Ο Απόφαση του κράτους και πολιτική ηγεσία της Βόρειας Μακεδονίας Να μην χρησιμοποιείται «στο δημόσιο λόγο μέσα». Όνομα συντάγματος αυτήν Χώρα«συνιστά κατάφωρη παραβίαση της συμφωνίας των Πρεσπών επεσήμανεΓιώργος ΓεραπετρίτηςΣυμμετοχή στο αρμόδιο Συμβούλιο Υπουργών στο Λουξεμβούργο.
Ο υπουργός Εξωτερικών τόνισε, όπως μετέδωσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι «Η συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμφωνίες είναι η βάση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και δεν σημαίνει επιλεκτική εφαρμογή τους».
Ταυτόχρονα, σημείωσε ότι η Ελλάδα «στέκεται στο πλευρό της Κύπρου, η οποία αυτή τη στιγμή απειλείται χονδροειδώς και κυνικά» και επεσήμανε ότι «η απειλή ενός κράτους μέλους, της ύπαρξης και της κυριαρχίας του είναι απαράδεκτη πράξη».
Συγκεκριμένα, ο υπουργός Εξωτερικών δήλωσε:
«Βρισκόμαστε στη μέση δύο τρομερών πολέμων που μαστίζουν τον κόσμο. Η ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία και ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή. Ειδικά όσον αφορά τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, μπορούμε να πούμε ότι, παρά τις προσπάθειες που σχετίζονται με την ειρηνευτική διαδικασία, εξακολουθεί να υπάρχει κλιμάκωση και επέκταση των εχθροπραξιών. Είναι απαράδεκτη πράξη να απειλείται η ύπαρξη και η κυριαρχία ενός κράτους μέλους.
Στεκόμαστε στο πλευρό της Κύπρου, η οποία αυτή τη στιγμή απειλείται βάναυσα και κυνικά. Όσον αφορά τα Δυτικά Βαλκάνια, για τα οποία θα μιλήσουμε σήμερα, η Ελλάδα ήταν πάντα η καθοριστική δύναμη για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε αυτήν την προοπτική με βάση τις προβλέψιμες απροσδόκητες επιπτώσεις και τις ικανότητες των ίδιων των κρατών μελών.
Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να τονίσω ότι η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη Βόρεια Μακεδονία, απέφυγε συστηματικά και επίμονα από τη χρήση της συνταγματικής ονομασίας της χώρας στον δημόσιο λόγο εντός της χώρας της.
Αυτό αντιπροσωπεύει κατάφωρη παραβίαση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία προβλέπει την ομοιόμορφη χρήση του ονόματος Βόρεια Μακεδονία εσωτερικά και εξωτερικά. Η συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμφωνίες είναι η βάση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και δεν σημαίνει επιλεκτική εφαρμογή τους.
Η πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με την πλήρη υιοθέτηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και την πλήρη και άνευ όρων συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο και τις συμφωνίες».
