Η πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, προχώρησε σε κριτική κατά της κυβέρνησης, αναφερόμενος σε θέματα όπως τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, ο σιδηρόδρομος και η κατάσταση στην Παλαιστίνη.
Στην καθιερωμένη Κυριακάτικη ανάρτησή του, ο κ. Χαρίτσης επισήμανε ότι «συμπληρώνονται 6 χρόνια από την ολοκλήρωση των μνημονιακών προγραμμάτων, αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει μνημονιακά μέτρα, παρά την απουσία εξωτερικών πιέσεων».
Τόνισε ότι «οι δημοσιονομικές δυνατότητες υπάρχουν, είναι θέμα πολιτικής βούλησης και επιλογής». Επίσης, αναρωτήθηκε «ποια είναι η σκοπιμότητα της 4ης φρεγάτας Μπελαρά, του κόστους που θα ξεπεράσει το 1 δισ.;».
Ο κ. Χαρίτσης επεσήμανε ότι «ο εθνικός στόχος πρέπει να είναι η ανάπτυξη σιδηροδρομικού δικτύου παντού. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειαζόμαστε έναν αποκλειστικά δημόσιο σιδηρόδρομο». Σχετικά με την Παλαιστίνη, ανέφερε πως «δεν θα συνθηκολογήσουμε με τη γενοκτονία».
Σημειώσεις του Αλέξη Χαρίτση:
«Καλημέρα σε όλες και όλους.
Οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην πολιτική και στο πνεύμα των εορτών, το οποίο είναι αδύνατο να μην μας συνεπάρει αυτές τις ημέρες, ειδικά όταν έχουμε μικρά παιδιά.
1. Οι γιορτές των δώρων (όχι για τα παιδιά!). Ενώ συμπληρώνονται 6 χρόνια από την ολοκλήρωση των μνημονιακών προγραμμάτων, η κυβέρνηση συνεχίζει να επιβάλλει μνημονιακά μέτρα χωρίς εξωτερικές πιέσεις.
Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες για την μη επαναφορά των δώρων στους δημόσιους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους, τα οποία κόπηκαν κατόπιν αιτήματος της τρόικας. Οι δημοσιονομικές δυνατότητες είναι πραγματικές και εξαρτώνται από πολιτικές επιλογές.
2. Γιατί, ενώ η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν χρήματα για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, βρίσκονται εύκολα χρήματα για τους υπερ-εξοπλισμούς; Στο όνομα της πατρίδας, υπάρχει μια πλήρης αδιαφάνεια γύρω από δαπάνες δισεκατομμυρίων.
Ποια είναι η σκοπιμότητα της 4ης φρεγάτας Μπελαρά, του κόστους που θα ξεπεράσει το 1 δισ.; Πού θα σταματήσει αυτή η κούρσα εξοπλισμών, ειδικά τώρα που ο Τραμπ καλεί τις ευρωπαϊκές χώρες να ξοδέψουν περισσότερο από 5% του ΑΕΠ τους για στρατιωτικές δαπάνες;
Η πατρίδα είναι οι άνθρωποί της και οι ανάγκες τους.
3. Οι γιορτές έχουν και την πικρία τους. Κάποια παιδιά θα λείψουν από τις γιορτές… Ο κυβερνητικός μηχανισμός δεν μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε το έγκλημα των Τεμπών. Δεν θα κάνουμε πίσω μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη.
4. Στη Βουλή, δήλωσα:
«Ο σιδηρόδρομος είναι το πιο ασφαλές, οικολογικό και οικονομικό μέσο μεταφοράς. Μπορεί μια χώρα να θεωρείται ευρωπαϊκή το 2025, όταν οι πόλεις που είχαν συνδεθεί με το σιδηρόδρομο βλέπουν τους σταθμούς τους να γίνονται φαντάσματα;
Εμείς λέμε καθαρά: Εθνικός στόχος πρέπει να είναι το τρένο παντού. Για να το πετύχουμε, χρειαζόμαστε έναν δημόσιο σιδηρόδρομο. Πρέπει να αναστραφεί η πολιτική ιδιωτικοποίησης και να ενισχυθεί η αγορά. Καλούμε όλα τα αριστερά και προοδευτικά κόμματα να πορευτούν μαζί σε αυτόν τον στόχο».
5. Οι μέρες της ειρήνης. Ειρήνη που δολοφονείται στη μαρτυρική Παλαιστίνη.
Με τη Σία Αναγνωστοπούλου, καταθέσαμε κοινοβουλευτική ερώτηση προς τον Υπουργό Εξωτερικών για την αποχή της Ελλάδας από την ψηφοφορία για ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, που αφορά τις υποχρεώσεις του Ισραήλ ως κατοχικής δύναμης. Το ψήφισμα, που υιοθετήθηκε από 137 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, καταδικάζει τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ και ζητά τον τερματισμό της κατοχής.
Δεν θα συνθηκολογήσουμε με τη γενοκτονία. Ακούμε με σκεπτικισμό τις κυβερνητικές ευχές για «Ειρήνη». Είναι υποκριτικές.
6. Δεν θα δεχτούμε ως καθημερινότητα τα συνεχόμενα ναυάγια με θύματα μετανάστες και πρόσφυγες. Η Μεσόγειος δεν μπορεί να είναι θάλασσα νεκροταφείο. Η μεταναστευτική πολιτική πρέπει να σέβεται τα στοιχειώδη ανθρωπιστικά καθήκοντα.
7. Οι μέρες που θα έχουμε χρόνο να διαβάσουμε και να απολαύσουμε έργα τέχνης. Με ενθουσίασε το «Bee Sting» του Paul Murray. Είναι ένα διασκεδαστικό και ταυτόχρονα τραγικό μυθιστόρημα από την πλούσια λογοτεχνικά Ιρλανδία. Ελπίζω να μεταφραστεί στα ελληνικά.
Θα πάω σίγουρα να δω το «Λεωφορείο ο Πόθος» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, για το οποίο ακούω τα καλύτερα. Επίσης, προγραμματίζω να δω τον «Σπόρο της Ιερής Συκιάς» του Μοχάμαντ Ρασούλοφ, μια ταινία για τον αγώνα του λαού του Ιράν για ελευθερία.
Είναι μέρες χαλάρωσης και χαράς με τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Το χρειαζόμαστε!».