Η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει σοβαρούς κινδύνους, καθώς οι ειδικοί προειδοποιούν ότι βρισκόμαστε «στο χείλος του γκρεμού» όσον αφορά την καταστροφή των φυσικών μας πόρων. Αν δεν λάβουμε άμεσα μέτρα για την προστασία της βιοποικιλότητας, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές.
Αυτή την εβδομάδα, οι παγκόσμιοι ηγέτες συγκεντρώνονται στο Κάλι της Κολομβίας για τη διάσκεψη Cop16 του ΟΗΕ σχετικά με τη βιοποικιλότητα, με στόχο να συζητήσουν στρατηγικές για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι το διακύβευμα είναι υψηλό και ότι «δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο».
Επείγουσα ανάγκη δράσης για τη βιοποικιλότητα
Ο Τομ Όλιβερ, καθηγητής εφαρμοσμένης οικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ, τονίζει ότι οι ζημιές που έχουμε προκαλέσει είναι ήδη σημαντικές και η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί ταχέως. «Ανησυχώ ότι οι αρνητικές αλλαγές θα μπορούσαν να συμβούν πολύ γρήγορα», προσθέτει.
Από το 1970, οι πληθυσμοί της άγριας ζωής έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο κατά 73%, με πολλές ειδών να έχουν εξαφανιστεί. Είδη όπως τα επιβατικά περιστέρια και οι γιγάντιες χελώνες της Φλορεάνα είναι μόνο μερικά από τα θύματα της ανθρώπινης δραστηριότητας. «Είναι ντροπιαστικό το γεγονός ότι ένα μόνο είδος μας οδηγεί στην εξαφάνιση χιλιάδων άλλων», αναφέρει ο Όλιβερ.
Απειλή για την ανθρώπινη επιβίωση
Η κρίση της βιοποικιλότητας δεν επηρεάζει μόνο τα ζώα και τα φυτά – οι άνθρωποι εξαρτώνται από τη φύση για τροφή, καθαρό νερό και αέρα. Ο Όλιβερ προειδοποιεί ότι τα επόμενα 15-20 χρόνια, θα βιώσουμε συνεχείς επισιτιστικές κρίσεις και κινδύνους που σχετίζονται με την υγεία, όπως η ρύπανση του νερού και η αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων.
Ο δρ Άντριου Τέρι, διευθυντής διατήρησης στο Zoological Society of London, αναφέρει ότι ήδη παρατηρούμε περιβαλλοντικές κρίσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου, όπως η Μαδαγασκάρη, και οι συγκρούσεις για πόρους θα ενταθούν.
Η φύση θα καταστραφεί αν δεν δράσουμε αμέσως
Η σύνδεση με τη Γη σε κίνδυνο
Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο παρατηρούν την απώλεια της φύσης και των ειδών σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Tonthoza Uganja από το Μαλάουι, όπου οι κάτοικοι εξαρτώνται από τα δάση για τροφή και καταφύγιο, αναφέρει ότι η βιοποικιλότητα έχει μειωθεί δραματικά. «Η απώλεια της βιοποικιλότητας δεν είναι απλώς μια περιβαλλοντική κρίση, αλλά και μια κρίση ταυτότητας», λέει.
Αν δεν λάβουμε μέτρα, ο Uganja προειδοποιεί ότι θα ζούμε σε έναν κόσμο όπου θα έχουμε χάσει την ιστορία μας, καθώς η φύση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ύπαρξης.
Αναγκαία επείγουσα δράση
Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι η κρίση της βιοποικιλότητας απαιτεί άμεση προσοχή, εξίσου με την κλιματική αλλαγή. Παρά την έλλειψη κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης, ο Alexandre Antonelli από τους Βασιλικούς Βοτανικούς Κήπους του Kew παρατηρεί μια στροφή στην αντίληψη των ηγετών σχετικά με την ανάγκη δράσης.
Η διάσκεψη Cop16 προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία στους παγκόσμιους ηγέτες να συνεργαστούν και να συγκρίνουν τις προτάσεις τους για την προστασία της βιοποικιλότητας. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις δεν έχουν επιτύχει τους στόχους τους για την προστασία της φύσης, και αυτό πρέπει να αλλάξει άμεσα.
Δεν υπάρχει «χρόνος για χάσιμο»
Ο Mike Hoffman, επικεφαλής της ZSL για την αποκατάσταση της άγριας ζωής, τονίζει την επείγουσα ανάγκη δράσης. «Πρέπει να συνεργαστούμε με κυβερνήσεις, ΜΚΟ, τον ιδιωτικό τομέα και τις κοινότητες για να σταματήσουμε αυτή την πορεία απώλειας», αναφέρει.
Η συζήτηση στην Cop16 θα περιλαμβάνει σημαντικά θέματα, όπως η χρηματοδότηση για χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος και οι εθνικοί στόχοι για την προστασία της βιοποικιλότητας.
Ο Όλιβερ πιστεύει ότι οι ρίζες της απώλειας της βιοποικιλότητας βρίσκονται στις κοσμοθεωρίες μας και ότι οι λύσεις θα πρέπει να προέρχονται από μια βαθιά αλλαγή στην αντίληψή μας για τη φύση και τη θέση μας στον κόσμο.
Η βιοποικιλότητα είναι θεμελιώδης
Η αποκατάσταση της φύσης δεν είναι απλώς επιθυμητή, αλλά απολύτως αναγκαία για την επιβίωση του πλανήτη μας. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην προστασία της βιοποικιλότητας, καθώς αυτή είναι κρίσιμη για την κλιματική δράση, την υγεία και την ευημερία.
Χωρίς άμεσες ενέργειες, ο πλανήτης μας θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, οδηγώντας σε περισσότερους πεινασμένους ανθρώπους και λιγότερη σταθερότητα στο κλίμα. Η κατάσταση απαιτεί συλλογική δράση και μια νέα προσέγγιση για τη διαχείριση των φυσικών πόρων.
