Ο «Κόκκινος Δράκος»: Η Τρομακτική Ιστορία του Αντρέι Τσικατίλο στη Σοβιετική Ένωση

Η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου, που χαρακτηριζόταν από την αντιπαράθεση της «κομμουνιστικής» ΕΣΣΔ με τη «φιλελεύθερη» Δύση, ήταν γεμάτη από προπαγανδιστικές υπερβολές και από τις δύο πλευρές. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η αντίληψη των Ρώσων ότι στις «σοσιαλιστικές» χώρες δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν κατά συρροή δολοφόνοι, κάτι που θεωρούνταν σύμπτωμα των καπιταλιστικών κοινωνιών.

Το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτή η πεποίθηση δεν ήταν απλώς λόγια, αλλά μια βαθιά ριζωμένη πίστη. Αυτή η πεποίθηση έδωσε την ευκαιρία στον Αντρέι Τσικατίλο να δράσει ανενόχλητος. Ο Τσικατίλο, γνωστός με διάφορα προσωνύμια όπως «Κόκκινος Αντεροβγάλτης» και «Χασάπης του Ροστόφ», είναι από τους πιο διαβόητους κατά συρροή δολοφόνους στην ιστορία.

Η «γέννηση» ενός κτήνους

Η ιστορία του Αντρέι Τσικατίλο είναι μια από τις πιο φρικτές και αληθινές θρίλερ που μπορείτε να διαβάσετε. Το υπόβαθρο της ζωής του είναι γεμάτο από τραγικά γεγονότα. Γεννήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 1936, σε μια εποχή που η Ουκρανία υπέφερε από τους φρικτούς λιμούς που προκάλεσε η πολιτική του Στάλιν. Η οικογένειά του, όπως πολλές άλλες, βίωσε την απόλυτη απελπισία και την πείνα.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η μητέρα του Αντρέι, Άννα, υπήρξε θύμα βιασμού από ναζί στρατιώτες, γεγονός που την επηρέασε ψυχολογικά και σωματικά. Ο πατέρας του, Ρωμάν, είχε αιχμαλωτιστεί και όταν επέστρεψε, τον θεωρούσαν προδότη.

Στο σχολείο, ο Αντρέι ήταν στόχος κοροϊδίας και εκφοβισμού, γεγονός που τον έκανε να απομονωθεί και να επικεντρωθεί στη μελέτη. Παρά την ακαδημαϊκή του επιτυχία, οι ψυχολογικές του πληγές δεν επουλώθηκαν ποτέ.

Η αρχή του κακού ήρθε όταν άρχισε να έχει ερωτικές επιθυμίες, οι οποίες τον οδήγησαν σε αποτυχίες και σε ακραίες πράξεις, όπως η απόπειρα βιασμού ενός 11χρονου κοριτσιού. Η στρατιωτική του θητεία τον έφερε σε επαφή με ανθρώπους και του έδωσε μια αίσθηση ελευθερίας, αλλά η σκοτεινή του πλευρά παρέμενε ανενεργή.

Μετά το γάμο του το 1963 και την απόκτηση δύο παιδιών, ο Αντρέι Τσικατίλο φαινόταν να ζει μια κανονική ζωή. Ωστόσο, οι σεξουαλικές του δυσλειτουργίες τον οδήγησαν σε επικίνδυνες καταστάσεις. Το 1973, οι πρώτες σεξουαλικές επιθέσεις σημειώθηκαν, αλλά η επιρροή του στο Κόμμα τον προστάτευσε από τις συνέπειες.

Ο «Κόκκινος Αντεροβγάλτης»

Η εγκληματική του δράση κορυφώθηκε το χειμώνα του 1978, όταν επιτέθηκε στην 9χρονη Γιελένα Ζακοτνόβα, καταλήγοντας σε μια φρικτή δολοφονία. Αυτή η πράξη ήταν η αρχή μιας σειράς φρικαλεοτήτων που θα ακολουθούσαν. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1981, η 17χρονη Λαρίσα Τκατσένκο υπήρξε το επόμενο θύμα του, και η βία του έγινε ακόμα πιο ακραία.

Μέχρι το 1982, ο Τσικατίλο είχε δολοφονήσει αρκετά παιδιά, με τον αριθμό των θυμάτων του να αυξάνεται ραγδαία. Οι αρχές, παρά τις ενδείξεις, αρνούνταν να πιστέψουν ότι υπήρχε serial killer στη Σοβιετική Ένωση.

Η σύλληψή του ήρθε το 1990, αλλά η απελευθέρωσή του δεν τον σταμάτησε. Τελικά, στις 20 Νοεμβρίου 1992, συνελήφθη ξανά και, μετά από εκτενείς ανακρίσεις, ομολόγησε 56 δολοφονίες.

Η δίκη του ξεκίνησε το 1992 και, έξι μήνες αργότερα, καταδικάστηκε σε θάνατο για 52 από αυτές τις δολοφονίες. Στις 14 Φεβρουαρίου 1994, εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού.