Ας εξετάσουμε το θεσμικό σενάριο: ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει εκφραστεί μόνο με θετικά λόγια για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αποφασίζει να την προτείνει και πάλι για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Αυτή η επιλογή ταιριάζει με το προφίλ του, καθώς οι επικρίσεις που δέχεται από τη δεξιά πτέρυγα της ΝΔ αφορούν κυρίως το πανηγυρικό δείπνο που ακολούθησε την υπερψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Ωστόσο, αυτό φαίνεται να μην αποτελεί πρόβλημα για τον ίδιο, αλλά για τις εσωτερικές ισορροπίες του κυβερνώντος κόμματος.
Αν αποφασίσει να προτείνει κάποιον άλλο υποψήφιο, θα πρέπει να εξηγήσει τους λόγους πίσω από αυτή την απόφαση. Ένα από τα ερωτήματα που θα κληθεί να απαντήσει είναι γιατί η πρώτη γυναίκα που προτάθηκε ποτέ για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα και εξελέγη με συντριπτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν θεωρείται αρκετή για μια δεύτερη θητεία.
Στο δεύτερο σενάριο, αν ο Πρωθυπουργός επιλέξει να προτείνει έναν άντρα, αυτό που θα μείνει στην ιστορία είναι ότι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος “αλλάχθηκε” χωρίς να της δοθεί η ευκαιρία να ολοκληρώσει τη θητεία της στην Ηρώδου Αττικού. Αυτή η απόφαση θα μπορούσε να αποδειχθεί επιζήμια για τον θεσμό, ο οποίος απέκτησε την πρώτη του γυναίκα Πρόεδρο λίγο πριν συμπληρώσει μισό αιώνα ζωής. Σε αυτή την περίπτωση, τα δημοσκοπικά ευρήματα θα μετρήσουν περισσότερο από τον ίδιο τον άνθρωπο και το συμβολισμό του, αφήνοντας τις γυναικείες παρουσίες να γεμίζουν θέσεις ποσόστωσης.
Μια τέτοια κίνηση θα εκπέμψει ένα μήνυμα σε μια περίοδο που οι θέσεις για γυναίκες στην ελληνική πολιτική είναι σε πτώση. Αρκεί να σκεφτούμε ότι υπάρχει μόνο μία γυναίκα πρόεδρος κόμματος και να εξετάσουμε την αναλογία των γυναικών στο υπουργικό συμβούλιο, καθώς και τον αριθμό των γυναικών που συμμετέχουν στα επιτελεία των πολιτικών αρχηγών και στις θέσεις που επηρεάζουν τις πολιτικές εξελίξεις.
Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή όπου τα δικαιώματα των γυναικών, για τα οποία μίλησε η Σακελλαροπούλου, αμφισβητούνται και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Οι γυναίκες που υποστηρίζουν αυτά τα δικαιώματα δεν καταφέρνουν να κερδίσουν τις σημαντικές μάχες που προκύπτουν. Ακόμα και η άφιξη της Κίμπερλι Γκιλφόιλ στην Αθήνα συζητήθηκε περισσότερο για λόγους άσχετους με την πολιτική της θέση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι μια ανίκανη γυναίκα θα πρέπει να προτιμάται από έναν ικανό άντρα. Ωστόσο, ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, με τα σημερινά δεδομένα, είναι κυρίως συμβολικός και στέλνει συγκεκριμένα μηνύματα εντός και εκτός της χώρας. Όταν έρθει η ώρα της επιλογής, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο συμβολισμός του φύλου. Αν μέχρι τότε δεν έχουν “καεί” με διαρροές όλες οι γυναικείες προσωπικότητες που θα μπορούσαν να βρίσκονται στη λίστα, συμπεριλαμβανομένης της σημερινής Προεδρίας, τότε η επιλογή θα πρέπει να είναι προσεκτικά ζυγισμένη.
