τι γινόταν πίσω. Ήξερα ότι θα βρω κάποιον τρόπο να επικοινωνήσω με τον πατέρα μου και πάντα πήγαινα στη γιαγιά μου. Εκεί ήταν το καταφύγιό μου.
– Αυτό δεν το είπες ποτέ σε κανέναν;
– Όχι, πρώτη φορά το λέω σε εσένα.
– Δεν έχεις μιλήσει ποτέ σε κανέναν; Ποτέ, ποτέ. Σε κάποιον άνθρωπο δικό σου, σε κάποια φίλη σου;
– Όχι.
– Μετά αυτός τι έκανε; Έμεινε εκεί στον καναπέ;
– Έφυγε αυτός, πήγε σε άλλο δωμάτιο.
– Εσύ τι έκανες; Προσπάθησες… Τι έκανες; Έμεινες εκεί στον καναπέ;
– Ναι και ξύπνησα, το πρωί κοιμήθηκα.
– Έμεινες ακινητοποιημένη, παγωμένη, πώς αντέδρασες;
– Φοβόμουν, περίμενα μέχρι να ξημερώσει. Το πρωί έκανα μπάνιο και περίμενα να τελειώσει η μάνα μου να φύγουμε.
– Η μαμά σου δε βρήκε αίμα στα εσώρουχα σου;
– Το πέταξα, φοβήθηκα και το πέταξα… Λέω τι θα γίνει τώρα;
– Στον καναπέ;
– Όχι.
– Στη μαμά σου, τι της είπες;
– Τίποτα. «Πότε θα φύγουμε», της λέω.
