Αν κάποιος αναζητήσει στο Google τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, θα παρατηρήσει στο κάτω μέρος της πρώτης σελίδας, εκεί όπου εμφανίζονται οι δημοφιλείς αναζητήσεις, το αποτέλεσμα «Γρηγορόπουλος η αλήθεια». Αυτό υποδηλώνει ότι, ακόμη και 16 χρόνια μετά την τραγική νύχτα του Δεκεμβρίου του 2008, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να αναζητούν την… «αλήθεια» γύρω από το γεγονός. Η συχνότητα αυτής της αναζήτησης είναι τέτοια που η Google την έχει ξεχωρίσει και την προτείνει ως σχετική.
Η αλήθεια, ωστόσο, ήταν σαφής από την αρχή και καταγράφηκε με λεπτομέρειες από τους αυτόπτες μάρτυρες, όπως αποτυπώθηκε και στην πρωτόδικη απόφαση. Σύμφωνα με αυτήν, «οι κατηγορούμενοι ισχυρίζονται ότι δέχθηκαν επιθέσεις με αντικείμενα όπως τσίγκινα τασάκια, μάρμαρα και μολότοφ, αλλά ο ισχυρισμός αυτός δεν επιβεβαιώθηκε από κανένα αποδεικτικό στοιχείο και διαψεύστηκε από τις καταθέσεις των μαρτύρων. Το μόνο που έγινε δεκτό είναι ότι εκτοξεύθηκε ένα πλαστικό μπουκάλι με νερό, το οποίο προερχόταν από άτομο πίσω από τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο».
Το αυθεντικό βίντεο της Λητώς Βαλλιάτζα καταγράφει την ψυχραιμία των αστυνομικών Κορκονέα και Σαραλιώτη καθώς πλησιάζουν την ιστορική στιγμή που καθόρισε μια ολόκληρη γενιά. Ωστόσο, το βίντεο αυτό έχει υποστεί αλλοιώσεις, με αποτέλεσμα οι φωνές των συγκεντρωμένων να ακούγονται να ζητούν εκδίκηση για μια δολοφονία που θα συνέβαινε λίγο αργότερα.
Το χρονικό της δολοφονίας που συγκλόνισε την Ελλάδα
Στις 9 το βράδυ του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008, μια παρέα νέων βρίσκεται στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια. Ένα περιπολικό περνά και ξεκινά μια λεκτική αντιπαράθεση με τους νεαρούς. Ωστόσο, η κατάσταση εκτραχύνεται. Οι αστυνομικοί Επαμεινώνδας Κορκονέας και Βασίλης Σαραλιώτης, παρά τις οδηγίες να αποσυρθούν, πλησιάζουν και ο Κορκονέας βγάζει το όπλο του, πυροβολώντας τρεις φορές, με μία σφαίρα να χτυπά τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο στο στήθος.
Ο Γρηγορόπουλος σωριάζεται στο έδαφος και, λίγα λεπτά αργότερα, διαπιστώνεται ο θάνατός του. Οι αστυνομικοί, αν και είδαν το περιστατικό, δεν προσφέρουν καμία βοήθεια και φεύγουν σαν να μην συνέβη τίποτα. Στα λεπτά που ακολουθούν, σχεδιάζουν πώς να παρουσιάσουν την ιστορία ώστε να εμφανιστεί το θύμα ως θύτης.
Ο Κορκονέας, λίγο μετά το συμβάν, τηλεφώνησε στη σύζυγό του, λέγοντας της ότι θα αργήσει λόγω ενός περιστατικού στη δουλειά. Στη δίκη του, δήλωσε ότι πίστευε πως θα ήταν απλώς μια τυπική έρευνα, όπως αυτές που συνήθως καταλήγουν σε αθώωση των αστυνομικών, ενισχύοντας την αίσθηση της «ασυλίας» τους.
Η εξέγερση που χαρακτηρίστηκε «σύγχρονα Δεκεμβριανά»
Σχεδόν ταυτόχρονα με τη δολοφονία, η είδηση διαδίδεται γρήγορα και τα πρώτα οδοφράγματα στήνονται στα Εξάρχεια. Λίγες ώρες μετά, η Αθήνα φλέγεται από τις συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών, με τράπεζες και καταστήματα να πυρπολούνται.
Την επόμενη μέρα, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στο Μουσείο για να διαδηλώσουν κατά της αστυνομικής βίας. Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις εμποδίζουν την πορεία, η κατάσταση εκτραχύνεται. Στο σημείο, οι διαδηλωτές προσπαθούν να προστατευτούν από τα δακρυγόνα και τις φωτιές, ενώ οι αστυνομικοί φαίνονται να χάνουν τον έλεγχο.
Οι συγκρούσεις συνεχίζονται για πολλές ημέρες, με την εφημερίδα «Καθημερινή» να τις χαρακτηρίζει τις χειρότερες από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974. Η εξέγερση αποκτά πολιτικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά, με συνθήματα που αναδεικνύουν την αντίσταση κατά της κρατικής καταστολής.
«Να βγει ο στρατός στους δρόμους»
Καθώς οι συγκρούσεις κλιμακώνονται, η κυβέρνηση συγκεντρώνεται για να εξετάσει την κατάσταση. Στη συνεδρίαση του κυβερνητικού συμβουλίου, προτείνεται η επέμβαση του στρατού για την αποκατάσταση της τάξης. Ωστόσο, οι υπουργοί Εσωτερικών και Οικονομικών εκφράζουν ανησυχίες για την απώλεια ελέγχου και την πιθανότητα νέων θανάτων.
Ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής αποφασίζει να περιμένει μέχρι την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου για να δει αν η κατάσταση θα εκτονωθεί. Τελικά, οι αστυνομικές δυνάμεις ενισχύονται και οι συγκρούσεις συνεχίζονται, αν και με μικρότερη ένταση.
Αυτή η σειρά γεγονότων δημιούργησε ένα κλίμα αναταραχής και αβεβαιότητας στην κοινωνία, με τις συνέπειες της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου να είναι αισθητές και σήμερα.
