Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Mega το πρωί της Τετάρτης, ο Στέφανος Κασσελάκης εξέφρασε με σαφήνεια τις απόψεις του: «Αν ήμουν στη θέση του Αλέξη Τσίπρα, δεν θα συμμετείχα σε δημοψήφισμα. Τα capital controls και το δημοψήφισμα υπήρξαν πληγές στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το δημοψήφισμα σημαίνει ότι οι πολίτες ψηφίζουν, και επομένως πρέπει να υπάρχει σεβασμός».
Οι απόψεις του Κασσελάκη
Πριν από λίγες ημέρες, σε άλλη τηλεοπτική του εμφάνιση, ο κ. Κασσελάκης είχε αναφερθεί στο Μάτι, υιοθετώντας κατηγορίες που είχαν διατυπωθεί από σφοδρούς επικριτές του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι τοποθετήσεις δεν είναι καινούργιες, καθώς αποτελούν διαχρονικά επιχειρήματα του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου, που προέρχονται είτε από τη δεξιά είτε από το κέντρο. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν οι πρόσφατες απόψεις του για το δημοψήφισμα και τα capital controls σχηματίστηκαν μετά την αποχώρησή του από την Κουμουνδούρου ή αν υπήρχαν ήδη.
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει δοθεί εδώ και ένα χρόνο, μέσω των άρθρων του κ. Κασσελάκη στην εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας», που ανήκει στον πρώην υφυπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, Αντώνη Διαματάρη. Σε ένα από αυτά, ο κ. Κασσελάκης, ο οποίος λίγους μήνες αργότερα υποστήριξε την υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη για την ηγεσία της ΝΔ, έγραφε χαρακτηριστικά: «Όταν ακούω τον Ντόναλντ Τραμπ, θυμάμαι τον Αλέξη Τσίπρα. Ο Τσίπρας έγινε Πρωθυπουργός με τη δέσμευση να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους του μνημονίου, ισχυριζόμενος ότι ο προκάτοχός του ήταν πολύ αδύναμος».
Προβληματισμοί και κενό μνήμης
Συνεχίζοντας, ανέφερε: «Πολλοί Έλληνες θα ψηφίσουν ξανά τον Τσίπρα, μόνο και μόνο επειδή είναι μια φρέσκια και συμπαθητική πολιτική φιγούρα, παρά την απόκλισή του από προηγούμενες υποσχέσεις». Επιπλέον, υπογράμμισε ότι ο Τσίπρας δεν έχει πολιτική για να εκλεγεί, καθώς το 90% των πολιτικών του έχουν ήδη καθοριστεί με βάση τη συμφωνία που υπέγραψε με την ευρωζώνη.
Φυσικά, αυτό δεν ήταν το μοναδικό άρθρο της περιόδου εκείνης, που αποκάλυπτε την απομάκρυνση του κ. Κασσελάκη από την Αριστερά. Η «Εφημερίδα των Συντακτών» είχε αποκαλύψει μια σειρά άρθρων του, όπου ο κ. Κασσελάκης, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο «Αριστοτέλης Οικονόμου», εξέφραζε απόψεις που δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν αριστερές ή προοδευτικές. Για παράδειγμα, είχε αναφέρει ότι οι απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων το 2012 ήταν μικρός αριθμός και ότι έπρεπε να είχαν γίνει περισσότερες απολύσεις, για να επενδυθούν τα χρήματα στη μείωση της φορολογίας.
Ο κ. Κασσελάκης ουδέποτε διέψευσε αυτά τα άρθρα, επικαλούμενος ωστόσο «κενό μνήμης» για εκείνη την περίοδο. «Δεν θυμάμαι αυτά τα άρθρα. Ήμουν 24 χρονών και προσπαθούσα να σταθώ στα πόδια μου», είχε δηλώσει. Ωστόσο, μετά την πρόσφατη εμφάνισή του στο Mega, φάνηκε ότι οι απόψεις του για την κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 επανήλθαν, ακολουθώντας το αφήγημα του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου σχετικά με το δημοψήφισμα και τον οικονομικό εκβιασμό της χώρας από τους δανειστές το καλοκαίρι του 2015.
Στρατηγικές και προθέσεις
Η τοποθέτηση του κ. Κασσελάκη έρχεται σε μια περίοδο που κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζονται να προσχωρήσουν στο κόμμα του, ενώ οι φήμες θέλουν τον βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελο Αποστολάκη, να αναγνωρίζει τον Αλέξη Τσίπρα ως «φυσικό ηγέτη» του χώρου. Αυτό είναι αξιοσημείωτο, δεδομένου ότι κάποιοι από αυτούς τους βουλευτές ήταν στο κόμμα κατά την περίοδο του δημοψηφίσματος και δεν εξέφρασαν οποιαδήποτε αντίρρηση τότε.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί ο κ. Κασσελάκης απομακρύνεται τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετώντας επιχειρήματα των πολιτικών του αντιπάλων. Η απλή εξήγηση θα ήταν η απώλεια εξουσίας στο κόμμα, αλλά η πραγματική εξήγηση φαίνεται να είναι ο πυρήνας της πολιτικής του σκέψης, που ποτέ δεν έκρυψε. Είτε όταν μιλούσε για το κεφάλαιο στον ΣΕΒ, είτε όταν αποκαλούσε το ΝΑΤΟ «ιερή συμμαχία», είτε όταν αναφερόταν σε «business friendly» κόμμα της Αριστεράς, είτε όταν μιλούσε για «ιδεολογίες πουμαρό».
Ο Στέφανος Κασσελάκης φαίνεται να τραβάει το δρόμο της δημιουργίας ενός κόμματος που θα αρχίζει και θα τελειώνει στον ίδιο, ανεξαρτήτως των ψευδαισθήσεων για μια «αδιαμεσολάβητη σχέση» και αμεσοδημοκρατία με τον κόσμο.