Ο Rodney Alcala, γνωστός ως The Dating Game Killer, είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους κατά συρροή δολοφόνους στην αμερικανική ιστορία. Το 1980, καταδικάστηκε σε θάνατο στην Καλιφόρνια για πέντε φόνους που διαπράχθηκαν μεταξύ 1977 και 1979. Επιπλέον, παραδέχτηκε την ενοχή του για δύο άλλους φόνους στη Νέα Υόρκη, για τους οποίους του επιβλήθηκε ποινή 25 ετών έως ισόβια.
Αν και το όνομά του συνδέθηκε με οκτώ δολοφονίες, ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων του παραμένει αβέβαιος, με εκτιμήσεις που φτάνουν μέχρι και τα 130. Επιπλέον, είχε κατηγορηθεί για έναν φόνο στο Wyoming, αλλά οι κατηγορίες αυτές τελικά αποσύρθηκαν. Η υπόθεση του Alcala συνεχίζει να προκαλεί τρόμο και αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα κατά συρροή δολοφόνων στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία, δίπλα σε γνωστά ονόματα όπως ο Ted Bundy.
Το παρατσούκλι του προήλθε από τη συμμετοχή του σε ένα τηλεοπτικό παιχνίδι με τίτλο The Dating Game, παρόμοιο με το Ραντεβού στα Τυφλά. Στην εκπομπή, οι διαγωνιζόμενες καλούνται να επιλέξουν έναν υποψήφιο για ραντεβού, χωρίς να τον βλέπουν, βασιζόμενες μόνο στις απαντήσεις του. Είναι τρομακτικό το γεγονός ότι αυτός ο άντρας, που φαινόταν αυτοπεποίθηση στην οθόνη και ουσιαστικά αναζητούσε το επόμενο θύμα του μπροστά σε εκατοντάδες θεατές, είχε ήδη διαπράξει πολλές φρικτές δολοφονίες κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στην εκπομπή.
Η ταινία Woman of the Hour, με πρωταγωνίστρια την Anna Kendrick, βασίζεται σε αυτή την πραγματική ιστορία και εξερευνά τη δράση του Rodney Alcala, ενώ παράλληλα σχολιάζει τις κοινωνικές δομές και τις πατριαρχικές αντιλήψεις που του επέτρεψαν να δρα ανενόχλητος. Η Kendrick αναλαμβάνει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο ως Cheryl Bradshaw, τη διαγωνιζόμενη στο τηλεπαιχνίδι, με τον Daniel Zovatto στον ρόλο του Alcala, ενώ συμμετέχουν επίσης οι Nicolette Robinson και Tony Hale.
Η ταινία καθορίζει τον τόνο από την πρώτη σκηνή, με επιρροές από το Zodiac του Fincher. Η Kendrick, παρά το γεγονός ότι είναι η πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα, δημιουργεί μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα γύρω από τα θύματα και τον θύτη. Κάθε σκηνή είναι προσεκτικά δομημένη για να εντείνει την αίσθηση της απειλής και να αναδείξει την ψυχολογική πίεση που ασκεί η παρουσία του Alcala στις ανυποψίαστες γυναίκες.
Η αφήγηση της ταινίας είναι ρευστή και επικεντρώνεται στο κύριο θέμα, αποφεύγοντας περιττές υποπλοκές που θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν την ατμόσφαιρα. Στιγμές δυσάρεστες φωτίζουν τη σκοτεινή πλευρά μιας εποχής, όπου οι ανεπάρκειες του συστήματος και οι βαθιά ριζωμένες προκαταλήψεις οδήγησαν σε τραγικές συνέπειες. Η ταινία δεν περιορίζεται απλώς στην ιστορία ενός κατά συρροή δολοφόνου, αλλά λειτουργεί και ως σχόλιο για τη βία κατά των γυναικών, υπογραμμίζοντας την ανικανότητα των αρχών να σταματήσουν έναν δολοφόνο εγκαίρως.
Ωστόσο, υπάρχουν και στιγμές θριάμβου, όπου η Kendrick αναδεικνύει τη δύναμη της ανθρώπινης αντοχής και την επιθυμία για δικαίωση. Στο τέλος, μένει μια αίσθηση θλίψης αλλά και ελπίδας, καθώς και η σύνθετη φύση της ανθρώπινης κατάστασης. Μέσα από μια βραδυφλεγή αφήγηση, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Kendrick σκιαγραφεί τόσο το ανθρωπόμορφο τέρας όσο και τις κοινωνικές συμπεριφορές που ευνόησαν τη δράση του.
Με ευαισθησία και ανατριχιαστική ακρίβεια, η Kendrick καταφέρνει να αναδείξει τις βαθιές ρίζες του μισογυνισμού και της βίας κατά των γυναικών. Το Woman of the Hour αξίζει σίγουρα την προσοχή σας και, προσωπικά, το θεωρώ την ταινία επιλογής του μήνα.
